عصر نو
www.asre-nou.net

سرمقاله «کار» داخل کشور

جنبش کارگری و اتحاد چپ


Wed 29 04 2009

مبارزه سیاسی نیز ماند تمامی کنش های اجتماعی نیازمند ابزارهایی مناسب می باشد. مبارزه علیه حکومتی مستبد و مذهبی که هیچ گونه اعتراض و صدای دگراندیشی را برنمی تابد. هر حرکتی را با سرکوب و زندان، شکنجه و اعدام پاسخ می گوید. حکومتی که آزادی های سیاسی را بکلی نادیده گرفته، حقوق شهروندان را نقض می کند. حکومتی که تمامی توان شیطانی خود را برای ایجاد تفرقه و تشتت بین نیروهای اپوزیسیون، خصوصاً نیروهای چپ و ترقیخواه بکار گرفته. حکومتی که سی سال آزگار سایه وحشت و ترس آن در جای جای میهنمان حس می گردد. مبارزه علیه چنین نظامی مستلزم راهکارها و ابزارهایی کارآمد می باشد.
دهها بار سران رژیم ادعا نمودهاند که جمهوری اسلامی در متفرق و متشتت نگهداشتن مخالفین خود، در طی این سی سال موفق عمل نموده، و بایستی اذعان نمود که حق با آنهاست. این که نیروهای اپویسیون چگونه نمیتوانند این ترفند رژیم را عقیم گذارند و سی سال است که آب به آسیاب جمهوری اسلامی میریزند، خود جای بسی حرف دارد. آیا نیروهای اپوزیسیون خصوصاً چپ بقدری آلودهاند که در این راستا با مقامات امنیتی جمهوری اسلامی همراه شدهاند؟ و هر بار که قدمی بسوی اتحاد و همدلی برداشته میشود صداهایی گوشخراش و تکراری از موضع اولترا چپ یا راست به مخالفت برمیخیزند. و بسان زندانبانان اوین خواهان تقریر توبهنامهای میشوند و نبش قبری میکنند. بی آنکه به وزن و توان خویش نظری بیاندازند. نه کاری میکنند و نه میگذارند دیگری قدمی بردارد.
بارها و بارها این درد مشترک را فریاد زدهایم. متأسفانه تا یکی دو سال گذشته کمتر گوش شنوایی داشتهایم. ولی جای بسی خوشوقتی است، نشانههای امیدوار کننده و حرکات شادیبخشی را در ماههای اخیر از نزدیکی گردانهای طبقه کارگر و نیروهای چپ کشورمان شاهد بودهایم. موضوع وحدت نیروهای چپ در دستور کار سازمانهای چپ سوسیالیستی قرار گرفته است. مهمتر از آن بحث نظری اتحاد در بین هواخواهان احزاب و سازمانهای چپ روز بهروز عمق بیشتری مییابد. در دوسال اخیر و خصوصاً در چند ماه گذشته این موضوع بخشی از نشستهای جریانات چپ را بخود اختصاص داده است. هر روز دهها مقاله و نوشته در سایتهای اینترنتی و نشریات حزبی و غیر حزبی به این موضوع میپردازند. در سی سال گذشته هیچگاه به این اندازه خود را برای رسیدن به این خواست مبرم جنبش سوسیالیستی کشورمان نزدیک ندیدهایم.
بخشی از وقت کنگره اخیر سازمان ما نیز به این موضوع اختصاص داشت. در تمامی برنامههای پیشنهادی به کنگره، بشکلی بارز به موضوع اتحاد پرداخت شده بود. وحدت تشکیلاتی سه سازمان فدائیان خلق ایران- اکثریت، اتحاد فداییان خلق ایران و شورای موقت سوسیالیستهای ایران برای تشیل حزبی واحد، موضوع دیگری در راستای وحدت چپ بود. که با انتشار مباحث کنگره و تصمیمات آن، هرچه بیشتر در جریان چگونگی این فرآیند قرار خواهیم گرفت.
اینک در آستانه روز جهانی کارگر آنچه برای ما بیشتر از همه موضوعیت پیدا نموده، اتحاد چپ برپایه موضوعات جنبش کارگری کشورمان است. البته هواخواهان جریانات چپ در داخل کشور فارغ از اختلافات ریشهدار و بیانتهای رهبران مستقر در خارج، در تمامی عرصههای مبارزاتی اتحاد و همکاری خود را پیش میبرند. ولی در برهههای از مبارزه و در انتخاب شیوهای مبارزاتی گاهاً اختلافات رهبران، در داخل کشور نیز
انعکاس مییابد. ما همه جریانات چپ کشورمان را فرامیخوانیم از هواداران خود در داخل کشور بخواهند بدون تأثیرپذیری منفی از اختلافات و تفاوتهای تشکیلاتی، همکاریهای متقابل خود با دیگر رفقای چپ را برپایه شناختهای شخصی و اعتماد متقابل گسترش دهند. خصوصاً اگر این همکاری برای ارتقاء جنبش کارگری کشورمان باشد.
رفقا! اگر صفت ممیزه چپ، مبارزه برای عدالت اجتماعی و آزادی زحمتکشان است، پس چرا این موضوع نتواند مبنای اتحاد و نزدیکی گردانهای متعدد آن باشد؟ براستی کدام موضوعی را بهتر از مسائل کارگری و مبارزات طبقاتی آن برای همکاری احزاب و سازمانهای چپ سوسیالیستی سراغ داریم؟ و اگر بر سر این خواست اتفاقنظر داریم، چه مسائلی از جنبش کارگری را میتوان برای کار مشترک طرح نمود؟ به نظر ما میتوان از کمترین خواستها شروع و به خواستهای بنیادین فراروئید. مواردی چون:
- آزادی بدون قید وشرط کارگران زندانی
- مبارزه برای ایجاد سندیکاها و اتحادیههای کارگری
- لغو قراردادهای موقت و استخدام رسمی کارگران قراردادی
- افزایش دستمزدها
- افزاش حداقل دستمزدها
- توقف اخراجها و بازگشت تمامی کارگران اخراجی بر سر کار
- پوشش تأمین اجتماعی و برخورداری همه از بیمه های تأمین اجتماعی
- بیمه بیکاری با شمولیت تمامی کارگران
- پرداخت حقوق های معوقه
- کار برای تمامی افراد
- ایجاد مسکن مناسب برای تمامی کارگران
- آزادیهای سیاسی و صنفی برای تمامی شهروندان
نشریه کار داخل کشور تریبونی برای انعکاس صدای متحد شماست. تریبونی برای دفاع از مبارزات کارگران و کمونیستهای کشورمان و تریبونی برای دفاع از " سوسیالیسم، صلح، استقلال، آزادی، دمکراسی و عدالت اجتماعی" است. ما خوشحال خواهیم بود مبارزات متحدانه شما رفقای خود را در راه سعادت و بهروزی زحمتکشان انعکاس داده و در این مبارزه سهمی داشته باشیم.

نشریه کار داخل، شماره ۸ را از همین آدرس دریافت نمائید