گزارش گرامیداشت روز جهانی زن در آتلانتا
Tue 12 03 2013
بنیاد اسماعیل خویی برای گرامیداشت روز جهانی زن در روز نهم مارس برنامه ویژه‌ای را درآتلانتا برگزار کرد و برابری خواهان مقیم آتلانتا از این برنامه با شوق استقبال کردند.
برنامه در ساعت چهار بعدازظهر باخوش آمد و معرفی بنیاد اسماعیل خویی بوسیله آقای سیاوش عبقری شروع شد و سپس خانم شهلا عبقری در باره تاریخچه روز جهانی زن سخن گفت.
ایشان ابتدا از چگونگی بوجود آمدن روز جهانی زن در جهان صحبت کرد و سپس مروری به تاریخچه برگزاری روز جهانی زن در ایران داشت.
سخنان ایشان با نتیجه گیری زیر به پایان رسید:
«نگاهی به تاریخچه ذکر شده نشان می‌دهد که مبارزات زنان ایران علیه تبعیض جنسیتی از برنامه‌های گوناگون هشت مارس در بزرگداشت روز جهانی زن شروع شد و به کمپین یک میلیون امضا منتهی شد. فعالیتهای کمپین و بالا رفتن آگاهی‌های جنسیتی زنان باعث شد که زنان در صف اول مبارزهٔ جنبش دموکراسی خواهی سال ۲۰۰۹ که به جنبش سبز معروف شد قرار گیرند.
در حال حاضر با سرکوب شدید رژیم هرچند، که بسیاری از زنان پیشرو و فعال کمپین و جنبش دموکراسی خواهی در معرض خطرات جانی، مالی و روانی قرارگرفته‌اند و تعدادی از آن‌ها مجبور به ترک میهن شده‌اند اما حرکت و کوشش زنان برای برابری و رفع تبعیض به اشکال دیگری هم چنان ادامه دارد.
نیاز مبرم مبارزات زنان در سراسر جهان همراهی و یاری مردان برابری طلب است که در این مهم پشتیبان زنان باشند تا بتوانند جامعه را بطر ف جامعه‌ای بدون تبعیض رهنمون گردند.
ا مروز علاوه برهم پیمانی ما زنان با هم، با مردان برابری طلب نیز هم پیمان می‌شویم تا با همبستگی و همیاری، تا رفع تبعیض جنسیتی مبارزه‌ای پی گیر را ادامه دهیم.»
پس از پایان سخنان خانم عبقری نما آهنگ زن زمستون از مهرنوش پخش شد و آقای آرمان شیرازی اشعار زیر را که درمورد روز جهانی زن سروده بود، خواند:
«در پهنه باوری بسی کژ بنیاد،
نهاده بر کم خردی، خیره سری، فرمانبری بی‌پرسش و ایمان به نا‌مفهومات
و چنانکه قصه‌ای می‌گوید:
آنجا که آفرینش‌ات از آغاز، نه برای شآن انسانی خویش، که برای» آسایش مردان «بوده ست
آنجا که در کفهٔ نا‌میزانی، هستی تو، به بهایی نا‌چیز
ز دستی بدست دگری، داد و ستد می‌گردد
آنجا که بر سر دو راهی بود و نبود
میوه تلاش سالان دراز، نه از آن تو که زان دگری می‌گردد
آنچه از ره فرا می‌آید، بسی ناچیزست و سرافکنده، هراسان و پشیمان ز برت می‌گذرد...
آنجا که تو نیمه‌ای پنهانی (؟)، از» تمام برخورداری «!
آنجا که همه بودن تو، نیمه‌ای از هستی یک انسان است
آنجا که یک از چهار، و یک، از چهلی
آنجا که فرآوردهٔ ٩ ماههٔ بار، نیست از آن تو، اما رنجش، هدیه‌ای از بالاست
آنجا که ندایت، که آوای رسای زندگانیست، ولی نشنیده، در محبس نیمه‌ها و نا‌کامل هاست
در چنین تنگهٔ پر فشار باور پوسیده،
که از» زایش روز «تا به روز پایان،
هستی‌ات بی‌مقدار، گذرت نا‌هموار، بهره‌ات ز زندگی نا‌چیز است،
و هر گام تو، در چنبر دشواری‌ها، با بسی» امر به این - نهی از آن «در گیر است
بی‌گمانم، که برنامه این هستی پر چالش تو، رهایی از چنین زندان و پدید آوری تغییر است!
- آتلانتا ٨ مارس ٢٠١٣
پنجره‌ای باش، بر دیوار زندانم
کزآن چشمان محرومم، ببینند رقص سروان در گذار باد...
نسیمی باش، شور انگیز، وزان بر چهر یارانم
که برخیزند، باز از نو، برای رزم با بیداد...
ترانه‌ای باش، پدیدار دگرگونی، در پهنای ایرانم
نوازان بر همه سویش، سرودی را، که می‌راند مردم را بسوی داد...
سرودی را که مردم، در رفت-آمد هر روزه می‌خوانند و می‌دانند
همین امروز یا فردا،
بهاران می‌رسد از راه
بهارانی که گل‌هایش، فرا آوردهٔ مهر و هم آوایی، فرادستانه می‌مانند، بر پهنای گلزاران
تا کودکان گلفروش‌زاده حرمان، نباشند در خیابان، چشم - بر- دست خریداران
ولی هر روزه عطر آگین شود، پهن دبستان‌ها
ز بازی‌ها و غوغاشان...
اردیبهشت ۱۳۹۰
در پایان شعر خوانی آقای شیرازی نماآهنگ» سنگسار «از ثریا فلاح پخش شد و خانم الهه امانی سخنران اصلی برنامه بدین ترتیب معرفی گردید:
» الهه امانی محقق، فعال حقوق زنان و حقوق بشر می‌باشد که دررشته مطالعات زنان دانشگاه‌های ایالتی کالیفرنیا در زمینه‌های جنبش جهانی زنان و زنان در چشم‌انداز چند فرهنگی تدریس نموده و نزدیک به سه دهه است که جنبش جهانی زنان وکمیسیون مقام زن سازمان ملل را از نزدیک دنبال نموده است.
الهه برای فراهم آوردن صلح و آشتی و در حل اختلافات آموزش دیده و در این زمینه‌ها بطور داوطلبانه با نهاد‌های محلی همکاری دارد. وی در زمینه حل اختلافات بین سازمان‌های غیر دولتی و گفتگو و تعامل، جنسیت و صلح بسیار کار کرده و با سازمان می‌انجیگران بدون مرز همکاری دارد. او در خلال فعالیتهای خود در بسیاری از نهاد‌های محلی، ایالتی، ملی و جهانی در سطح رهبری قرار گرفته و جوایز بسیاری هم دریافت نموده است.
الهه کارگاه‌های آموزشی و سخنرانی‌های بسیاری درمورد خشونت علیه زنان و تبعیض در مورد زنان را درکالیفرنیا، سراسر امریکا و نقاط مختلف دنیا برگزار کرده و در راستای رفع نابرابری‌های زنان جهان و ایران همواره فعالیت کرده است. ایشان مقالات بسیاری را بزبان انگلیسی و فارسی به چاپ رسانده که برخی از آنان به زبان فرانسه و عربی نیز ترجمه شده است. الهه مدت ۲۴ سال است که در دانشگاه‌های ایالتی کالیفرنیا در بخش آموزشی و مدیریت به کار مشغول است و در حال حاضر رییس دایره جهانی ارتباط زنان چند فرهنگی و مدیر خدمات تکنولوژی امور دانشجویان دانشگاه کالیفرنیا – فولرتن می‌باشد.
پس از معرفی، خانم الهه امانی در مورد «جنسیت، مقاومت و مبارزه با خشونت علیه زنان» سخن گفت:
«خشونت علیه زنان یکی از گسترده‌ترین اشکال تبعیض و نقض حقوق انسانی در جامعه بشری است. خشونت علیه زنان علت و معلول نابرابری‌های جنسیتی است و نه تنها مانع اصلی احترام به حقوق و کرامت انسانی زنان می‌باشد بلکه سد راه تحقق عملی شدن توانایی‌های نیمی از جامعه بشری و حرکت به سوی شکوفایی نوینی که در آن برابری، عدالت اجتماعی و صلح مستقر باشد را ناممکن می‌سازد.
علیرغم آنکه در خلال نیم قرن گذشته گفتمان پایان بخشیدن به اشکال مختلف خشونت علیه زنان از حاشیه به مرکز مباحث راه پیدا نموده اما ابعاد گسترده خشونت نسبت به زنان در حوزه خصوصی و عمومی در کلیه کشورهای جهان وجود دارد گستره‌ای از این واقعیت دردناک را نشان می‌دهد که مقا ومت برای حفظ مناسبات قدرت کنونی و انگاره‌های ذهنی واپسگرایانه همچنان برجا ست. زنان در سراسر جهان در قرن بیست و یکم هنوز با چالش‌های عمده‌ای برای حفظ انسانیت و کرامت خود در فضای عمومی، خصوصی و حتی فضای مجازی در ستیز می‌باشند.
آیا خشونت علیه زنان و مقابله با آن باید تنها در آسیب‌شناسی در ابعاد فردی تمرکز یابد یا که تمام اشکال گوناگون خشونت و تبعیض اعمال شده برزنان حتی در کشورهایی که زنان از موقعیت نسبی بهتری برخوردارهستند بایدمورد توجه قرار گیرد؟
استراتژی‌ها و راه کارهای مبارزه باخشونت جنسی، جنسیتی چیست؟
آیا خشونت و ستم وارده برزنان حلقه‌ای از زنجیر ستم‌ها، تبعیض‌های در گیر جامعه است؟
آیا عدالت جنسیتی در خلا عدالت اجتماعی، اقتصادی و سیاسی امکان پذیر هست؟
نقش مردان روشن بین و آینده نگر در جنبش پایان دادن به خشونت‌های جنسی- جنسیتی چیست؟
آیا جنبش زنان برای پایان دادن به خشونت علیه زنان باید با سایر جنبشهای اجتماعی در پیوند قرار گیرد؟
خانم امانی این سوالات اساسی را مورد بحث قرار داد.
پس از سخنان خانم امانی مدت ۲۰ دقیقه برای پذیرایی تنفس داده شد که همراه با پخش نما آهنگ‌های گوناگون (برقصیم و زنجیر‌ها را پاره کنیم، تا به کی خموشی از گیسو شاکری، من زنم از زیبا شیرازی و دختران میهن از گروه چاووشی) بود.
بخش پایانی برنامه شامل پرسش و پاسخ به حاضران بود که بحث موثر و سازنده‌ای را بوجود آورد و جلسه با قدردانی از سخنرانان به پایان رسید.
یازده مارس ۲۰۱۳
|
|