در خانه ی بهار نو
Sat 17 01 2015
برا ی نا هید جا ن گرا می
ا ند وه ا زپلکا ن
به خیا با ن با را نی می خزد
خیس ومحو می شود .
شا د ی پشتِ د رگا هِ خا نه ی نو می رسد ،
د ررا می گشا ید
با کلید عشق .
صند لی ها ی ا نتظا ر
به پرد ه ها ی آ بی فا م
سلا م می کنند .
ا زآ شپزخا نه با ز
بوی خوش شا م
به مشا م می رسد .
مردِ گرسنه را
مُبل نو د رخود فرومی برد .
ترنُم موسیقی
د ست ها ی کرشمه را
روی رَج فرش می کشد .
پیرا هن ها
بوی عطرترا
د رنور د نبا ل می کنند .
گلد ا ن پُرسشگر
ا زتمنا ی آ بپا ش دست تو
سیرا ب می شود .
همه ترا می جویند
ا ینک ا ینجا نیستی
گرچه آ نجا د رآ را مشی ،
گیسوا نت را
رها شا نه می کشی ،
د رآ ینه ی د یگری
به لبخند نما یا ن می شوی .
ا ما ا ینجا صبورا نه
همه منتظر با زگشت تو بخا نه .
توخرا ما ن با رود با رِ مژد ه
با ز می گرد ی .
آ ری همه می د ا نند
تو نور مهری ،
چرا غ ستا ره ی د لگشا ی تو
د رخا نه ی نو
د رخا نه ی بها رنو
به گرمی روشن می شود .
آ نجا د ست ها یی منتظرند
تا تو بد رآ یی
به رخسا رت بوسه
به آ غوشت گل پَربیا رآ یند .
کلید عشق ا ین خا نه را
ا زمیا ن گشا یشِ قفل د ست تو
با ز یا بند .
مجید خرّمی
شا نزد هم ژا نویه ،د وهزا روپا نزد ه ،
فرا نکفورت .