گفتگو در باره انتخابات ریاست جمهوری اسلامی
با یک جوان سی ساله در تهران
Mon 10 06 2013
-خیلی عصبانیم. هرچه بیشتر به انتخابات نزدیک میشیم، تب انتخاباتی بیشتر دامنگیر مردم میشه. بازم داره همون جریان چهار سال پیش میشه. مردم واقعا عقلشون به چشمشونه. با دوتا شعار پوچ و چهارتا جمله قشنگ کلا فریب میخورن. این را تو چت روم ها، گفتگوهایی که بین مردم هست در مترو و خیابان ها می توان دید. خب روحانی واقعا موفق بوده. البته طرفداران عارف و قالیباف هم کم نیستن. همه تصمیم به رای دادن دارن. البته از تبلیغات خیابونی خبری نیست. خیلی محدوده و فقط سه یا چهار تا از کاندیدها تبلیغ کردن. نمیدونم شاید در محدوده گذر من نیست. بهر حال حدس میزنم که دوباره اون همه اتفاق ناگوار و جبران ناشدنی دوباره واقع می شوند.
+فکر نمی کنم جای عصبانیت باشد. اون ها که نمی خواهند رای بدهند و ان ها که می خواهند به روحانی یا عارف رای بدهند همه اشان از سیاست های جاری که سیاست های نظام اند، ناراضی اند. رای ندان ان ها و یا رای دادن این ها به منتقدین، همه رای منفی به یک مقام و نظام است. این ها و ان ها نبایست علیه هم بشوند. هر دو دارند با یک امید عمل می کنند. از تباهی جلوگیری شود.
-درسته حق با شماست. اما بنظر من رای دادن حتی منفی، یعنی تایید این نظام. و نه تنها من که اکثریت با اصل ولایت فقیه مخالفن. پس چطور میشه مخالف بود و پای صندوق های رای حاضر شد؟
+صندوق رای برای مخالفین است. اگر رای ها واقعا خوانده شوند باید رفت و رای داد تا مخالفت به نتیجه ای برسد. صندوق رای که برای رفراندوم جمهوری اسلامی نیست. برای مخالفت با سیاست های هسته است. با مخالفت با جلیلی با سیاست های هسته ای خانمان برانداز باید مخالفت کرد. با راست افراطی و باندهای رانت خوار و نظامی امنیتی با رای دادن به روحانی و یا عارف می توان مخالفت کرد. بنظر من آن ها که رای نمی دهند اعتراض می کنند ولی نمی توانند فعلا کاری بکنند. آن ها که رای می دهند هم اعتراض می کنند ولی زور می زنند که جلو باندهای مشکوک و افراطی را بگیرند. اگر رای ها خوانده شود و روحانی در بیاید کمی از دشواریها ممکن است کم شود، اگر هم رای ها خوانده نشوند، آبروی رژیم بیشتر می رود. البته من شرکت نمی کنم با این وجود میان دو نوع معترضین اختلاف اندازی را صحیح نمی دانم.
-درسته. پس باید دید که چی پیش میاد. و امیدوارم که رای ها را بخوانند. من که قصد شرکت ندارم . ولی امیدوارم شایسته ترین فرد از بین آن ها انتخاب بشه.
+یعنی کی؟
-نمیدونم. من که گمون میکنم همه اینا فقط یه بازیه برای کشوندن مردم پای صندوقای رای. حتی اگر روحانی و عارف واقعا افراد قابل اعتمادی باشن، در صورت رای آوردن امکان نداره که بتونن به وعده هاشون عمل کنند.
+ممکنه اینطور هم باشه. یعنی بازی باشه برای کشاندن مردم پای صندوقای رای. این حرف حتی دیروز در صحبت های خاتمی نیز مطرح شده است. پس بدگمانی همگانی است. این هم درسته که روحانی و عارف توسط باندهای درونی حکومت با بن بست و بحران روبرو می شوند. ولی اگر یکی از این ها در بیاید، با این که همه به رای خوانی بدگمان هستند، اگر یکی از این ها دربیاید بهتر است تا همه امور را بدست ان باندهای بخور بخور و فاسد داد. همه این را قبول دارند. شرایط سختی است. مردم را در برزخ چه کنم چه کنم انداخته اند.
-دقیقا. خاتمی از روحانی حمایت کرده؟
+هنوز نه ولی دیروز از ضرورت ائتلاف روحانی و عارف حرف زده است. اگر حمایت کرده باشد تو چه نتیجه ای می گیری؟
-نمیدونم، من باید سر موضوع بیشتر فکر کنم. مشکل اینجاست که رئیس جمهور از مدتها پیش انتخاب شده وکسی نیست جز جلیلی.
+برای یک مرکز قدرت نیرومند، یعنی راست افراطی و امنیتی نظامی که خیلی قوی هستند در حکومت، این درست است که رئیس جمهور آن ها جلیلی است. اما نیروهای دیگر نیز هستند که دارند زور می زنند، حمله به جلیلی در مناظره سوم حمله به آن مرکز قدرت بود. مبارزه یعنی سعی در رقابت و کنار زدن رقیب. سعی می شود آن باند کنار زده شود.
-بله همینطوره. میشه لطفا منو در جریان خبرهای مربوطه بزارین. منظورم حمایت خاتمی از روحانی و عارف است. میخوام اگر تصمیمی گرفتم بدونم که تا چه حد محکمه. خیلی اروم شدم ممنون که راهنماییم کردین.
امضا محفوظ
يکشنبه ۱۹ خرداد ۱۳۹۲ - ۹ ژوين ۲۰۱۳