عصر نو
www.asre-nou.net

«دموکراسی با ایدئولوژی رژیم در تضاد است»

گفت‌ و گوی محمد رضا اسکندری با حسن شرفی، معاون دبیرکل حزب دمکرات کردستان ایران
Sun 29 03 2009

hassansharafi.jpg
نقش موازین حقوق بشری در انتخابات سی سال گذشته‏ی کردستان ایران، به نظر شما چگونه بوده است؟
حسن شرفی: جمهوری اسلامی، ظاهرا میثاق‏های بین‏المللی و منشورهای حقوق بشری را امضاء کرده است. ولی این که آیا می‏تواند عملا آن‏ها را رعایت کند و مد نظر قرار بدهد، جای پرسش دارد و بدون شک، می‏توان گفت که جمهوری اسلامی هرگز چنین عمل نکرده است.
اولا، جمهوری اسلامی بر اساس یک مبنای ایدئولوژیک دینی و در آن دین مشخص هم بر اساس مذهبی مشخص بنا شده است. بر حسب این مبانی فکری و ایدئولوژی، جمهوری اسلامی عملا، حقوق دمکراتیک، حقوق بشر، حقوق ملیت‏های ایرانی، آزادی‏های بیان، باور به رأی مردم و مشارکت مردم در اداره‏ی کشور را پایمال می‏کند.
برای نمونه، درهمین انتخابات ریاست جمهوری پیش رو که در گذشته هم به ظاهر و به اسم، چنین انتخاباتی صورت گرفته، زن‏ها که نصف جمعیت کشور را تشکیل می‏دهند، بر مبنای ذکر رجل یا رجال در قانون اساسی، از کاندیداتوری برای ریاست جمهوری محروم هستند.
علاوه بر این، در بین مردانی که باید به مذهب رسمی معتقد باشند، خودی و غیرخودی وجود دارد. در نتیجه تعدادی مورد نظر رژیم می‏مانند که می‏توانند کاندیدا شوند.
انتخابات دیگر از قبیل انتخاب مجلس شورای اسلامی و… هم انتصاباتی است که از طرف رژیم صورت می‏گیرد، اما با ظاهر رأی که به آن مشروعیت مردمی بدهند.
جمهوری اسلامی مفاهیمی چون دمکراسی، حقوق بشر، حقوق ملی، برابری زن و مرد و… را پدیده‏های غربی می‏داند که با مبانی فکری و ایدئولوژی رژیم در تضاد هستند.
بنابراین، وقتی این مفاهیم بیگانه تلقی و مغایر با مبانی فکری جمهوری اسلامی ارزش داده می‏شوند، معلوم است که هیچ وقت بر اساس این منشورها و مبانی حقوق بشری عمل نمی‏شود.
به طور مشخص در رابطه با کردستان، در اوایل انقلاب، وقتی انتخابات مجلس خبرگان صورت گرفت، در آذربایجان غربی، دکتر قاسملو با رأی قاطعی انتخاب شد. اما گزارش رسید که توطئه‏ای بر علیه او در کار است و اگر پا به تهران بگذارد، بلافاصله دستگیر خواهد شد که دکتر قاسملو نرفت.
درستی این گزارش هم زمانی مشخص شد که خمینی در جمع انتخاب شدگان سخنرانی کرد و پرسید: «کسانی مثل دکتر قاسملو کجا هستند؟ آیا او این‏جا هست؟» و وقتی به او گفتند که نیامده و نیست، گفت: «کاش این‏جا بود». یعنی، می‏دانستم با او چکار کنم.
دکتر قاسملو را به این شکل از حضور در مجلس خبرگان محروم کردند. علاوه بر این، در همان زمانی که رژیم هنوز کاملا تثبیت نشده بود و مردم، به هر شکلی می‏توانستند نماینده‏های واقعی خود را به مجلس بفرستند، در سراسر مناطق کردنشین هم انتخابات به عمل آمد.
در نقده و اشنویه، کاندیدای حزب دمکرات کردستان ایران، آقای مصطفی هجری که هم‏اینک دبیرکل حزب دمکرات کردستان است، با رأی بیش از نود درصد انتخاب شد. کانیدای این حزب در مهاباد، بیش از هشتاد درصد رأی آورد. در سقز، بوکان هم کاندیداهای حزب انتخاب شدند. در شهر مریوان به دور دوم کشیده شد، اما کاندیدای حزب بالاترین رای را داشت.
اما جمهوری اسلامی تمام این انتخابات را ملغی کرد و اجازه نداد هیچ‏کدام از این نمایندگانی که مردم با رأی آزاد و با کمال میل انتخاب کرده بودند، به مجلس راه پیدا کنند.
چون کاندیداها از سوی حزب دمکرات کردستان ایران معرفی شده بودند و افکار و ایده‏ها و برنامه‏ی سیاسی این حزب با بینش تنگ‏نظرانه و واپس‏گرایانه‏ی جمهوری اسلامی ایران در تضاد بود.
بعد هم جنگ را به مردم کردستان تحمیل کردند و شرایط نظامی را در مناطق کردنشین ایران حاکم و انتخابات را (که نمی‏توان انتخابات گفت) در آن فضای پلیسی و نظامی برگزار کردند که افراد مورد نظر خود رژیم را که در کردستان انگشت‏شمار بودند، از صندوق‏های رأی بیرون کشیدند و به مجلس بردند.

در دورانی که دولت اصلاح‏طلب بر سر کاربود، آیا باز هم مردم کرد در انتخابات شرکت کردند؟ و آیا کاندیداهایی بوده‏اند که از طرف مردم کرد انتخاب شده باشند ولی حاکمیت آن‏ها را از دور خارج کرده باشد؟

آن‏چه که به حزب دمکرات کردستان ایران مربوط می‏شود، از آن به بعد، این حزب به عنوان حزب منحله اعلام شده است و حق معرفی کاندیدا برای هیچ‏ انتخاباتی را ندارد.
اما، جریان اصلاح‏طلب هم که در درون جمهوری اسلامی شکل گرفته بود، مدت زیادی فعالیت کردند و هنوز هم فعالیت‏هایی دارند، هیچ‏وقت کاندیدایی از طرف خودشان در کردستان معرفی نکردند که مورد تایید اکثریت مردم باشد. اگر هم کسانی را معرفی کرده‏ باشند، بخش اعظم‏‏شان رد صلاحیت شده‏اند.
فقط صلاحیت چند نفری را تائید کردند که افکار و وابستگی‏های‏شان مورد تایید دستگاه‏های اطلاعاتی و پلیسی بوده است و این‏ها سر از صندوق‏های رأی درآورده‏اند.
می‏توانم به اطمینان خاطر، به شنوندگان عزیز رادیوی شما بگویم که در کردستان، بعد از همان انتخابات مجلس اول که کاندیداهای حزب دمکرات با این همه آرا در سراسر کردستان انتخاب شدند، دیگر انتخاباتی صورت نگرفته که مردم بتوانند نماینده‏ی واقعی و مورد نظر خود را انتخاب کنند.
از طرف دیگر هم در رابطه با کل ایران، وقتی ولایت فقیه هست که اختیارات نامحدود دارد و می‏تواند مصوبات مجلس را با یک اشاره و با یک دستور یا صدور یک دستور، تمام تصمیمات مجلس را لغو کند، حتا اگر در بین کاندیداهایی هم که در گذشته صلاحیت‏شان تایید شده، افرادی واقعا دلسوز باشند و بخواهند برای مردم کار کنند، عملا کاری از دستشان ساخته نبوده است.