پرنده چوبی و حفره
Sat 7 09 2013
یوسف صدیق (گیلراد)
(۱)
بهار که بیاید
چند مهمان نغمه خوان
به خانه میآیند.
کنار پنجره،
پرنده ی چوبی
همیشه منتظر است.
(۲)
سکوت
حفرههای شعرم را پر میکند؛
یاد دوست،
حفرههای قلبم را.
برای حفرههای جهان اما،
کلمات کم میآورند.