دفتر سياسی حزب دمكرات كردستان
بيانيه در رابطه با محتوای بيانيه
احيای "حقوق اقليت های قومی و مذهبی"
Thu 14 05 2009
در رژيم جمهوری اسلامی، هم امكان انتخابات آزاد وجود ندارد و هم آن هايی كه در انتخابات به پيروزی دست می يابند، با درميان بودن نهادهای فراقانونی و غير منتخب (انتصابی) ـ نمی توانند به برنامه های خويش و انتارات و توقعات مردم جامه عمل بپوشانند.
با اين حال برخی گاهاً می توان پروسه انتخابات را به فرصتی برای مطرح ساختن مطالبات مشروع مردم و تحميل اينحال اراده آن ها بر سيستم حاكم بدل ساخت.
مسأله ملی در ايران و محروم ساختن ملت های تحت ستم اين كشور از ابتدايی ترين حقوق خويش، يكی از مهم ترين معظلات امروز ايران است و مطرح شدن اين مسأله در روند مبارزات انتخاباتی می تواند بر نتايج انتخابات تأثيرگـذار باشد. بيانيه ای كه روز بيستم ارديبهشت ماه (دهم ماه مه) تحت عنوان "احيای حقوق اقليت های قومی و مذهبی" از سوی آقای مهدی كروبی، كانديدای پست رياست جمهوری منتشر گرديده از اين منظر قابل توجه است. به همين دليل حزب دمكرات كردستان ضروری می داند ديدگاه های خود را در خصوص محتوای اين بيانيه، بدين شيوه به اطلاع مردم كردستان، هموطنان در سراسر ايران، رسانه های گروهی و افكار عمومی برساند.
۱ـ از اولين دوره انتخابات رياست جمهوری در ايران تاكنون، اين برای بار نخست است كه يك كانديدای پست رياست جمهوری در رژيم اسلامی ايران، مسأله مليت ها و مذاهب تشكيل دهنده ايران و ستم و تبعيض بر مبنای تمايزات ملی و مذهبی در چهارچوب رژيم اسلامی ايران را ـ اگرچه تحت عنوان "اقليت های قومی و مذهبی"؟! ـ بخشی از برنامه ی انتخاباتی خود قرار می دهد. اين اقدام آقای كروبی به هر منظوری كه بوده باشد، امری است مثبت و به طرح صريح تر مسأله ای ياری می رساند كه عملاً وجود دارد، اما به طور رسمی مورد اعتراف قرار نمی گيرد.
۲ـ مايه ی مباهات است كه مبارزه، پافشاری و پيگيری ملت های تحت ستم ايران و پيشاپيش همه، مردم كردستان بر احقاق حقوق مشروعشان، شرايطی پديد آورده است كه مسأله ستم و تبعيضات ملی و مذهبی در برنامه انتخاباتی يكی از كانديداهای پست رياست جمهوری انعكاس يابد و برنامه ی ويژه ای به آن اختصاص داده شود. طی مدت سی سال گـذشته، سيستم حاكم بر كشور و قوانين و نيز انتخابات در ايران، هر كدام به نوبهی خود نظير حال حاضر منشأو ستم ها و تبعيضات گوناگون بوده اند. هم از اين روست كه انتخابات رياست جمهوری در ميان مليت های تحت ستم و پيروان اقليت های مذهبی به ويژه در كردستان از كم ترين ميزان استقبال عموم برخوردار بوده است. چنين موضعی در قبال انتخابات رياست جمهوری كه در واقع نوعی مبارزه و مقابله ی مشروع بوده است. زمينه ای فراهم ساخته است كه دلايل آن مورد توجه قرار گرفته و در برنامه ی انتخاباتی يكی از كانديداهای رياست جمهوری بازتاب يابد.
۳ـ آشكار ساختن و افشای بسياری از واقعياتی كه بيانيه ی آقای كروبی به نحوی به آن ها اشاره كرده است (نظير ستم ها و تبعيضات سياسی، مذهبی، ملی، فرهنگی، اقتصادی و اداری كه مليت های تحت ستم و اقليت های مذهبی با آن ها مواجه هستند) هرگاه از سوی مبارزان وابسته به اين مليت ها و مذاهب انجام پـذيرفته، جرم محسوب شده و موجب بازداشت و يا ايجاد مشكلات فراوانی برای افرادی گشته است كه از چنگ اين ستم ها و تبعيضات به ستوه آمده اند، با اين حال همين ميزان از تبعيضاتی كه در بيانيه ی مزبور بدآن ها پرداخته شده، بخش بسيار كوچكی از تمامی ستم ها، تبعيضات، جنايتها و حق كشي هايی است كه نسبت به مليت های تحت ستم و پيروان مذاهب گوناگون اعمال شده است.
۴ـ نبايد فراموش كرد كه حتی اگر كليه ی اصول فراموش شده ی قانون اساسی ايران نيز اجرا شوند (هم چنان كه در بيانيه ی آقای كروبی آمده است) يا اگر تك تك وعده هايی كه نامبرده در بيانيه ی احيای "حقوق اقليت های قومی و مذهبی" بدان ها اشاره كرده تحقق يابند، تازه بخش بسيار كمی از حقوق سياسی، اقتصادی، فرهنگی، ملی و انسانی آحاد وابسته به مليت ها و مذاهب تحت ستم ايران تأمين خواهد شد. مهم تر از همه اين كه آقای كروبی قصد دارد با بازگشت به قانون اساسی و با تكيه بر اين قانون "حقوق اقليت های قومی و مذهبی" را احيا نموده و برابری و مساوات را در ميان شهروندان ايرانی برقرار نمايند. اين در حالی است كه قانون اساسی خود منشأ بخش عمده ای از تبعيضات ملی، مذهبی و جنسی است و با مفاد حقوق بشر كه نامبرده از لزوم رعايت آن سخن به ميان می آورد مغايرت دارد. بنابراين سوال اين است كه كانديدای رياست جمهوری مزبور اگر در انتخابات به پيروزی رسيد و راه اجرای اصول فراموش شده قانون اساسی را به روی وی مسدود كردند، چه خواهد كرد؟ اگر رهبری و نهادهای فرا قانونی به مانعی بر سر راه او بدل شده و اجازه ندادند برنامه ها و وعده های خود را به پيش ببرد، چه موضعی اتخاذ خواهد كرد؟ اگر غير از بازنگری قانون اساسی راه ديگری نداشت، چه تصميمی خواهد گرفت؟ آيا باز هم از ميان اراده مردم و فرمان رهبری، تحت اين عنوان كه حكم حكومتی است!، دستور خامنه ای را برخواهد گزيد؟
عليرغم محدود بودن قدرت و اختيارات رئيس جمهور در رژيم اسلامی ايران و با وجود يأس و نااميدی مردم ايران در خصوص برگزاری يك انتخابات سالم و آزاد در كشورشان، اگر كانديدايی شجاعانه به ميدان آمده و برنامه انتخاباتی خود را به نماد انباشت مطالبات و خواست های سركوب شده مردم ايران بدل نمايد، انتخابات رياست جمهوری تبديل به عرصه رقابت ميان مردم و ديكتاتوری و زور مداری خواهد شد. آقای كروبی كه برنامه ای متمايز از كانديداهای فعلی و گـذشته ارائه داده است، فرصت آنرا دارد كه به دفاع از يك مسأله مهم بپردازد، مسأله ای كه مشكل ده ها ميليون تن از هموطنانش به شمار می رود. اكنون بايد ديد آقای كروبی در روزهای آينده ظرفيت و شايستگی خود را برای وكالت و پيشبرد اين مسأله چگونه و تا چه ميزان به اثبات خواهد رساند؟
حزب دمكرات كردستان
دفتر سياسی
۲۴/۲/۱۳۸۸
۱۴/۵/۲۰۰۹