به مناسبت ۸ مارس روز جهانی زنان

Sun 8 03 2009

زنان مبارز!
مردم آزاديخواه كردستان!
هم ميهنان ارجمند!

۸ مارس روز همبستگی جهانی با مبارزات برابری طلبانهی زنان، روز سر دادن فرياد زنان و مردان مدافع آزادی و برابری و روز تبلور ارادهی انسان دمكرات و ترقی خواه جهت برچيدن بساط تبعيض جنسيتی میباشد. بدين مناسبت صميمانهترين تبريكات خويش را نثار زنان كردستان ايران و سراسر جهان نموده و پيروزی آنان و كليهی همفكران و هم آرمانهايشان درمبارزه عليهرفع تبعيض و ستم جنسيتی را آرزو مینماييم.
۸ مارس امسال، همزمانست با سیامين سال حاكميت رژيم آخوندی در ايران.۳۰ سال قبل هنگاميكه هنوز يك ماه از پيروزی انقلاب مليتهای ايران سپری نشده بود، خمينی رهبر و بنيانگـذار جمهوری اسلامی آستين بالا زد و به نقض و پايمال كردن كليهی حقوق و آزاديهايی پرداخت كه زنان ايران طی مبارزهای مستمر در دوران رژيم پهلوی آنها را بدست آورده بودند. بنيانگـذار رژيم جديد در نخستين روزهای تكيه بر مسند قدرت خواستار بازگشت زنان به زير چادر سياه شد و دار و دسته وهواداران خويش را با شعار "يا روسری يا توسری" به جان زنانی انداخت كه دوشادوش مردان در انقلاب مليتهای ايران عليه رژيم سلطنتی شركت جسته بودند. اين امر زنگ بيداری و سرآغاز به بردگی كشاندن زنان و بازگرداندن آنان به كنج خانه و آشپزخانه و حذف آنان از گردونهی فعاليتهای اجتماعی و سياسی، فرهنگی و هنری محسوب گشت. بعنوان واكنش در مقابل فرمان حجاب خمينی و ساير نيات شوم ديگر وی، زنان ايران نخستين "۸ مارس" پس از روی كارآمدن آخوندها را بهروز برپايی تظاهرات و ابراز نارضايتی عليه فرمان خمينی مبدل ساختند. اگر كردستان و ملت كرد نخستين مكان و نخستين نيروی بودند كه عليه يورش حاكميت تازه به منظور باز پس گرفتن آزاديها از مردم موضع گرفتند، جنبش زنان ايران نيز نخستين جنبش مدنی بود كه عليه ماهيت ارتجاعی رژيم جديد به ميدان آمد.
قبل از روی كار آمدن جمهوری اسلامی، زنان به ستوه آمده از رفتار و اعمال نشات گرفته از فرهنگ مرد سالارحاكم بر خانواده و اجتماع، به حقوقی توسل میجستند كه قوانين كشور بدانها معترف گرديده بود. به عبارتی ديگر، قوانين كشور حداقل در زمينهی زنان از فرهنگ رايج پيشی گرفته بود. اما با روی كار آمدن رژيم اسلامی، مرد سالاری، محروم ساختن زنان از حقوق برابر با مردان و بی حرمتی به منزلت انسانی زن، جنبه شرعی و قانونی به خود گرفت و هر سه ركن قانونگـذاری، قضايی و اجرايی عليه حقوق و آزاديهای زنان، با پشتيبانی از ارتجاعی ترين عقايد، فرهنگ و سنن حاكم بر خانواده و اجتماع دست به كار شدند. بنا به قوانين جمهوری اسلامی، زنان در اكثر زمينهها با مردان برابر تلقی نمیشوند. قوانين مربوط به تشكيل خانواده و طلاق، كار، دستمزد، بيمه، ارث، و حضانت كودك جملگی در جهت تأمين مصالح مرد و عليه زنان است.
فقدان فرصت برابر برای زن و مرد در بعد اقتصادی و اشتغال، وجود موانعی نظير تعصبات دينی، فرهنگی و اجتماعی و تبعيض آشكار عليه زنان، ايران را به دوزخی برای زنان مبدل ساخته است. زنان بيش از هر قشر ديگر اجتماع آسيب پـذير بوده و به قربانی بحرانها و بيماريهای اجتماعی همچون اعتياد، ايدز، فحشا و خودكشی بدل گشتهاند. اما عليرغم تمامی اين قيد و بندها، زنان ايرانی در زمينههای پيشرفت در عرصههای اجتماعی، علمی و فرهنگی كشور غافل ننشستهاند و دوشادوش پيشرفت در اين عرصهها مبارزه و پيكار عليه ستم و نابرابری را فراموش نكردهاند. براساس آمارها بيش از۶۰% دانشجويان دانشگاههای ايران را دختران تشكيل میدهند. در ميان اساتيد دانشگاه، پزشكان، مديران، مهندسان و شخصيتهای برجستهی عرصههای علم و فكر و فرهنگ و هنر درصد قابل توجهی به زنان اختصاص دارد. زنان ايرانی در ميدان مبارزه در جهت دستيابی به دمكراسی و حقوق بشر و در صحنهی فعاليتهای مدنی نيز، عليرغم تمام مصائب و مشكلات موجود حضور چشمگيری داشتهاند.
كمپينی كه زنان ايرانی از ۳ سال پيش به منظور جمعآوری يك ميليون امضاو و حمايت از لغو تبعيضها در قوانين ايران آغاز كردهاند، اكنون به جوهر جنبشی عظيم بدل گشته كه ميليونها زن و مرد برابری طلب را حول خواستهای مشروعش گرد آورده است. زنان آگاه و مترقی كرد در رهبری اين حركت و جلب حمايت از كمپين نقش مهمی ايفا نمودهاند.در بند بودن عدهای از آنها در زندانهای جمهوری اسلامی و همچنين پروندهسازی نهادهاو ارگانهای رژيم عليه بخش ديگری از اين زنان، سند در صحنه بودن زنان كرد در شرق كردستان است كه دوشادوش زنان بخشهای ديگر ايران به مبارزه عليه ديكتاتوری و ستم و آپارتايد جنسی برخاستهاند.
پر واضح است كه زنان كرد در طول ۳۰ سال گـذشته، مستقيم و غير مستقيم در جنبش آزاديخواهانهی خلقشان مشاركت فعال داشتهاند و در اين زمينه از هيچ گونه مشاركت و حمايتی دريغ نورزيدهاند. خودداری از به رسميت شناختن روز تعين شده از سوی جمهوری اسلامی به عنوان روز زن و برگزاری جسورانهمراسم ۸ مارس، روز جهانی زنان، يكی از افتخارات زنان ايرانی است. در حالی كه جمهوری اسلامی هنوز روز ۸ مارس را به رسميت نشناخته است، زنان ايرانی همصدا و هم زمان با زنان سراسر جهان ياد اين روز را گرامی میدارند. آنها در اين روز در تجمعاتی كه در خانههايشان و در پارك ها برگزار میكنند ضمن تبادل آرا و نظرات و ارزيابی كار و فعاليتها و موانع موجود بر سر راهشان، برنامهی كاری و وظايف آيندهی خود را اعلام میكنند و با فريادهای حق طلبانه بر خواستهای مشروع خود تأكيد میورزند. اما جمهوری اسلامی حتی اين قبيل تجمعات آرام را نيز برنمیتابد. از همين روی نيروهای به اصطلاح انتظامیاش را جهت متفرق نمودن حاضران در مراسم ۸ مارس به محل اعزام مینمايد و سازماندهندگان تجمعات ۸مارس را با سرو روی خونين به خانههايشان روانه میسازد. يا مستقيماً انها را روانهی زندانهای جمهوری اسلامی میكند.
حزب دمكرات كردستان به مناسبت ۸مارس، بار ديگر حمايت خود را از خواستهای جنبش زنان در كردستان و ايران اعلام میدارد. حزب دمكرات كردستان خواهان توقف و پايان يافتن هرگونه خشونت و جنايت عليه زنان است و معتقد است كه بايد در تمام سطوح و به شكلی وسيع برای پايان بخشيدن به محروميت و بیحقوقی زنان در ايران و كردستان، كار گسترده و جدی انجام بگيرد. ما به ديدهی تقدير به مبارزات مداوم و جدی زنان كشورمان عليه ستم و نابرابری و تبعيض مینگريم. مبارزه در راستای برابری حقوق زن و مرد و فعاليت جهت لغو هرگونه تبعيض و استثمار جنسی، بخشی از رسالت حزب دمكرات كردستان و خط مشی مبارزاتی اين حزب است. به همين سبب بر همه مبارزان حزب دمكرات در تمام سطوح است كه به امر ارتباط و همكاری با جنبش زنان در كردستان و ايران اهميت دهند. از تمام اعضا و هواداران حزب و مردم كردستان به مـثـابهی پشتيبانان واقعی و ديرين حزب دمكرات كردستان نيز میخواهيم كه حامی و پشتيبان مبارزات زنان عليه ستم و نابرابری باشند.
گرامی باد ۸ مارس، روز جهانی زنان.
پيروز باد مبارزات برابری طلبانه در كردستان، ايران و سراسر جهان
حزب دمكرات كردستان
دفتر سياسی
۸مارس ۲۰۰۹
۱۸/۱۲/۱۳۷۸