بیانیە دفتر سیاسی حزب دمکرات کردستان
نتایج انتخابات ریاست جمهوری، رفراندومی معنادار
Tue 18 06 2013
هم میهنان آزادیخواه!
مردم مبارز کردستان!
شیفتگان و هواخواهان تحول در ایران!
روز 24 خرداد ماه امسال، مردم ایران برای یکبار دیگر بپای صندوقهای رأی رفتند تا علاوە بر انتخاب شوراهای شهر و روستا، در میان 6 کاندیدای پست ریاست جمهوری در ایران، فردی را برگزینند.
انتخابات یازدهمین دورەی ریاست جمهوری در ایران در شرایطی برگزار گردید کە:
- دو تن از پرنفوذترین کاندیداهای دورەی پیشین (میرحسین موسوی و مهدی کروبی) کە یکی از آنها برندەی انتخابات دورەی گذشتەی ریاست جمهوری بود، همراه با صدها ناراضی دیگر از دستکاری نتایج این انتخابات، کماکان در حصر و زندان بسر می‌بردند.
- اکثریت قریب بە اتفاق کاندیداهایی کە می‌توانستند بخشی از مطالبات و خواستهای مردم یا حتی رفرم‌طلبان درون و خارج از نظام جمهوری اسلامی را نمایندگی نمایند، از سوی شورای نگهبان رد صلاحیت شدە بودند و عرصە، بویژە برای طیف سنتی و اصولگرایان نزدیک بە هستەی اصلی حاکمیت، بازگذاردە شدە بود.
- احزاب و سازمانهای سیاسی اپوزیسیون خارج از کشور، همچنین بسیاری از شخصیتهای گوناگون و فعالان سیاسی، فرهنگی و اجتماعی در خارج و داخل کشور، بدلیل ضد دمکراتیک بودن سیستم جمهوری اسلامی و پروسەی انتخابات و عدم تمکین رهبری و دیگر ارگانهای تحمیلی این رژیم بە نتایج و پیام انتخابات، انتخابات 24 خرداد ماه را تحریم کردەبودند.
از سوی دیگر مردم ایران در شرایطی بسوی دو انتخابات ریاست جمهوری و شوراهای شهر و روستا گام برداشتند کە:
- تجربەی تلخ 8 سال حاکمیت و مدیریت رئیس جمهور و دولت گوش بفرمان بیت رهبری و سپاه پاسداران و دم و دستگاههای نظامی و امنیتی را با نرخ گزافی پشت سر نهادند.
- در نتیجەی هرچە یکدست کردن حاکمیت در هرسە قوەی مقننە، مجریە (دولت) و قضائیە، سرکوب و منکوب کردن نە تنها هرگونە صدای متفاوت و دگراندیش و ناراضی در میان مردم، بلکە در درون خود نظام بە یک امر عادی بدل گشتە و خفقان و استبداد بر سراسر کشور بالگستر شدەبود.
- سیاستهای دولت احمدی نژاد و دستگاهها و دیگر مؤسسات در هردو سطح داخلی و خارجی، کە شخص رهبر نظام مشوق و حامی آنها بودەاست، مردم و کشور ایران را با فشار و تحریم سیاسی و اقتصادی جامعەی جهانی و مشکلات و بحرانهای داخلی گوناگون مواجە ساختە بود.
بدین ترتیب انتخابات 24 خرداد، علیرغم محدودیتهای موجود برسر راه کاندیداتوری افراد و با وجود مهندسی کردن آنها توسط بیت رهبری و فرماندهان سپاە پاسداران و شورای نگهبان، فرصتی برای مردم ایران بشمار می‌آمد. یکبار دیگر رأی دهندگان ایران در مقابل یک دو راهی قرار گرفتند. از خیر یک انتخابات غیر آزاد و مملو از نقض و محدودیت بگذرند و عرصە را برای یک گروه تصمیم گیرندەی نظام جمهوری اسلامی خالی کنند تا آنها از طریق یک انتخابات مهندسی شدە و بدون هیچ مشکلی، ادامەی برنامەهای خود را بە پیش ببرند؟ یا با هشیاری و زیرکی، دوبارە پا بە میدان گذاشتە و در چارچوب ظرفیت محدود چنین انتخاباتی نیز، ارادە و پیام خود را بە شیوەای مسالمت آمیز و مدنی بە کارگزاران جمهوری اسلامی و جهانیان نشان دهند؟
علیرغم آنکە مهندسان انتخابات در ایران، چنان کاندیدایی را در عرصەی رقابت باقی نگذاردە بودند کە طبقات و اقشار و طیفهای گوناگون مردم کشور، خواستهای خود را در شعارها و برنامەهای وی بیابند، اکثریت بزرگی از رأی دهندگان بە آقای حسن روحانی کە شعارها و برنامەهایش تا حد چشمگیری با شعارها و برنامەهای 5 کاندیدای دیگر ریاست جمهوری تفاوت داشت، رأی دادند. حدود 19 میلیون رأی دهندە، کە در میان آنها افراد بسیاری وجود داشتند کە برنامە و کاندیدای کاملا مطلوب خود را سراغ نداشتند، از طریق رأی دادن بە تنها کاندیداتوری کە خواهان "اعتدال و میانەروی" و بازنگری سیاستهای داخلی و خارجی جمهوری اسلامی بود، شکست بزرگ و تلخی را بە اصولگرایان و متحجرین درون جمهوری اسلامی چشاندند و نتیجەی انتخابات یازدهمین دورەی ریاست جمهوری را بە زیان خامنەای و بیت رهبری و سپاه پاسداران، رقم زدند.
بدیهی است در انتخابات شورای شهر و روستا نیز گرچە شمار کثیری از کاندیداهای مطلوب و مورد حمایت مردم از سوی ارگانهای وابستە بە رژیم رد صلاحیت شدە و از کاندیداتوری تعداد بی‌شماری از افراد مورد اعتماد جلوگیری بعمل آمدە بود، با اینحال تودەهای مردم با امکاناتی کە در اختیار داشتند از کاندیداهای خود حمایت کردند و با عوامل و دم و دستگاههای سرکوبگر و جیرەخواران رژیم بە رقابت پرداختند و علیرغم یکسان نبودن توان و امکانات و شانسها، در بسیاری از شهرها و مناطق و روستاها، توانستند شمار چشمگیری از کاندیداهای خود را بە پیروزی برسانند.
حزب دمکرات کردستان، علیرغم بایکوت انتخابات 24 خراد، همانگونە کە پیشتر نیز اعلام کردەبود، برای تشخیص و تصمیم مردم کردستان و ایران در رابطە با این انتخابات احترام قائل است. موضع گذشتەی ما در قبال این انتخابات، ما را از درک اهمیت نتایج آنها بویژە نتیجەی یازدهمین دورەی انتخابات ریاست جمهوری ایران دور نمی‌سازد. بە اعتقاد ما نتیجە این انتخابات بە تحلیل واقع بینانە و شجاعانەی همە و تأمل جدی و مسئولانەی حاکمیت و اپوزیسیون در خصوص پیامهای مردم ایران نیاز دارد.
برداشت ما اینستکە:
- مردمی کە بپای صندوقهای رأی رفتەاند، نە در حمایت از رژیم جمهوری اسلامی و آنگونە کە خامنەای و رسانەهای گروهی رژیم ادعا می‌کنند، آفریدن یک "حماسەی سیاسی"، بلکە بمنظور رساندن پیام خود کە عبارت بود از خواست تغییر و ابراز نارضایتی از سیاستهای داخلی و خارجی چند سال گذشتە زمامداران رژیم، در انتخابات شرکت کردند.
- همانگونە کە موضع تحریم انتخابات و بی‌اعتنایی بە صندوقهای رأی، نوعی ابراز اعتراض نسبت بە حاکمیت کشور و نشان دادن غیر دمکراتیک بودن و پاسخگو نبودن پروسە و سیستم انتخابات است، شرکت معنادار مردم در انتخابات و رأی دادن در سیستم بستەای چون جمهوری اسلامی نیز، همانگونە کە تجربە نشان دادەاست، نوع دیگری از اعتراض و "نە" گفتن بە حاکمیت کشور و سیاستهایش بشمار می‌رود کە در برخی مواقع می‌تواند نقش و تأثیر خود را داشتە باشد.
- حاکمیت جمهوری اسلامی در کلیت خود و بویژە رأس این حاکمیت یعنی ولی فقیە، باید پیام حدود 19 میلیون رأی دهندەی ایران را بدرستی دریابد و این انتخابات را همچون رفراندومی تصور کند کە اکثریت عظیمی از رأی دهندگان از طریق آراء خود، پیام روشنی بە آنها دادەاند. مردم ایران خواهان تغییر و تحول‌اند. تغییر در سیاستهایی کە کشور آنها را در جهان منزوی ساختە و آنرا با فشار و تحریمهای جهانی و فقر و تنگدستی و گرسنگی مواجە کردەاست؛ تغییر در نوع حاکمیتی کە هم میهنان را از کمترین حقوق و آزادیها محروم کردە و کشور خودشان را بە زندان و دوزخ بدل ساختەاست؛ تغییر در قوانین و موازین و اصولی کە محصول و نتیجەی تصمیم و ارادەی مردم نیستند و گروهی تحت لوای مذهب و شریعت، آنها را بر مردم تحمیل کردەاند.
- رئیس جمهور منتخب، آقای حسن روحانی کە توانستە است رأی و اعتماد این شمار کثیر از رأی دهندگان را کسب نماید و در رقابت با پنج کاندیدای دیگر بە پیروزی برسد، مسئولیتی تاریخی بردوش دارد. اگر نوک هرم این نظام و سرشت ساختاری جمهوری اسلامی نیز، مشوق و حامی وی نباشند و حتی در مقابل وی مانع تراشی نمایند، مؤظف است کە بە وعدەهای خویش وفادار باشد. تجربەی رؤسای جمهوری پیشین کە رضایت خاطر ولی فقیە و رعایت مصالح نهادها و مراکز غیر مردمی و تحمیلی را مقدم بر اتکاء بە حمایت مردم و اقدام در راستای تحقق انتظارات آنان قرار دادند، می‌تواند حاوی درسهای ارزشمند بسیاری برای این رئیس جمهور باشد. رأی دادن مردم در دوم خرداد 1376، 22 خرداد 1388 و24 خرداد امسال نشان دادند کە هر کاندیدای ریاست جمهوری اگر بە خواستها و مطالبات مردم کشورش توجە نماید، مردم بی مهابا بە استقبال وی رفتە و اورا بە پیروزی می‌رسانند. البتە پوشیدە نیست کە هر رئیس جمهوری کە مردم را در پشت سرخود داشتە باشد، حتی اگر در درون سیستم حاکمیت نیز با کارشکنی مواجە باشد، می‌تواند هم در سطح داخلی و هم در سطح بین‌المللی بە موفقیت دست یابد.
- مردمی کە علیرغم تمامی موانع و مشکلات، با اتحاد و هشیاری سیاسی و رأی دادن معنادار خود، توانستند هستەی اصلی حاکمیت در جمهوری اسلامی را با شکست سرسام آوری مواجە نمایند، باید این پیروزی را دستمایەی مبارزە و رویارویی آتی خویش با دیکتاتوری و استبداد قرار دهند. بویژە پیشاهنگان و فعالان مبارزەی مسالمت آمیز و مدنی در داخل کردستان ایران کە در مطرح کردن مسألەی کرد و جلب توجە کاندیداهای ریاست جمهوری بسوی ستمدیدگی ملیتهای تحت ستم و بویژە ملت کرد در ایران نقش داشتند، لازم است با اعتماد بە نفس بیشتری کار خود را ادامە دهند.
رأی دادن شمار قابل توجهی از مردم در کردستان بە آقای حسن روحانی، حاوی مفهوم و پیام بسیار روشنتری است. این آرا با حقوق ملت کرد کە بیش از سی سال است از سوی جمهوری اسلامی مورد بی‌توجهی قرار گرفتەاند، و اکنون رئیس جمهور منتخب متعهد گشتە کە حداقلی از آنها را تأمین و تضمین نماید، ارتباط مستقیمی دارد. نە تنها نباید بە رئیس جمهور جدید اجازە دادە شود کە وعدەهای خویش را بە فراموشی بسپارد، بلکە باید تشویق شود کە زمینەساز گامهای بزرگتر و تحولات فزونتری گردد.
حزب دمکرات کردستان با این تحلیل و برداشت بە تصمیم مردم ایران و نتیجەی انتخاب آنها احترام می‌گذارد. در همان حال بر مبنای تحولات آیندەی ایران دیدگاهها و مواضع خویش را بە اطلاع همە می‌رساند.
حزب دمکرات کردستان
دفتر سیاسی
27 خرداد 1392 خورشیدی
17 ژوئن 2013 میلاد