«با شاعران»
ترجمه علی اصغر راشدان
Tue 2 07 2013
COUNTEE CULLEN
( 1903-1946 )
اکنون شاعران می خوانند،
خون و اشک می شوند،
وگوش مردم را تسخیرمی کنند
زوبینی آتشین می شوند،
ودرقلب مردم می نشینند
آوازهایشان دراعتراض به مرگ،جنگ
وتمامی ستمگری ها،
اوج می گیردوتمامی پهنه هارا درمی نوردد
دشمن را درپناهگاهش درخودمی لرزاند
آوازهای شکافنده و زیبایشان را
دردفاع از« ساکوووانزتی»
به خاطر آوردم.
گفتم دراین جانیز:
به خاطرآنان که چشم به خورشید دوخته اند،
سماعی خدائی درمیگیرد
دراین جانیز،
که رسوائی وحماسه ی دروغ غالب است،
شرابی مستی آورمی شوند
و قلب خنیاگران رابه رقص وامیدارند
ودرآوازهایشان جاری می شوند
گفتم بیگمان این کاررا می کنند.
اکنون نیز شاعران می خوانند،
امافریادشان درآوازشان مرده است
وچرایش را میدانم......