عصر نو
www.asre-nou.net |
کارگران و مزدبگیران! سال گذشته سال سختی برای کارگران و زحمتکشان در جهان و در کشور ما بود. سال گذشته نظام سرمايهداری با بحران بیسابقه مالی مواجه شد که به ساير حوزههای اقتصادی امتداد پيدا کرد. سرمایهداری در پی فروپاشی اتحاد شوروی و ساير کشورهای بلوک شرق سرمست از احساس پیروزی و شکست ناپذیر بودن خود، سیاستهای لجام گسیخته نئولیبرالی را توسعه داد، اما اکنون به جهت سرشت آن با بحرانی مشابه بحران دهه ۳٠ قرن گذشته روبرو شده است. اين بحران تاثيرات فاجعهباری بر زندگی کارگران و مزدبگيران در سراسر جهان گذاشته است. بر اثر اين بحران ده ها ميلیون انسان در سراسر گیتی بیکار شده و احتمال داده میشود تعداد بيشتری با تداوم بحران، شغل و منبع درآمد خود را از دست داده و به جمع پرشمار جمعیت فقیر جهان که از تامین نیازهای اولیه انسانی خویش در ماندهاند، بپیوندند. دولتها در کشورهای بزرگ سرمایه داری برای مقابله با بحران اقتصادی به ياری شرکتها و بانکهای بزرگ شتافته، از یک سو هزاران میلیاردها دلار از مالیاتهای اخذ شده از مردم این کشورها را به شرکتها و بانک ها تزريق نموده و از سوی دیگر با باز گذاشتن دست صاحبان و مدیران این شرکتها برای اخراج و کاهش دستمزد و ساعات کار، فشار مضاعفی را بر کارگران و مزدبگيران تحمیل کردهاند. بحران اقتصادی از یک طرف باعث گسترش تحرکات و جنبش های اعتراضی مخالف و منتقد سرمایداری شده است و از سوی دیگر به نامیدی، ترس و نگرانی مردم از آینده خویش منجر گرديده است. تاثیرات مخرب بحران اقتصادی برکشورهای جنوب و مردم آنها که اکثریت جمعیت جهان را شامل میشوند به مراتب بيشتر از کشورهای پیشرفته سرمايهداری است. کارگران و مزدبگيران! سالها است کشور ما از بحران اقتصادی رنج میبرد. بر اثر بحران اقتصادی و سیاست های حاکم بر کشور که مشخصا ناظر بر تامين منافع لايه نازکی از جامعه است، گروههای وسيعی از جامعه و از جمله کارگران و مزدبگيران به زیر خط فقر رانده شده و شکاف طبقاتی به طور بیسابقهای تعميق يافته است. علیرغم انکارهای سران رژیم، بحران اقتصادی جهانی بر اقتصاد کشور ما تاثيرات مخرب گذاشته، تعدادی قابل توجهی از واحدهای توليدی تعطيل شده و يا در آستانه تعطيلی قرار گرفته اند. به گفته مقامات حکومتی در سال گذشته حدود ۲٠٠ هزار نفر از کارگران کشور به خیل بیکاران پیوستهاند. با تداوم بحران اقتصادی جهانی و سياستهای اقتصادی جريان راست افراطی، بحران اقتصادی در کشور ما ژرفتر شده و زندگی ميليونها انسان زحمتکش به فقر و فلاکت بيشتری سوق خواهد يافت. اگر تغیيری در سياستهای حاکم صورت نگيرد، بیکاری، فقر، حاشیه نشینی و ناهنجاریهای اجتماعی تشديد يافته و جامعه ما با شتاب بسوی از همگسیختگی پیش خواهد رفت. همرزمان و همراهان! بحران اقتصادی فشار خردکننده ای را بر لايه های پائين جامعه وارد میآورد، اما کارگران و مزدبگيران کشور ما فاقد سازمانهای صنفی هستند تا با تکيه به آنها به طور سازمان يافته با عواقب بحران مقابله و از مطالبات و خواستههای خود دفاع کنند و اجازه ندهند که رژيم استبدادی و سرمايهداران بار اصلی بحران اقتصادی را بر روی دوش آنان منتقل سازند. کارگران و زحمتکشان کشور ما نه دارای تريبون هستند و نه در مجلس نماينده واقعی دارند و نه از حقوق دوران بيکاری و تامين اجتماعی مناسب بهرمندند تا در مقابل پيآمدهای مخرب بحران اقتصادی متحمل آسيبهای کمتری شوند. سرمايهداران و مدیران دولتی دسته دسته کارگران را از واحدهای توليدی، خدماتی و کشاورزی بيرون می ريزند و کارگران و خانوادههای آن ها بدون هر گونه پشتوانه اقتصادی و اجتماعی در جامعه رها میشوند. در چنين شرايطی جمهوری اسلامی با سرکوب احزاب چپ که مدافع منافع کارگران و مزدبگيران هستند و با جلوگیری از فعالیت و تشکیل سندیکاها میکوشد تاثیر گذاری آنها به سود زحمتکشان را تقلیل دهد. هر حرکتی برای تشکیل سنديکا های مستقل با سرکوب روبرو میشود. هم اکنون تعداد زیادی از فعالين کارگری به جرم دفاع از حقوق کارگران و تلاش برای تشکیل سندیکا مستقل کارگری در شکنجهگاهها و زندانهای رژيم به سر میبرند. در کشور ما کارفرمايان، تجار و صنوف از تشکل برخوردار بوده و پيگيرانه از منافع خود دفاع میکنند. از نظر حاکميت تشکلهای کارفرمايان و تجار تهديدی برای امنيت کشور به حساب نمیآيند اما تشکيل سنديکاهای کارگری برای طرح مطالبات کارگران و تلاش برای تحقق آنها اقدامی ضدامنيتی شمرده می شود. طبقه کارگر کشور ما برای بر هم زدن این نظم ظالمانه و غیر انسانی، راهی به غیر از سازمانیابی حزبی و سندیکائی و متحد شدن در اتحادیه ها و احزاب کارگری ندارد. از این رو مبارزه برای آزادیهای سياسی اساسی برای کارگران و مزد بگیران از اهمیت اساسی برخوردار است. اگر فعالیت احزاب و اتحادیههای کارگری آزاد باشد، کارگران و مزدبگیران که اکثریت جمعیت کشور را تشکیل میدهند، میتوانند با کمک آنها ازحقوق و منافع خود دفاع و از زندگی و منزلت اجتماعی و انسانی شایستهای که امروز از آن محرومند، برخوردار گردند و در انتخابات نمایندگان و سخنگویان واقعی خود را انتخاب کنند. کارگران و زحمتکشان! بزودی دهمين دوره انتخابات ریاست جمهوری برگزار میشود. گردانندگان جمهوری اسلامی این بار نیز میخواهند انتخابات را به صورت غيردمکراتيک و مديريت شده برگزار کنند و به خواست گروههای مختلف اجتماعی از جمله کارگران و مزدبگيران وقعی نگذارند. برای مقابله با اقدامات ضددمکراتيک رژيم حاکم باید از فضای انتخاباتی بهره گرفت و مطالبات کارگران را در سطح وسيع مطرح کرد و بدين وسيله توجه جامعه و جريانها و فعالين سياسی را جلب نمود تا بتوان بر بستر شرايط موجود به همکاری با فعالين ساير جنبشهای اجتماعی دست يازيد. امروز همکاری و مبارزه مشترک کارگران و مزدبگيران، زنان، دانشجویان و فعالين ملی ـ قومی از اهمیت زيادی برخوردار است. بدون اتحاد و همکاری این جنبشها، پیروزی بر استبداد ممکن نمیگردد. کارگران و زحمتکشان! مبارزه و تلاشهای شما برای امنیت شغلی و کار، افزایش دستمزدها، حق تشکل، پرداخت به موقع دستمزدها، مخالفت با تغییر قانون کار و برای آزادی رهبران و فعالان سندیکایی همچنان ادامه دارد. شما در سال گذشته توانستید، علیرغم تشدید سرکوب و اختناق و دستگیری رهبران و فعالان جنبش سندیکایی مانند اقایان منصور اسانلو، ابراهیم مددی و عده دیگری از فعالین کارگری به برخی از مطالبات خود دست بیابید. تشکیل سندیکای هفت تپه و مبارزات دلاورانه کارگران هفت تپه برای حراست از حقوق سندیکایی خود و دفاع از ادامه تولید و بقا این واحد کلان ملی و ساير موفقیتهایی که بدست آوردهاید، حاصل مبارزه و مقاومت شما و حمایت و همبستگی مردم و سازمانهای داخلی و بین المللی بوده است. تمامی این تلاشها و مبارزات و همبستگیها به غنی شدن دستاوردها و تجربیات کارگران و زحمتکشان کشورمان منجر شده است. کارگران و زحمتکشان! اول ماه مه مناسبتی است برای کارگران جهان تا همراه با بیان مطالبات خود همبستگی ملی و بین المللی میان کارگران را تحکیم بخشند. همبستگی و حمایت اتحاديهها و احزاب کارگری در سالهای اخیر از مبارزات کارگران و مزد بگیران ایران، جلوهای از این همبستگی است. سازمان ما این حمایتهای ارزنده و موثر را که همچنان ادامه دارد ارج نهاده و به آنها دورود میفرستد. همرزمان و همراهان! هیات سیاسی ـ اجرایی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) بار ديگر اول ماه مه، روز جهانی کارگر را به شما تبریک میگوید و چون گذشته از مبارزات شما برای دستيابی به حقوق اجتماعی و سندیکائی و بر خوردار شدن شما از یک زندگی انسانی حمایت کرده و خود را در این مبارزه همراه و همرزم شما میداند. ما: ـ همرا با شما خواهان آزادی فوری منصور اسالو، ابراهیم مددی و کلیه زندانیان سیاسی و پایان دادن به پیگرد فعالین اجتماعی و سیاسی هستیم. ـ تاسف و تاثر خود را از مرگ ۱۸ کارگر معدن در شهر زرند که بدلیل عدم رعایت ایمنی محل کار جان خود را باختند، اعلام میداريم. ـ خواهان به رسميت شناختن حق تشکل و اعتصاب و حق انعقاد قرار دادهای دسته جمعی هستيم. ـ خواهان افزايش دستمزد و مزایای کارگران، پرداخت حقوق ایام بیکاری به بیکاران، توسعه و دمکراتیزه کردن سازمان تامین اجتماعی به نحوی که همه کارگران و مزد بگیران را تحت پوشش قرار دهد، هستیم . ـ از مطالبات معلمان و از اعتصاب آنها پشتيبانی میکنیم. هيئت سياسی ـ اجرائی سازمان فدائيان خلق ايران (اکثريت) ۸ ارديبهشت ۱۳۸۸ (۲۸ آوريل ۲۰۰۹) |