احبار و گزارشات کارگری۳۰ مهرماه و ۱ آبان ۱۳۹۱
Mon 22 10 2012
احبار و گزارشات کارگری۳۰ مهرماه ۱۳۹۱
- اعتصاب کارگران شرکت جهاد توسعه پیمانکار سد بنیر
- شورای تامین استان به تعطیلی کامل بنیان دیزل تبریز و بیکاری ۴۰۰ کارگررای داد
- گروگان گرفتن حقوق کارگران14 واحد صنعتي توليد لوله پلي‌اتيلن کرمان
-380نفرازکارگران متروی اهوازکماکان درمرخصی اجباری بسرمی برند
- اخراج۱۰۰ کارگر کشتیرانی طی یك سال گذشته
- پایمال شدن حقوق کارگران شهرداری
- کارگران ساختماني بالاترين آمار قربانيان برق گرفتگي را دارند
- راهپیمایی روز 20 اکتبر 2012
- اعتراض دهها هزار ایتالیایی به سیاستهای ریاضتی ماریو مونتی
اعتصاب کارگران شرکت جهاد توسعه پیمانکار سد بنیر
به گزارش رسیده کارگران شرکت جهاد توسعه، پیمانکار سد بنیر در 5 کیلومتری روستای نگل، از روز 28 مهر 1391 در اعتراض به عدم پرداخت حقوق های معوقه ی خود دست از کار کشیده اند.
نگهبانان، رانندگان ماشین های سنگین و آمبولانس وکارگران دیگر بخشها در این اعتصاب شرکت دارند. آنان اعلام کرده اند که تا رسیدن به تمامی مطالباتشان به اعتصاب خود ادامه خواهند داد. تعداد کارگران این پیمانکاری 335 نفر است.
کمیته ی هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری
29 مهر 1391
شورای تامین استان به تعطیلی کامل بنیان دیزل تبریز و بیکاری ۴۰۰ کارگررای داد
به گزارش30مهرآذوح،بدنبال بی توجهی وزارت صنعت و معدن و وزارت کار و امور اجتماعی و مساعدت سرتیپ پاسدار احمدعلی رضابیگی استاندار، سرهنگ پاسدار محمدعلی نصرتی(معاون سیاسی و انتظامی استاندار) و سرهنگ پاسدار علی روستایی مدیرکل سیاسی و انتظامی استانداری آذربایجانشرقی، شرکت بنیان دیزل با ادامه بیش از یک ماه تحصن کارگران در اعتراض به تعطیلی عمدی شرکت، این کارخانه در معرض تعطیلی کامل قرارگرفت.
شورای تامین استان با عضویت نظامیان فوق و نمایندگان اداره کار استان پس از ۳۵ روز تحصن بجای حمایت از تولید و اشتغال از خواسته مالک رانتخوار شرکت حمایت و رای بر تعطیلی کارخانه و بیکاری ۴۰۰ کارگر مظلوم قراردادی و رسمی آن دادند.
گفتنی است در جدال بین کارگران و مالک بنیان دیزل شورای تامین استان شامل سرتیپ پاسدار احمدعلیرضابیگی استاندار(فرمانده سابق ناحیه انتظامی استانهای فارس واردبیل)، سرهنگ پاسدار محمدعلی نصرتی معاون سیاسی انتظامی استاندار(فرمانده سابق منطقه انتظامی میانه و مراغه) سرهنگ پاسدارعلی روستایی فر(فرمانده سابق منطقه انتظامی بستان آبادومرند) و یونس فاتح مدیرکل کار و اموراجتماعی استان(چماقدارسابق انصارحزب اله تبریزواقع درمسجد سالار) بجای اجرای قانون و دفاع ازحقوق کارگران در کنار زنوزی قرارگرفته اند.
گروگان گرفتن حقوق کارگران14 واحد صنعتي توليد لوله پلي‌اتيلن کرمان
به گزارش30مهر دنياي اقتصاد، صنايع توليد‌كننده لوله‌هاي پلي‌اتيلن كرمان تاكيد كرده‌اند تنها در صورتي قادر به پرداخت حقوق معوقه ماه‌هاي اخير كارگران اين واحدها خواهند شد كه مطالبات دهها ميليارد توماني آنها از شركت‌ها و سازمان‌هاي تابعه وزارتخانه‌هاي وزارتخانه‌هاي نفت، نيرو و جهاد كشاورزي ، هرچه سريع‌تر پرداخت شود.
برپایه این گزارش،14 واحد صنعتي توليد لوله پلي‌اتيلن در كرمان به علت افزايش نرخ ارز و بهاي مواد اوليه كه امكان اجراي تعهدات توليد را از آنها سلب كرده است، در آستانه ركود قرار دارند.
در نامه‌‌اي كه با امضاي همه توليدكنندگان لوله‌هاي پلي‌اتيلن استان كرمان خطاب به استاندار كرمان نگاشته شده، آمده است: در شرايطي كه استان كرمان پيش از اين قطب توليد لوله پلي‌اتيلن در كشور بوده است به دليل شرايط به وجود آمده و ركود اين واحدهاي صنعتي، صدها نفر از نيروي كار واحدهاي پلي‌اتيلن كار خود را از دست داده‌اند.
در اين نامه كه رونوشت آن به وزارتخانه‌هاي نفت، نيرو و جهاد كشاورزي هم ارسال شده، درخواست ختم قراردادها و برگشت دادن ضمانت نامه‌ها به توليدكنندگان به دليل افزايش بي‌رويه قيمت مواد اوليه (سي درصد بيشتر از قيمت ارائه شده توسط توليدكنندگان در مناقصه براساس قيمت روز مواد اوليه)، مطرح شده است. به گزارش دنياي اقتصاد، صنايع توليد‌كننده لوله‌هاي پلي‌اتيلن كرمان در اين نامه تاكيد كرده‌اند تنها در صورتي قادر به پرداخت حقوق معوقه ماه‌هاي اخير كارگران اين واحدها خواهند شد كه مطالبات دهها ميليارد توماني آنها از شركت‌ها و سازمان‌هاي تابعه وزارتخانه‌هاي گفته شده، هرچه سريع‌تر پرداخت شود.
380نفرازکارگران متروی اهوازکماکان درمرخصی اجباری بسرمی برند
بنا به گزارش30مهرایسنا، مدیرعامل سازمان قطار شهری اهواز گفت: به 380 نفر از کارگران ایستگاه‌های مختلف از ابتدای مهرماه مرخصی اجباری داده شد و پس از بازگشت از مرخصی‌ها با آنها تسویه حساب می‌شود. این کارگران تجربه کار دارند و در صورت ابلاغ اعتبارات از آنها استفاده خواهد شد. اکنون از هر قسمتی از پروژه تعدادی از نیروهای نظارتی، کنترل و آزمایشگاه کم شده‌اند.
وی افزود: در سال جاری پس از گذشت هفت ماه از سال هنوز یک ریال اعتبار پروژه مترو اهواز ابلاغ نشده است و نمی‌توان همه ایستگاه‌ها و جبهه‌ها را همانند سال گذشته فعال نگه داشت.
مدیرعامل سازمان قطار شهری اهواز خاطرنشان کرد: علیرغم اینکه هفت ماه است، هیچ پولی به قطار شهری پرداخت نشده، ولی یک هزار نفر در پروژه قطار شهری در حال فعالیت هستند.
وی با بیان این که اکنون کلیه ایستگاه‌های جنوبی این پروژه تعطیل شده‌اند، تصریح کرد: در 12 ایستگاه قطار شهری کاری انجام نمی‌شود و تنها هزینه نگهبان پرداخت می‌شود. برای کاهش هزینه نگهبانان نیز، سه شیفت نگهبانی به دو شیفت کاهش یافته است.
اخراج۱۰۰ کارگر کشتیرانی طی یك سال گذشته
به گزارش30مهرایلنا، طی یکسال گذشته10کارگرشرکت کشتیرانی بدلیل مشکلات مالی اخراج شده اند.
بنا بهمین گزارش،بدلیل عدم وجود قانون کار دریایی در ایران، کارگران شرکت‌های کشتیرانی تحت پوشش بیمه بیکاری قرار نمی‌گیرندوبراین اساس کارگران اخراجی حتی ازحق بیمه بیکاری هم برخوردار نمیباشند.
پایمال شدن حقوق کارگران شهرداری
به گزارش ایسنا بتاریخ 30مهر، در حالی که بار سنگین نظافت و پاکسازی شهر بر دوش رفتگران و باغبانان زحمتکش و بی ادعای شهرداری است اما متاسفانه بیشترین اجحاف از سوی پیمانکار و کارفرما بر آنها اعمال و حقوقشان به راحتی نادیده گرفته می شود.
این گزارش حاکیست، باغبان و رفتگر شهرداری اگر به خواست کارفرما روزهای تعطیل سر کار برود کرایه ماشینش را پیمانکار نمی دهد و اگر 30 روز کار کند 20 روز برایش رد می کند.همچنین هیچ‌کدام از کارگران شهرداری حتی کارگران قرارداد دائم هم سهام عدالت نگرفته‌اند.
کارگران ساختماني بالاترين آمار قربانيان برق گرفتگي را دارند
به گزارش30مهرخراسان، بخش عمده اي از حوادث برق گرفتگي به حوادث ساختماني و بي توجهي به شبکه هاي فشار متوسط مجاور ساختمان هاي در حال احداث مربوط مي شود و متاسفانه کارگران ساختماني بالاترين آمار قربانيان برق گرفتگي را دارند.
این گزارش حاکیست،روزانه ۲ نفر در کشور بر اثر برق گرفتگي جان خود را از دست مي دهند.
مرگ ۷۲۷ نفر در سال ۹۰ در کل کشور که دکتر خدادوست، رئيس مرکز تحقيقات پزشکي قانوني کشور به آن اشاره کرده است بيان گر اين حقيقت ناگوار است که به طور تقريبي در هر روز ۲ نفر در ايران بر اثر برق گرفتگي جان خود را از دست مي دهند. آماري که بسيار نگران کننده بوده و نشان مي دهد حساسيت هاي لازم در اين زمينه وجود ندارد.
مدير ايمني شرکت توزيع برق مشهد در اين باره مي گويد: بخش عمده اي از حوادث برق گرفتگي به حوادث ساختماني و بي توجهي به شبکه هاي فشار متوسط مجاور ساختمان هاي در حال احداث مربوط مي شود و متاسفانه کارگران ساختماني بالاترين آمار قربانيان برق گرفتگي را دارند.
مهندس رضا نيک پيام مي افزايد: در سال هاي اخير رشد بي رويه ساخت و سازها و عمودي سازي در شهرها سبب شده است تا بسياري از ساختمان ها درمجاورت شبکه هاي توزيع برق احداث شوند که اين موضوع مشکلاتي را در پي داشته است.
نيک پيام با اشاره به اين که براساس قانون ايمني ساختمان، تمامي مهندسان ناظر و کارفرمايان پروژه هاي ساختماني بايد شبکه هاي توزيع برق اطراف کارگاه خود را بررسي کنند، مي گويد: اين افراد موظف اند با انجام بررسي هاي لازم مشکلات موجود در مسير ساخت و ساز خود و مجاورت آن با شبکه هاي توزيع برق را به اداره مربوط گزارش کنند تا نسبت به رفع آن اقدام شود اما متاسفانه به دليل بي توجهي آن ها و بي اطلاعي کارگران ساختماني شاهد بروز حوادث ناگوار متعددي در اين حوزه هستيم.
مدير ايمني شرکت توزيع برق مشهد استفاده غيراصولي از خودروهاي سنگين حمل تجهيزات ساختماني و خودروهاي بالابر را يکي از مهم ترين عوامل بروز حوادث برق گرفتگي مي داند و مي گويد: گاهي از اين خودروها به گونه اي استفاده مي شود که حريم مجاز شبکه هاي توزيع برق را نقض کرده و احتمال بروز حادثه را افزايش مي دهد. وي مي افزايد: مهار نکردن تيرهاي آهن و ميلگردهاي ساختماني نيز از مواردي است که برخورد آن ها با شبکه هاي توزيع برق و بروز حوادث ناگوار را در پي داشته است.
نکته بسيار مهم درباره حوادث برق گرفتگي در کارگاه هاي ساختماني اين است که به گفته مهندس نيک پيام کارگران ساختماني به «شبکه هاي توزيع برق متوسط» همانند «شبکه هاي توزيع برق ضعيف» نگاه مي کنند. وي مي گويد: در شبکه هاي ضعيف تماس مستقيم با سيم حامل برق باعث برق گرفتگي مي شود در حالي که در شبکه هاي توزيع برق متوسط و قوي قرار گرفتن در فاصله نزديک آن نيز مي تواند حادثه ساز باشد و براي جلوگيري از اين حوادث بايد حداقل فاصله ۳متر را به عنوان حريم شبکه در نظر گرفت.
راهپیمایی روز 20 اکتبر 2012
کنگره سراسری اتحادیه های کارگری انگلیس، TUC ، متشکل از 54 اتحادیه و تعداد 6.2 میلیون عضو، فراخوان تظاهراتی در روز 20 اکتبر 2012 در اعتراض به افزایش دستمزد 0.7 درصدی و کاهش بودجه خدماتی را دادند. در این روز ده ها هزار از کارگران بخش های خدماتی، صنعتی و کارکنان بخش های دیگر درخیابان های مرکزی لندن، گلاسگو و بلفاست راهپیمایی کردند .
اتحادیه های کارگری در برخی از شهرها اتوبوس مجانی در اختیار کسانی که می خواستند در تظاهرات لندن شرکت کنند قرار دادند.
تعداد شرکت کنندگان در تظاهرات لندن 150 هزار نفر، گلاسگو و بلفاست هر کدام 10 هزار نفر تخمین زده شد.
تظاهر کنندگان در مسیر راهپیمایی شعار هایی برعلیه قطع بودجه های خدمایی و افزایش دستمزدها می دادند. در تظاهرات روز شنبه همچنین اعلامیه هایی پخش می شد که در آنها بر ضرورت اعتصاب عمومی در مبارزه بر علیه دولت ائتلافی تاکید شده بود.
تظاهرکنندگان در پایان راهپیمایی در هاید پارک تجمع کردند. در این تجمع اد میلیبند در سخنرانی خود اعلام کرد که اگر حزب کارگر به قدرت برسد مجبور خواهد شد که سیاست ریاضت اقتصادی را ادامه دهد که با اعتراض شدید تظاهر کنندگان مواجه شد.
کنگره سراسری اتحادیه های کارگری انگلیس، TUC در اجلاس سالانه اخیر که در تاریخ 9 تا 12 سپتامبر در شهر برایتون برگزار شد تحت فشار تعدادی از اعضا و رهبران اتحادیه ها مجبور شد اعلام کند که در آینده برای دفاع از حقوق کارگران، "عملی شدن اعتصاب عمومی" را هم در نظر خواهد داشت.
قسمتی از سخنرانی دبیر کل TUC، برندان باربر در کنگره سالانه 2012
<< مقاومت در برابر ریاضت اقتصادی
کنگره از طرح 20 اکتبر 2012" آینده ای که عمل می کند"، The future that works” “ استقبال می کند و این را یک پلاتفرم و بنیاد موثر در مقاومت بر علیه ریاضت اقتصادی، که به شالوده های اقتصادی جامعه بریتانیا آسیب می رساند، را به رسمیت می شناسد. همچنین کنگره باور دارد که بعد از تظاهرات باید تمام اتحادیه هایی که عضو TUC هستند در دفاع از بیکاران، فرزندان ما، سالمندان و همه آنهایی که در جامعه ما آسیب پذیرند صدای اعتراضاشان را بلند کنند.
کنگره می پذیرد که جنبش اتحادیه ای باید در خط مقدم به رهبری اش بر علیه این دولت غیر مسئول با ائتلافی از مقاومت با حرکت های هماهنگ و هر جا که امکان دارد برای دستیابی به کمپین ها و همچنین در نظر داشتن و عملی شدن اعتصاب عمومی اقدام کنند.>>
اگر چه آقای باربر هیچ تمایلی به سازمان دادن اعتراضات گسترده کارگری ندارد، اما در اجلاس امسال همچون سیاست مداران بورژوا، عنوانی را برای تظاهرات انتخاب کردند
( The future that works ) که برای طبقه کارگر بی معنی است و بیشتر بدرد تبلیغات حزب کارگر می خورد تا یک شعار رزمنده برای گرفتن حقوق کارگران. وی هیچ نقشه عمل معینی را برای عقب راندن حملات دولت ائتلافی به کنگره ارائه ندادند.
اعتراضات عمومی کارگران در دفاع از حقوق بارنشستگی بعد از اعتراضات وسیع سال گذشته عملا با شکست مواجه شد و دو اتحادیه بزرگ Unison و Unite به پای مذاکره با نمایندگان نشستند و با گرفتن امتیازاتی بسیار کوچک عملا طرح بیمه باز نشستگی دولت را به اعضای خود تحمیل کردند.
TUC و اتحادیه های دیگر هم عملا با سیاست مماشات فرصت کافی را در اختیار دولت ائتلافی قرار دادند که طرح را اجرایی کند.
بر طبق آمارهای دولتی، بدهکاری دولت انگلیس تا ماه فوریه 2012 به یک تریلیون پوند رسید. روشن است که دولت حافظ منافع سرمایه داران نمی خواهد و نمی تواند کسری بودجه خود را به عنوان مثال با افزایش مالیات سرمایه داران تامین کند. بحران کنونی سرمایه داری بحرانی است متعلق به نظام سرمایه داری و دولت های سرمایه داری، اما سرمایه داران و دولت حامی آنها حاضر به پرداخت هزینه آن نیستند و از آنجا که طبقه کارگر از قدرت کافی برای دفاع از حقوق خود برخوردار نیست، دولت با در دست داشتن ابزارهای لازم برای اجرایی کردن طرح های خود، اقدام می کند.
کارگران بخش خدماتی، معلمان، کارکنان بیمارستان های دولتی، شهرداری ها و بنگاه ها و سازمان های ریز و درشت دولتی از حمله دولت سرمایه داران در امان نیستند. حمله به بیمه بازنشستگی، به سقف دستمزدها، به اماکن تفریحی و ورزشی و غیره برای برون رفت از بحرانی است که نتیجه کارکرد مناسابات سرمایه داری است اما سرمایه داران می خواهند هزینه این بحران را با خالی کردن سفره کارگران پر کنند.
شرایط کار در کالج ها به حدی سخت شده است که بسیاری از معلمان با سابقه طولانی استعفا می دهند. سران بسیاری از اتحادیه ها در این میان به فکر راه حل های مبارزه جویانه و میلیتنت نیستند آنها ترس از این دارند که میلیتنت خوانده شوند. در بهترین حالت آنها خواهان مذاکره برای بهبود شرایط کارهستند.
تنها منبعی که برای دولت ائتلافی و بدون صرف هزینه ای باقی مانده است بالا بردن شدت استثمار و کاهش هزینه های خدماتی است. در چنین شرایطی منطقا اتحادیه های کارگری می بایست وارد میدان شوند و راه چاره ای برای اعضای شان که مورد حمله مستقیم قرار گفته اند، بیابند.
دولت برای سر و سامان دادن به کسر بودجه ، این هدف را در مقابل خود قرار داده است که ازبیمه های خدماتی کارگران بکاهد، بودجه بیمارستان ها را کاهش دهد، بخشی از کارگران را اخراج و بقیه را مجبور به کار بیشتر و شدید تر کند؛ تعداد معلمان را کم اما ساعات کار بیشتری را به آنهایی که اخراج نشده اند، تحمیل کند. کاهش و در بسیاری موارد قطع بیمه بیکاری، هجوم گسترده به سطح زندگی تهی دستان جامعه را نیز باید به این موارد افزود.
اعضای اتحادیه ها هم در همه شعبه ها فعال عمل نمی کنند. دلایل عدم فعال بودن شعبه های اتحادیه ها را باید در بورکراسی حاکم بر این اتحادیه ها و شکست سختی که معدنچیان در دهه هشتاد خوردند دید. نارضایتی از وضع موجود هر روز بیشتر می شود اما این نارضایتی به صورت متشکل و سازمان یافته برای یافتن آلترناتیوی صورت نمی گیرد. سران اتحادیه ها هم به انفعال اعضا دامن می زنند و نمی خواهند پا را از حد خود فراتر نهند و به مقدسات سرمایه حمله کنند.
دولت ائتلافی کامرون گام به گام سیاست های خود را به پیش می برد و در این میان رهبران اتحادیه ها بسیار آرام و محتاطانه به دلیل اعتراضات گسترده از بدنه اتحادیه ها تحرکاتی از خود نشان داده اند که شاید امتیازاتی برای خود در این میان برای آرام نگه داشتن کارگران کسب کرده باشند اما این تحرکات تا کنون به دست آورد مثبتی برای کاگران منجر نشده است.
در اعتراض به حقوق باز نشستگی و سازش رهبران اتحادیه ها، رهبران اتحادیه ها یکدیگر را متهم به کم کاری می کنند تا خود مورد هدف اعضای اتحادیه قرار نگیرند.
اکنون نرخ تورم 7 درصدی اعلام شده سطح معیشت کارگران را هدف قرار داده است. دولت با اعلام افزایش حقوق 0.7 در صدی در حقیقت با بالا بردن هزینه زندگی کارگران شرایط معیشتی سخت تری را به کارگران تحمیل می کند.
کنگره اتحادیه های کارگری در اعتراض به این امر، تظاهرات سراسری در روز 20 اکتبر را سازمان داده است و نه اعتصاب عمومی. این حرکت بسیار حساب شده است و فشاری است به دولت برای کسب تخفیف هایی و نه افزایش حقوق متناسب با تورم و البته به هیج وجه هم قصد برهم زدن مناسبات سرمایه داری را در سر ندارد.
چرا TUC در وهله نخست در تقابل باخواست تعداد بسیاری از اعضا از اعلام اعتصاب عمومی سر باز می زند و در اجلاس سالانه هم تحت فشار اعضا به وعده ای بسنده می کند؟
واقعیت این است که TUC سیاست های حزب کارگر را دنبال می کند. حزب کارگر هم همان طور که اد میلیبند در روز تظاهرات در سخنرانی اش در هاید پارک اعلام کرد برای برون رفت از بحران اقتصادی موجود مجبور خواهد شد که سیاست ریاضت اقتصادی را دنبال کند یعنی هزینه بحران سرمایه داران را باید کارگرانی بپردازند که آقای میلیبند می خواهد به حزبش رای بدهند تا خود و حزبش به قدرت برسد. اکنون طبقه کارگر انگلیس آگاه است که رهبران اتحادیه های کارگری با بهره گیری از امکانات اعضا تنها به فکر گرفتن امتیازات ناچیزی برای اعضا اما به قیمت حفظ مناسبات سرمایه داری و به قدرت رساندن حزب کارگر هستند. TUC تلاش می کند که فعالین کارگری را منفعل کرده و به جای مبارزه برای بهبود زندگی کارگران به فکر فراهم کردن شرایطی برای به قدرت رسیدن حزب کارگر و ادامه ریاضت اقتصادی با سرعت کمتر باشد.
بر طبق اسناد موجود دولت ائتلافی تنها 20 در صد از طرح ریاضت اقتصادی را تا کنون عملی نموده است اما همین اندازه هم شرایط کار و زندگی را بر کارگران سخت تر کرده است. در این میان احزاب مدعی سوسیالیسم و طرفدار کارگر هم آلتر ناتیوی برای پیشبرد مبارزات کارگران ندارند. آنها هم به دلیل عدم نفوذ در میان کارگران به نوعی دنباله رو رهبران اتحادیه های کارگری هستند. حزب کارگران سوسیالیست که از لحاظ تعداد اعضا یکی از بزرگترین سازمان های چپ تروتسکیست بریتانیا است و از طریق مارک سروتکا دبیر اول اتحادیه PCS ( اتحادیه خدمات عمومی و تجاری) که عضو این حزب هم می باشد، می خواهد رهبران اتحادیه های دیگر را به یک روز (24 ساعت) اعتصاب عمومی تشویق کند. دبیر کل اتحادیه RMT، آتحادیه راه آهن، کشتیرانی و ترانسپورت، باب کرو هم در سخنرانی روز شنبه 20 اکتبر از TUC خواست که فراخوان اعتصاب عمومی را بدهد. اما آیا حتی کارگران یک اعتصاب عمومی 24 ساعته هم بکنند قادر خواهند شد که دولت ائتلافی را به عقب نشینی وادار کنند؟
در یونان از شروع اعتراضات تا قبل از به قدرت رسیدن دولت دست راستی حدود 15 اعتصاب عمومی صورت گرفت اما نه تنها این اعتصابات، کارگران را به قدرت نرساند بلکه چیزی هم عایدشان نکرد و بعد از اتنخابت امسال، دولتی دست راستی به سرکار آمد. مبارزه کارگران در یونان همچنان ادامه دارد و تا زمانی که کارگران آلترناتیو خود برای کسب قدرت سیاسی بوجود نیاورند و قدرت سیاسی را هدف قرار ندهند هیچ تضمینی برای رسیدن به اهدافشان وجود ندارد.
در 26 ماه مارچ 2011 حدود 750 هزار کارگر خدمات عمومی و دیگر اقشار جامعه در اعتراض به طرح بیمه بازنشستگی دولت به خیابان ها آمدند و بر علیه حمله دولت ائتلافی به حقوق بازنشستگی فریادشان را بلند کردند. به دنبال این تظاهرات در 30 جون و 30 نوامبر 2011 کارگران خدمات عمومی با اعتصابات خود تلاش کردند که دولت را وادار به عقب کنند. اما دولت طرح خود را علیرغم همه اعتراضات به پیش برد. نبرد در دفاع از حقوق بازنشستگی شکست خورد. دلیل اصلی شکست هم عقب نشینی TUC بلافاصله بعداز اعتصاب 30 جون بود.
کارگران دیگر نه می توانند برای رسیدن به خواستهای خود به اتحادیه ها اعتماد کنند و نه به احزاب موجود به اصطلاح مدافع کارگران اعتماد داشته باشند. کارگران برای پیشبرد مبارزات خود باید تکلیف خود را با اتحادیه های به شدت بورکرات شده را روشن کنند و شیوه های دیگری از مبارزه را برای رسیدن به حقوق خود را در پیش گیرند.
ستار رحمانی-21/10/2012
اعتراض دهها هزار ایتالیایی به سیاستهای ریاضتی ماریو مونتی
به گزارش21اکتبریورونیوز،دهها هزار تن از اعضا و فعالان کنفدراسیون سراسری کار ایتالیا روز شنبه در رم پایتخت این کشور تظاهرات کردند.
تظاهرکنندگان که اکثرا کارگران بخشهای مختلف از جمله ساخت وساز بودند با شعار “اشتغال قبل از هر چیزی” به حذف مشاغل در برخی از بخشها، تعطیلی کارخانجات و سیاست های ریاضتی ماریو مونتی، نخست وزیر ایتالیا اعتراض کردند.
سوزانا کاموسو، دبیر کل کنفدراسیون سراسری کار ایتالیا می گوید:” سیاستهای ریاضت اقتصادی و سختگیرانه که شامل کاهش بودجه شده نه تنها یک شکست به حساب می آیند بلکه عامل اصلی تمام مشکلات کشور نیز هستند.”
در این تظاهرات بازنشستگان نیز شرکت داشتند و به کاهش حقوق و مزایای بازنشستگی خود اعتراض کردند.
یک بازنشسته ایتالیایی می گوید: “نخست وزیر ما را بدبخت کرده ماه پیش تنها 800 یورو حقوق بازنشستگی دریافت کردم و حالا آنرا هم می خواهند کاهش دهند. مایه خجالت است برای صرفه جویی باید از حقوق وزرا و سناتورها بردارند و نه از حقوق بازنشستگی ما، ما تنها بازنشستگانی بدبخت هستیم.”
اقتصاد ایتالیا از سال 2011 دچار رکود شده است، امری که دولت ماریو مونتی را بر آن داشت تا تدابیر ریاضت اقتصادی بی سابقه ای را برای کاهش کسری بودجه و احیای دوباره اقتصاد اعمال کند.
تظاهراتی از این دست در روز چهاردهم نوامبر سال جاری در بسیاری از کشورهای اروپایی پیش بینی شده است.
سی مهرماه1391
**********************
احبار و گزارشات کارگری ۱ آبان ۱۳۹۱
- تجمع اعتراضی امروز 300 کارگر بنیان دیزل و حضور مامورین انتظامی
- گزارشی ازوضعیت کارگران برخی واحدهای تولیدی اصفهان
- اخراج 30 کارگر معترض به تعویق دستمزد در شرکت پالور، متوقف شدن خط تولید آبمیوه رانی
- اخراج گسترده ی کارگران کارخانه خورشید زریوار
- قطع سوخت کوره‌های شرق اصفهان، ۳۰۰ کارگر را بیکار کرد
- اخراج ۵۰ کارگر كارخانه شکوهیه استان قم
- اخراج ۳۰ کارگر شرکت ملی نفتکش طی یک سال گذشته
- سقوط مرگبار کارگر گچ کار به چاهک آسانسور
تجمع اعتراضی امروز 300 کارگر بنیان دیزل و حضور مامورین انتظامی
به گزارش اول آبان آذوح،مقاومت کارگران شرکت بنیان دیزل تبریز درمقابل خواسته های غیرقانونی مالک کارخانه علیرغم تهدیدهای نماینده کارفرما و بی توجهی مسئولان همچنان ادامه دارد.
طبق گزارش شاهدان عینی،بدنبال تعطیلی کارخانه بنیان دیزل ،صبح امروز کارگران این کارخانه درجاده منطقه صنعتی غرب تبریز، جلوی کارخانه تجمع و پس از آن در خیابان به تحصن آرام خود ادامه دادند.
پس از چند ساعت ماموران پلیس و نمایندگان اداره ی کار و فرمانداری در محل حاضر و تحصن را از ترس سرایت به دیگر کارخانجات منطقه، به داخل کارخانه منتقل و مذاکره با نمایندگان کارفرما ادامه یافت که به جهت غیرقانونی و تعمدی بودن توقف تولید، مورد قبول کارگران که تعداد آنها بیش از 300 نفر بود قرارنگرفت و تا آخر وقت کاری ادامه داشت. در نهایت کارگران خواستارحضور شخص مالک کارخانه و مذاکره ی مستقیم با وی شدند.
بنا بهمین گزارش بنقل از کارگران، این تحصن تا بازگشایی مجدد کارخانه و از سرگیری تولید و احقاق حقوق قانونی کارگران در روزهای آتی نیز کماکان ادامه خواهدیافت.
گزارشی ازوضعیت کارگران برخی واحدهای تولیدی اصفهان
به گزارش اول آبان ایلنا ،دریافت چک وسفته سفیدامضاازکارگران هنگام استخدام،16ساعت کارروزانه،پرداخت حقوق کمتراز حداقل دستمزدمصوب وزارت کاروبیمه نکردن کارگران دربرخی واحدهای تولیدی اصفهان به امری عادی تبدیل شده است.
براساس این گزارش،برخی کارفرماهای واحدهای تولیدی هنگام استخدام ازکارگران چک وسفته سفیدامضا می گیرند. این امر از آن رو صورت می‌گیرد که در صورتی که کارفرما خواست به تعهدات خود در برابر کارگر عمل نکند، کارگر را تحت فشار چك و یا سفته امضا شده قرار دهد تا از کارفرمای خود شکایت نکند.
این گزارش حاکیست، اکثر کارگاه‌های صنفی استان اصفهان زیرزمینی است وشرایط قانون کار در آنها رعایت نمی‌شودو در برخی واحدهای تولیدی از کارگران بجای۸ ساعت کاردرروز۱۶ ساعت کارمی کشندو همچنین پرداخت حقوق کمتر از حداقل مصوب وزارت کار و بیمه نکردن کارگران به امری عادی تبدیل شده است.
اخراج 30 کارگر معترض به تعویق دستمزد در شرکت پالور، متوقف شدن خط تولید آبمیوه رانی
طبق خبر ارسالی به اتحادیه آزاد کارگران ایران، طی روزهای اخیر شرکت پالور واقع در شهر صنعتی کاوه 30 نفر از کارگران خود را اخراج نموده است. اخراج این کارگران پس از آن صورت گرفته که به تعویق 5 ماه دستمزد خود اعتراض نموده بودند. این کارخانه در زمینه تولید فوم و پلاسفوم فعالیت میکند و قبل از این اخراج سازی حدود 200 کارگر در آن مشغول به کار بودند.
در خبر دیگری که به اتحادیه آزاد کارگران رسیده است، کارخانجات رانی که یکی از بزرگترین کارخانه های تولید کننده آبمیوه در ایران است و در شهر صنعتی کاوه قرار دارد، از دو هفته قبل تولید و بهره برداری از دو کارخانه خود را متوقف نموده است.این کارخانه دارای دو بخش تولید قوطی و تولید آبمیوه می باشد که اکنون تنها بخش تعمیرات و نگهداری این کارخانه ها فعال است.
اتحادیه آزاد کارگران ایران-1 آبان91
اخراج گسترده ی کارگران کارخانه خورشید زریوار
دیو سیاه بیکاری گریبان کارگران کارخانه خورشید زریوار سنندج که زیر مجموعه کارخانجات تولید نوشابه ایستک می باشد را هم گرفت و 20 نفر از کارگران این کارخانه به بهانه کاهش تولید ناشی از کمبود مواد اولیه اخراج شدند و به خیل عظیم بیکاران پیوستند.
این بیکارسازی ها در شرایطی صورت می گیرد که افزایش روز افزون قیمت ها فشار مضاعفی بر گرده کارگران و زحمتکشان وارد کرده و تامین ابتدایی ترین نیاز خانواده های کار گری با مشکلات جدی مواجه شده است.
کارخانجاتی که هنگام رونق از قِبَل کار کارگران سودهای فراوانی را نصیب خود ساخته اند هنگام مواجهه با هر مشکلی اولین و راحت ترین راه حل را اخراج کارگران می دانند.
در شرایط کنونی که اخراج و بیکارسازی منحصر به یک یا چند کارخانه نبوده و تقریبا همه کارگران در معرض اخراج هستند، کارگران، تنها باایجاد تشکل های مستقل کارگری قادر خواهند بود از امنیت شغلی و منافع خود دفاع نمایند.
کمیته ی هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری-1 آبان 1391
قطع سوخت کوره‌های شرق اصفهان، ۳۰۰ کارگر را بیکار کرد
مسئولان در حالی از یک ماه قبل سوخت واحدهای کوره گچ این منطقه را قطع کرده‌اند که نه مکان و نه مهلتی برای جابجایی تعیین نشده است.
رئیس انجمن صنفی کارفرمایی تولیدکنندگان گچ و آهک اصفهان از قطع سوخت گاز و نفت ۶۵ واحد از کوره‌های گچ منطقه محمدآباد قهاب در شرق اصفهان خبر داد و گفت: در این کوره‌ها ۳۰۰ کارگر و تعداد زیادی راننده مشغول به کار بودند.
علی‌اکبر طباطبایی در دیدار با رئیس خانه صنعت، معدن و تجارت استان اصفهان تاکید کرد: واحدهای تعطیل شده دارای مجوز فعالیت بودند و آسیب وارد شده به خاک منطقه، مربوط به گچ برداری از معادن بوده و ربطی به کوره‌ها ندارد.
او با اشاره به اینکه بار‌ها اعلام کردیم آمادگی هرگونه همکاری برای رفع آلودگی‌های زیست محیطی این منطقه را داریم افزود: زمانی که توقف فعالیت کوره‌ها در این منطقه تصویب شد، کوره داران گچ به مسئولان اعلام کردند محل مورد تایید دیگری را اداره حفاظت محیط زیست استان معرفی و با فرام کردن زیرساخت‌ها فرصتی را برای جابجایی مقرر کنند.
رئیس انجمن صنفی کارفرمایی تولیدکنندگان گچ و آهک اصفهان با انتقاد از تعیین نشدن مکان جدیدی برای انتقال این کوره‌های گچ گفت: در حالی که زیرساخت‌های لازم برای جابجایی کوره‌ها نیز فراهم نیست فعالیت این کوره‌ها را متوقف کردند.
به گفته وی مسئولان در حالی از یک ماه قبل سوخت واحدهای کوره گچ این منطقه را قطع کرده‌اند که نه مکان و نه مهلتی برای جابجایی تعیین نشده است.
طباطبایی با اشاره به پیشنهاد زمینی در ۶۰ کیلومتری اصفهان و در منطقه بهجت آباد، برای انتقال کوره‌های گچ پزی تصریح کرد: اداره حفاظت محیط زیست استان با این پیشنهاد موافقت نکرده و جایگزینی هم معرفی نشده است.
از سوی دیگر رئیس خانه صنعت، معدن و تجارت استان اصفهان نیز جلوگیری از فعالیت کوره‌ها را به این شکل صحیح ندانست و اظهار داشت: در این کوره‌ها ۳۰۰ کارگر و تعداد زیادی راننده مشغول به کار بودند که در حال حاضر بیکار شده‌اند.
سیدعبدالوهاب سهل آبادی پیشنهاد کرد: زمینی در نزدیکی معادن گچ، خارج از شعاع ۵۰ کیلومتری شهر اصفهان به این واحدها معرفی شود تا در قالب چند تعاونی، به احداث کارخانه‌های گچ صنعتی اقدام کنند و افزود: با توجه به وسعت زیاد مناطقی که گچ از آنها برداشت شده و تاثیر آن بر آلودگی هوای شرق شهر اصفهان، سازمان‌های مسئول، باید بازسازی این مناطق از سوی افرادی که از معادن بهره برداری کرده‌اند را مورد پیگیری قرار دهند.
منبع:ایلنا-اول آبان
اخراج ۵۰ کارگر كارخانه شکوهیه استان قم
به گزارش ایلنابتاریخ اول آبان، از اخراج۵۰ کارگراز۸۰ نفرشاغل کارخانه شکوهیه استان قم خبر داد.
برپایه این گزارش،کارخانه شکوهیه حدود ۵ سال سابقه در زمینه تولید زیراندازهای پلاسیتکی دارد و تا پیش از گرانی‌های اخیراز وضعیت خوبی درعرصه فروش محصولات برخورداربوده است اماافزایش ناگهانی بهای ارز و نوسان قیمت کالاهای مختلف، گرانی به بهانه‌ای برای کاهش تولید، تعطیلی بنگاه و در نتیجه کاهش مزد و بیکاری کارگران تبدیل شده است.
اخراج ۳۰ کارگر شرکت ملی نفتکش طی یک سال گذشته
به گزارش اول آبان ایلنا، ۳۰ کارگر شرکت ملی نفتکش ایران در یک سال گذشته اخراج شدند.
این گزارش می افزاید،شرکت ملی نفتکش ایران به دلیل تحریم‌ها، فشارهای اقتصادی و مشکلات به وجود آمده برای کشور به مشکلات مالی برخورده است که باعث شده بیش از ۳۰ تن از کارگران خود را در یک سال گذشته تعدیل کند.
با توجه به عدم وجود قانون کار دریایی در ایران، کارگران شرکت‌های کشتیرانی تحت پوشش بیمه بیکاری قرار نمی‌گیرند. بدین ترتیب کارگران تعدیل شده حتی با وجود شرایط اقتصادی نامناسب این دوره، نمی‌توانند از بیمه بیکاری استفاده کنند.
شرکت ملی نفتکش ایران از شرکت‌های فرعی شرکت ملی نفت ایران است. درآمد شرکت ملی نفتکش ایران تا پایان ۲۰ مارس ۲۰۰۹، یک و نیم میلیارد دلار بوده است که از این میان سهم درآمد از اروپا ۵۱ درصد، آسیا ۲۶ درصد، آفریقا ۱۵ درصد و ۸ درصد از سایر نقاط جهان، از جمله کانادا، ونزوئلا و آمریکای لاتین بوده است.
سقوط مرگبار کارگر گچ کار به چاهک آسانسور
به گزارش اول آبان پایگاه خبری 125، صبح امروزکارگری گچ کار در طبقه پنجم ساختمان در حال ساخت واقع درخیابان رسالت، خیابان محمودی، کوچه مهاباد تهران در حال کار بود که ناگهان بر اثر برهم خوردن تعادلش به داخل چاهک آسانسور سقوط کردوجانش راازدست داد.
کارشناسان سازمان آتش نشانی همواره به کارگران و کسانی که در ارتفاع کار می کنند توصیه می کنند هنگام کار خود را بر جای مطمئن فیکس کرده و از کلاه و تجهیزات ایمنی استفاده کنند.
اول آبان ماه1391
akhbarkargari2468@gmail.com
|
|