|
عصر نو
www.asre-nou.net |
آری یداله خسروشاهی، مبارز کارگری بود که این سایه روشن ها را شناخته بود و با کوله باری از تجربه، در اندرون جنبش کارگری مبارزه می کرد، از سویی به مبارزات عملی کارگران تکیه داشت و از سوی دیگر تلاش می کرد هویت طبقه ی کارگر مخدوش نشود، به موازات آن با بررسی و مطالعه ی مستمر، مکانیسم استثمار را در شرایط کنونی پی می گرفت تا افشا کند و از همه مهم تر، برآیند اینها را در مبارزه ی خود و هم طبقه ای هایش به کار می بست تا سرمایه ستیزی را آگاهانه و با چشم اندازی کمونیستی انجام دهد. خشونت روزافزون نظام سرمایه، فقر و گرسنگی و ستم و بی حقوقی و نا امنی و بی ثباتی و ازخودبیگانگی را بر جامعه ی جهانی تحمیل کرده است، یاد یداله گرامی باد که می گفت: در چنین شرایطی، بدیهی است که جامعه به ویژه کارگران، اعتراض و اعتصاب و حتا با خیزش خود مبارزه کنند، اما چنانچه کارگران با هویت طبقاتی خویش مبارزه کنند و در کشاکش مبارزه ی عملی خویش به سازمان یابی و تشکل یابی بپردازند، آنگاه حاصلی خواهد داشت. چهارمین سالروز خاموشی رفیق یداله بهانه ای است تا با صدایی بلند و از صمیم قلب فریاد برآوریم که نه تنها فراموشش نمی کنیم، بلکه به مبارزات درخشان و اثرگذار او ارج می نهیم و به دستاوردهای وی "مبارزه ی کارگران با هویت طبقاتی خویش" و " تشکل یابی کارگران با هدف سرمایه ستیزی" اشاره می کنیم تا مبارزات طبقه ی کارگر در مسیری درست و به دور از هیاهوهای طرفداران تقلبی کارگران، پیشروی کند و آنگاه رشد و آگاهی آفریده شده از مبارزه ی متشکل کارگران در عرصه های مختلف جامعه نهادینه و بستر زندگی اجتماعی با هدف رهایی انسان از تار و پود نظم نابرابر موجود فراهم شود. راهش ماندگار باد و یادگار رفتار اجتماعی و روزمره اش که بوی زندگی را می پراکند، جلوه ای است که شادی را، آواز را، لبخند را، جوش و خروش را، پویش و رشد یابندگی را، مترقی بودن را و سرانجام خوش روزگاری را به نمایش می گذارد تا شیوه ی زندگی آلایش و پالایش یابد. یداله خسروشاهی نه تنها در خاطراتمان و شیوه ی مبارزاتمان هماره زنده است، بلکه افتخاری است که در تاریخ پر فراز و نشیب جنبش کارگری برای همیشه ثبت شده است. ساسان دانش چهاردهم بهمن 1392، برابر با سوم فوریه 2014 |
