دو شعر از سسیل لووید
مهم ترین چهره شعر معاصر نروژ
برگردان فارسی . آزیتا قهرمان
Fri 7 03 2014
 سسیل لووید متولد ۱۹۵۱ از مهم ترین شاعران معاصر نروژ است . اولین کتابش را در سال ۱۹۷۲ منتشر کرد و از آن زمان تاکنون علاوه بر شعر به کارگردانی تئاتر؛ نمایشنامه نویسی و نوشتن داستان پرداخته است وبیش از پنجاه کتاب منتشر کرده . مهم ترین جوایز ادبی نروژ به کارهای ادبی با ارزش او تعلق گرفته است
مراسم تازه
هرچه برای روز مبادا
درقربانگاه لازم شود
با خودمان برداشته ایم
پیش طرحی با خودمان داریم
برای یک آسمان تازه
برای یک زمین نو
پیشنهاداتی با خود داریم
برا ی ابرهایی تازه روی شهر
برای شهری جدید بالای ابرها
نگاه کن
ابرها میچرخند با چرخش ذغال مداد
ناپدید می شوند. می بارند
می پوشانند ؛ ساییده و شسته با خود می کشند
روی صحنه ای مه زده طراحی های تازه
کودکی آن ها را می کشد
با احتیاط پیش می رود
رو به مرگ وعشق ورزیدنی ستمکار
*********
دست نویس
زمانی میتوانستم همه نشانه ها را معنی کنم
رویا نبود اما به آن شباهت داشت
ما جادوگر و پیشگو بودیم
دستی که شکلش عوض میشد
کلمه ای که به خانه اصابت میکرد
میدانستیم یعنی چه وقتی از دست چپ چیزی بریزد
معنایی که هر چیز با خودش داشت
جز ما هیچکس نمی دید
به گردن مرواریدهایی زیبا داشتیم
درون مان دریای حافظه
هر چه بود ؛ شادمانی و حتا اشک
بوسیدن یا رفتن به سوی باجه تلفن
چرا همه اینها تاریک وکدر شد
در مسیرجاده دست روحم را گرفتم
تا از همه بپرسم
شما که هستید ؛ بگویید به من چرا
نه شما را میبینم
نه غرورتان دیده میشود
روزی که در نوری تند بیدار شدم
جهان پر از پیام و نشانه ها
درانتظارمن بودند
گریه ها ؛ روباهان ؛ دست ها و زنگ ها
از همان وقت با ورق های بازی
تماشای تقویم
و تصویرهای مقدس آسمانی وداع کردم
|
|