سندیکای کارگران فلزکارمکانیک
تنها اتحاد ما چاره ساز است!
Mon 17 03 2014
با برگزاری جلسات شورای عالی دستمزد،حداقل دستمزد کارگران در سال ۱۳۹۳ با ۲۵ درصد افزایش به رقم ۶۰۸ هزار تومان در ماه رسید. کسانی این دستمزد را مصوب کردند که هیچ کدام نمی توانند با این مبلغ ده روز زندگی کنند.توهین و تحقیر زندگی شرافتمندانه خانواده های کارگری توسط کسانی به سخره گرفته شد که با داعیه قانون مداری و کارگر بودن سعی در انحراف اذهان کارگران را دارند. وزیر کار آقای ربیعی چگونه می تواند مدعی کارگر بودن شود ،زمانی که دستمزد یک خانواده ۴ نفره را برای یک ماه ۶۰۸ هزار تومان تایید و خانواده های کارگری را به گرسنگی محکوم می کند،و بعد می گویند توافق شده. کارفرمایانی که به کارگران توصیه می کنند زندگی خود را به نحوی بگذرانند،به ما بگویند آیا این ۶۰۰ هزار تومان پول تو جیبی فرزندان شان را تامین می کند؟ از به اصطلاح نمایندگان کارگری توقعی بیش از این نمی رفت که همدست با کارفرمایان ،خانواده های کارگری را به فقر و فلاکت محکوم کنند. محمدرضا بقاییان،هوشنگ درویشی و احمدرضا معینیان و دلال قدیمی کارفرمایان ناصربرهانی نشان دادند که تمامی این بازی ها فقط برای گرفتن هدیه از وزیر کار در آخر جلسات است و زندگی و مشکلات کارگران برایشان پشیزی ارزش ندارد. خانه کارگر که عضو هیات مدیره اش در کسوت یک وزیر و ۴ تن از نمایندگان ارشدش در قالب کارگر در این خیمه شب بازی شرکت کرده بودند،نشان دادند که چقدر غمخوار کارگران و خانواده هایشان هستند.
برای فعالین کارگری از قبل روشن بود سیاست هایی که از دوران دولت سازندگی تا به امروز پیگیری می شود ،گردن نهادن به سیاست های غارتگرانه صندوق بین المللی پول بوده است.شرکت در اجلاس داووس و دیدار های پی در پی با روسای صندوق بین المللی پول و دعوت از سرمایه داران خارجی برای سرمایه گذاری در ایران و اعلام آبادان به عنوان منطقه ویژه تجاری تا بی قانونی بیشتری در خاک ایران جاری باشد. باید دستمزد کارگر ایرانی از دستمزد کارگر چینی و پاکستانی کمتر باشد و هیچ حقوق و قانونی از او پشتیبانی نکند تا سرمایه گذاران خارجی و داخلی با خاطری جمع به پایمال کردن دستمزد و بیمه تامین اجتماعی کارگران مبادرت بورزند.لشگر ریز و درشت سرمایه داران آمریکایی و فرانسوی و انگلیسی و ترکیه ای به چه نیتی جز استثمار بیشتر کارگران و بدست آودن سود بیشتر راهی ایران می شوند؟ بابک زنجانی ها و خاوری ها به چه پشتوانه ای ثروت ملی را که متعلق به کارگران و زحمتکشان ایرانی است حیف و میل می کنند؟ و بعد اعلام می شود که بابک زنجانی به هر ایرانی ۱۱۰ هزار تومان مقروض است؟ آنچه در کشور عزیز ما بعد از ۳۵ سال بعد ازانقلاب روز به روز گسترش می یابد بی قانونی تمام عیار است. حداقل دستمزد امسال ۱۰ درصد کمتر از تورم اعلام شده رسمی و برخلاف ماده 41 قانون کار به کارگرن تحمیل گردید.یعنی کارگران ۳ برابر زیر خط فقر حقوق بگیرید تا ما از سود های میلیاردی مان کاسته نشود.
آنچه کارگران ایران طی سالها دریافته اند، اینست که جز اتحاد و همدلی و ایجاد و گسترش سندیکاهای کارگری هیچ راهی نیست و تنها اتحاد ما چاره ساز است!
سندیکای کارگران فلزکارمکانیک ۲۵/۱۲/۱۳۹۲
|
|
