اخبار و گزارشات کارگری ۱۷ بهمن ۱۳۹۳
Sat 7 02 2015
- گزارش کارگر فلزکار از ایران خودرو
- کارگران معترض مجتمع صنعتی اسفراین ساختمان اداری را اشغال کردند
- احضار کیومرث واعظی و جبار حاجی مرادی به پلیس امنیت شهرستان سنقر
- گزارشی دردناک ازوضعیت کارگران درکارگاه های تهران
کارگرزن معلول:کارفرما کارگاه ماراموردضرب وشتم قرارمی داد؟ً!
کارگرچاپ: آیا مسئولان با حقوق 700 هزار تومانی می‌توانند، زندگی کنند؟
- ویژه نامه جنبش کارگری تر کیه و تشکل های سراسری
- خودکشی کارگران هندی به دلیل پرداخت نشدن حقوق
- اخراج هفت هزار و هشتصد نفردر شرکت زیمنس
- مرگ 3 کارگر در آتش‌سوزی کارخانه‌ای در ترکیه
گزارش کارگر فلزکار از ایران خودرو :
با تمام شدن مهلت داده شده به مدیریت در 15 بهمن در رابطه با اعتصاب غذای اخیر و اعلام خواسته های کارگران به مدیریت ایران خودرو در خصوص کم بودن مبلغ دریافتی کارگران ، مدیریت ایران خودرو در اولین اقدام روز چهار شنبه مبلغ 30% به آکورد کارگران افزوده که ، کارگران ایران خودرو در کارتهای خود مبلغ 60 هزار تومان را دریافت کرده اند .
مدیریت در این اقدام تلاش دارد تا موضوع افزایش پایه حقوق را تا آخر امسال مسکوت بگذارد هر چند لیست اسامی نمایندگان انتخابی کارگران سالن ها و شیفت های کاری ایران خودرو به مدیر یت اعلام شده ، اما هنوز هیچ نشستی از طرف مدیریت با این نمایندگان انتخابی گذاشته نشده است .
شایعه ئی ست که برخی از نمایندگان کارگری با مدیریت دیدار داشته اند ولی هیچ نماینده کارگری این خبر را تایید نمی کند .
روابط عمومی سندیکای کارگران فلزکار مکانیک
16 بهمن 93
کارگران معترض مجتمع صنعتی اسفراین ساختمان اداری را اشغال کردند
در اعتراض به حقوق بالای مدیران، کارگران مجتمع صنعتی اسفراین ساختمان اداری را اشغال کردند
در روز چهار شنبه پانزدهم بهمن کارگران مجتمع صنعتی اسفراین به دلیل واریز حقوق هایی بیست میلیون تومانی به صورت غیر قانونی برای بعضی از مدیران و معاونان دست به اعتراض زدند. این واریز های با ارقام درشت در حالی است که حقوق باقی کارگران معمولا با دو ماه تاخیر پرداخت می‌شود. کارگران این مجتمع صنعتی حقوق دی ماه و آذر ماه خود را نگرفته‌اند.
در اعتراض به ادامه این وضعیت در این مجتمع صنعتی، که منجر به زد خورد با عوامل حراست این مجتمع شد کارگران توانستند ساختمان امور اداری را اشغال کنند و آقای “آذر آئین” معاونت مالی را از کارخانه بیرون کنند. البته حکم اخراج آقای “آذر آئین” پیشتر از جانب ریاست مجتمع صنعتی به کارگران ابلاغ شده بود اما ریاست این کارخانه مشخص نکرده است که چطور اسناد پرداخت‌‌‌های مالی بالای بیست تومان به مدیران این شرکت به امضای او رسیده است و اینکه خود او چه پاداش‌‌ها و مزایایی را دریافت کرده است.
خواسته کارگرانی که ساختمان امور اداری این مجتمع صنعتی را به اشغال خود درآورده‌‌اند به شرح زیر است:
یک) واریز تمام حقوق هایی عقب افتاده کارگران
دو) اجرایی تعهدات بیمه و پرداخت دیات کارگران صدمه دیده.
سه)بازگشت پول های اضافه واریزی به حساب شرکت
در انتها لازم به ذکر است در آبان ماه امسال نیز کارگران به دلیل کسر بیمه تکمیلی از حقوق کارگران و عدم ارئه خدمات این بیمه دست به اعتصاب غذای یک روزه زدند که با قول ها و وعده وعید‌های مدیران این کارخانه اعتصاب خود را پایان دادند اما تاکنون اقدامی برای رفع این مشکل صورت نگرفته است
منبع:طبقه دات کام
احضار کیومرث واعظی و جبار حاجی مرادی به پلیس امنیت شهرستان سنقر
17بهمن-حقوق معلم و کارگر-اسماعیل عبدی:
پلیس اطلاعات و امنیت شهرستان سنقر طی احضاریه هایی جداگانه آقایان کیومرث واعظی و جبار حاجی مرادی از فعالان صنفی معلمان را جهت پاره ای توضیحات احضار کرد.
جبار حاجی مرادی و کیومرث واعظی از اعضای فعال دفتر کانون صنفی معلمان در سنقر بوده و مورد وثوق همکاران و از صنفی ترین و شفاف ترین فرهنگیان منطقه هستند.
آقایان واعظی و مرادی روز پنجشنبه شانزدهم بهمن 93 به اداره پلیس امنیت سنقر رفتند و پس از چند ساعت بازجویی آزاد شدند. دلیل احضار این دو کنشگر مدنی معلمان، فعالیتهای آنان در فضای مجازی عنوان شده است.
برخی گمانه زنی ها از ارتباط این احضار به التهابات بدنه ی آموزش و پرورش و اعتراضات معلمان کشور به وضعیت نابسامان معیشتی فرهنگیان حکایت دارند.
گزارشی دردناک ازوضعیت کارگران درکارگاه های تهران
کارگرزن معلول:کارفرما کارگاه ماراموردضرب وشتم قرارمی داد؟ً!
کارگرچاپ: آیا مسئولان با حقوق 700 هزار تومانی می‌توانند، زندگی کنند؟
کارگری که در کارگاه مشغول تمیز کردن دستگاه چاپ است، خود را سعید کاکولی قمی 31 ساله ساکن منطقه افسریه تهران معرفی می‌کند و در ابتدا با توجه به موضوع تهیه گزارش به مشکلات معیشتی خود پرداخته و می‌گوید دستمزد کارگران که در وزارت کار تعیین می‌شود، بسیار پایین است. سعید می‌گوید، نه حق عائله‌مندی داریم و نه ارگانی به کارگران تسهیلاتی می‌دهد که امور زندگی خود را بگذارند، از طرفی کارفرما هم به دلیل کاهش تولید و درآمد امکان پرداخت وام ندارد. چه کسی باید نسبت به مشکلات ما کارگران که از قشر ضعیف جامعه هستیم، رسیدگی کند، اکنون با یک فرزند در خانواده 3 نفره چه طور با حقوق ماهی 700 هزار تومان تا پایان ماه سپری کنم، در حالی که ماهانه 350 هزار تومان اجاره بهای خانه می‌دهم. سعید هم حداقل دستمزد فعلی را برای تأمین هزینه‌های زندگی کافی نمی‌داند و می‌گوید، دولت رسماً اعلام کرده که دارندگان حقوق زیر 2 میلیون و 500 هزار تومان یارانه بگیرند و بیشتر از آن مشمول یارانه نخواهد شد، در حالی که با تصمیم وزارت کار هر سال با تورم فعلی 100 هزار تومان به حقوق افزوده می‌شود و عدالت تا الان رعایت نشده است. وی حداقل دستمزد مناسب برای یک کارگر را ۲میلیون تومان در ماه می‌داند و با خنده ای سرد می‌گوید، ما الان زیر خط فقر هستیم و شرایط سختی را سپری می‌کنیم و برای جبران کسری درآمد بیش از اندازه کار می‌کنم.
حسن نادری کارگر 27 ساله درباره حقوق وزارت کاری می‌گوید، یک بار در سال حدود 100 هزار تومان حقوق را افزایش می‌دهند و ده‌ها بار اقلام مختلف گران می‌شود. من مستأجر هستم و خدا یک پسر هم به من داده است، نمی‌دانم با 230 هزار تومان اجاره خانه چطور زندگی خود را بچرخانم؛ آیا مسئولان با حقوق 700 هزار تومانی می‌توانند، زندگی کنند؟
در کارگاه تولیدی قبلی مرا می‌زدند
پس از آنکه از کارگران و کارفرمای کارگاه قبلی خداحافظی می‌کنیم، به مسیر خود ادامه داده و وارد کارگاه تولیدی دیگری می‌شویم که دو کارگر مشغول کار‌ند. از این دو نفر یکی از آنان خانم جوانی است که قادر به صحبت کردن و شنیدن نیست.
درباره وضعیت این کارگر زن سؤالاتی را از تولیدکننده می‌پرسیم که می‌گوید ماهانه 700 هزار تومان حقوق با این کارگر طی کرده‌ایم و تا پایان سال هم بیشتر اینجا نخواهد بود؛ برای این دو ماه وی را بیمه نکرده‌ایم.
وی می‌گوید این خانم قادر به صحبت کردن و شنیدن نیست، اما با مدرک فوق دیپلم می تواند، بنویسد.
بنابراین در برگه ای که این خانم کارگر نوشته، خود را صغری سامنی و 29 ساله معرفی می‌کند، می‌خواهیم درباره وضعیت کاری خود و مشکلاتی که دارد، برای ما بنویسد.
این خانم در نوشته‌های خود ابتدا به پدرش اشاره کرده که اکنون با توجه به کهولت سن بیکار بوده و پیش از این در شغل بنایی مشغول به کار بوده است؛ می‌گوید، خودم در کارگاه خیاطی، بخارپرس کار می‌کردم، اما کارفرمای این کارگاه که خانمی میان‌سال بود، ما را به شدت مورد ضرب و شتم قرار می‌داد.
در این کارگاه تولیدی 15 تا 20 کارگر که تمام آنها قادر به شنیدن و صحبت کردن نبودند، مشغول کار بوده و نمی‌توانستند صدایشان را به گوش مسئولان برسانند؛ من حدود چهار سال در این کارگاه کار کردم و با توجه به فشارهای زیادی وارد می‌شد و معمولاً کارگران را مورد ضرب و شتم قرار می‌داد، اما کسی نبود که از حق این افراد دفاع کند.
این تصویر، معنایی را در ذهن من متبادر می‌کند، نکند خدای نکرده کارگران همه لال هستند که در طول این سالها کسی حرف آنها را نشنیده است، یا کسانی به نام نماینده کارگر، دنبال منافع حزبی خود هستند.
این کارگر خانم در ادامه نوشته‌های خود به پایین بودن حقوقش اعتراض کرده و از مسئولان می‌خواهد با حقوق کم چطور می‌توانم از امکانات رفاهی حداقلی برخوردار شده و زندگی در سطح متوسط را بگذرانم.
از خانم سامنی می‌خواهیم که تنها آرزوی خود را بگوید که تأمین سرپناهی قابل سکونت و خرید یک ماشین از خواسته‌های اوست. صاحب‌کار این کارگاه تولیدی در مورد وضعیت زندگی این خانم می‌گوید: قبلاً در کارگاهی کار می‌کرد که کارفرما کارگران را که اکثراً ناشنوا و لال بودند، اذیت می‌کرد و مجبور شد از آنجا بیرون آمده و به اصرار ما شکایتی علیه صاحب کار قبلی در وزارت کار تنظیم کند که درنهایت ظاهراً مبلغی به عنوان خسارت دریافت کرده است. برادران و مادر این خانم هم ناشنوا و لال هستند که قدرت کار کردن ندارند؛ معمولاً این خانم که از صبح ساعت 9 سر کار حاضر می‌شود، تا ساعت 5 بعدازظهر صبحانه و ناهار نمی‌خورد و در واکنش به زمانی که ناهار به وی تعارف می‌کنیم، اخم می‌کند و با حالتی که انگار گدا خطاب شده است، ناراحت می‌شود. این خانم باز هم قصد توضیح درباره وضعیتش دارد که مجدداً می‌نویسد اینجا معلوم نیست تا کی کار باشد، شاید بعد از عید مرا اخراج کنند، با این حقوق ناچیز نمی‌توانم همانند بقیه زندگی کنم.
گوشه هایی ازیک گزارش فارس بتاریخ17بهمن
ویژه نامه جنبش کارگری تر کیه و تشکل های سراسری
جنبش کارگری ترکیه وتشکل های سراسری
واحد تحقیق و پژوهش کانون مدافعان حقوق کارگر
کانون مدافعان با هدف انتقال تجربه به منظور ارتقای سطح فعالیتهای کارگری، سلسله مقالاتی در زمینه جنبش‌های کارگری سایر کشورها منتشر کرده است. در این مقالات به شکل‌گیری سندیکاها و تشکل‌های سراسری کارگری در کشورهای مختلف پرداخته شده است، در این راستا تا کنون جنبش کارگری عراق، فلسطین، مکزیک، نپال، فیلیپین مورد بررسی قرار گرفته است. این بار جنبش کارگری ترکیه انتخاب شده است. در بررسی جنبش کارگری ترکیه، ابتدا مروری کوتاه بر وضعیت کلی ترکیه از نظر جغرافیایی، تاریخی و اقتصادی شده و سپس وضعیت نیروی کار، زنان کارگر، کودکان کار، کارگران مهاجر، قوانین کار، دستمزدها مورد بررسی قرار گرفته و در ادامه تعدادی از اتحادیه های کارگری وتشکل های سراسری ترکیه معرفی شده و در انتها نیز اعتراضات و اعتصابات کارگری ترکیه مورد بررسی قرار گرفته است.
این ویژه نامه را می‌توانید از آدرس زیر دانلود کنید:
http://www.2shared.com/document/uANcGwuN/turkyen.html
خودکشی کارگران هندی به دلیل پرداخت نشدن حقوق
کارفرمایان غالبا دستمزدی متناسب با کار به کارگران پرداخت نمی کنند و گاه این پرداختی با تأخیر نیز صورت می گیرد که باعث بروز مشکلات جدی برای این گروه از قشر ضعیف جامعه می شود.
به گزارش 17بهمن تامین 24 به نقل از سازمان بین المللی کار، این قبیل کارگران غالبا در خانواده هایی زندگی می کنند که بیشتر اعضای خانواده از بزرگ تا کوچک کار می کنند تا بتوانند مخارج زندگی را تأمین نمایند.
هندوستان از جمله کشورهایی به شمار می رود که کارگران مشاغل مختلف شرایط بسیار دشواری را سپری می کنند. بررسی هایی که بر کارگران مناطق «ماهاراشترا» و «جارکند» انجام گرفته ، حاکی از آن است که بسیاری از خانواده ها به دنبال ناامیدی از زندگی و نداشتن پول کافی برای امرار معاش دست به خودکشی زده و از شیوه های مختلفی مانند دار زدن، به آتش کشیدن خود یا خوردن سم اقدام به خودکشی می کنند. کارشناسان عواملی مانند تأخیر در پرداخت دستمزد کارگران را از جمله اصلی ترین دلایل خودکشی آنها عنوان می کنند. از این رو، «ائتلاف اتحاد پیشرو»ی دولت هند (UPA) به دنبال افزایش دستمزد کارگران این کشور بر اساس طرح رفاه اجتماعی است ولی تأخیر در پرداخت دستمزدها موضوعی است که باید مورد ملاحظات ویژه قرار گیرد. طبق این طرح، پرداختی ها باید ظرف 15 روز پس از اتمام کار انجام شود.
اما با وجود این طرح و در ماه های اخیر، بیش از 90 روز از دستمزد کارگران این مناطق به تأخیر افتاده است. یکی از فعالان اجتماعی هندی معتقد است که بروز چنین وضعیتی تأسف بار بوده و باید به طور جدی از سوی مقامات هندی مورد توجه و رسیدگی قرار بگیرد.
کارگرانی که در این طرح ثبت نام کرده اند، معمولا فاقد زمین ملکی یا خانه های مستقل بوده و زندگی آنها کاملا وابسته به دستمزدهایی است که دریافت می کنند بنابراین کوچک ترین تأخیری در پرداخت دستمزدها می تواند روند زندگی آنها را به خطر بیاندازد.
کارشناسان هندی با تشکیل کمیسیونی که چندی پیش در خصوص رسیدگی به دستمزدهای معوقه کارگران هندی برگزار شده بود، اعلام کردند : « کارگرانی که با رنج و زحمت فراوان کار می کنند غالبا از دریافت دستمزدهای خود محروم مانده و این در حالی است که درآمدهای کلانی در حساب های جعلی کارفرمایان سپرده گذاری شده اند.
در برخی روستاهای دورافتاده هندوستان مسئله پرداخت دستمزد کارگران به یک مشکل اساسی تبدیل شده است. آمارها حکایت از آن دارد که شمار زیادی از کارگران این قبیل مناطق به دلیل تأخیر در پرداخت دستمزد و عدم توانایی در تأمین هزینه ها خانواده و نیز پرداخت بدهی ها دست به خودکشی زده اند و با تداوم این روند، آمار خودکشی کارگران هندی روز به روز افزایش می یابد.
طبق آمار سال 2011، دستمزد شمار زیادی از کارگران پرداخت نشده باقی مانده و برخی کارفرمایان با فروش بخشی از دارایی های خود اقدام به پرداخت برخی دستمزدهای معوقه کارگران خود کرده اند ولی این اقدام برای جبران دیرکرد دستمزد این کارگران کافی نبود و همچنان بخشی از آن به صورت پرداخت نشده باقی مانده است.
در این میان، کارشناسان به خودکشی برخی کارفرمایان مسئول و متعهد به دلیل عدم توانایی در پرداخت کامل دستمزدهای معوقه کارگران خود اشاره کردند. بسیاری از کارگران حدود 8 ماه از سال را به فعالیت پرداخته اند اما هیچ دستمزدی در قبال آن پرداخت نشده و همچنان حقوقی دریافت نکرده اند. طرحی که از سوی «اتئلاف اتحاد پیشرو» قرار بود به نفع کارگران عمل کند، کاری از پیش نبرد و مسئله تأخیر در پرداخت دستمزدها را بغرنج تر نیز کرد به طوری که بی نظمی هایی در اجرای این طرح ایجاد نمود. در واقع، بسیاری از کارگران روستاهای هند قربانی این طرح شده و دست به خودکشی زدند.
بسیاری از کارگران این مناطق به صورت روزمزد فعالیت می کنند ولی دستمزد آنها خیلی کم تر از حد تعیین شده در سازمان های بیمه ای است. کارشناسان هندی همچنان در پی یافتن راهکاری برای سر و سامان دادن به وضعیت تأخیر پرداخت دستمزدها بوده و تلاش می کنند تا حد امکان فاصله کار تا دریافت دستمزد را به حداقل برسانند.
اخراج هفت هزار و هشتصد نفردر شرکت زیمنس
شرکت صنعتی زیمنس آلمان، از حذف هفت هزار و هشتصد شغل در جهان خبر داد.
به گزارش6فوریه یورونیوز، حدود چهل درصد از این مشاغل حذف شده در آلمان خواهد بود و این کار با هدف سازمان دهی دوباره این شرکت و صرفه جویی مبلغ یک میلیارد یورو صورت خواهد گرفت.
این گروه صنعتی بیش از سیصد هزار کارمند دارد و مشاغل حذف شده بیشتر بخش امور اداری و مدیریتی را در بر خواهد گرفت.
این گروه صنعتی که در زمینه تولید مخابراتی و نورپردازی، لوازم خانگی، انواع قطار، تجهیزات تولید برق، سیستم های خودکارسازی و تجهیزات پزشکی فعالیت دارد، در پاییز سال گذشته میلادی، یازده هزار نفر را استخدام کرده بود.
مرگ 3 کارگر در آتش‌سوزی کارخانه‌ای در ترکیه
رسانه‌های داخلی ترکیه از مرگ سه کارگر و مجروح شدن شش نفر دیگر در حادثه آتش‌سوزی در یک کارخانه خبر دادند.
به گزارش 17بهمن ایسنا،این حادثه روز گذشته (پنجشنبه) منجر به مرگ سه کارگر در خوابگاه یک کارخانه بسته‌بندی مرکبات واقع در جنوب این کشور شد. حریق از حیاط کارخانه‌ای در شهر «اردملیِ» استان «مرسین» شروع شد و به خوابگاه رسید. سه کارگر که هنگام آتش‌سوزی در خواب بودند جان خود را از دست دادند.
بنابهمین گزارش به نقل از شینهوا، علت آتش سوزی هنوز مشخص نیست و تحقیقات در این زمینه ادامه دارد.
هفدهم بهمن ماه1393
akhbarkargari2468@gmail.com