اخبار و گزارشات کارگری ۶ مهرماه ۱۳۹۱
Fri 28 09 2012
- قرار داد موقت کار
- وضعیت معلق کارگران شرکت پتروشیمی اصفهان
- مرگ 2کارگراداره آب و فاضلاب نمین براثر ریزش خاك در عملیات گودبرداری
- یک کارگرقربانی ریزش آواردریکی ازمحلات تهران شد
- اعتصاب در اعتراض به خصوصی سازی متروی لیسبون
- ماهیگیران صرب در اعتراض به عدم دریافت دستمزدهای معوقه خود دانوب را مسدود کردند
- افزایش بیکاری در آلمان و فرانسه
قرار داد موقت کار
توضیح: این قرداد که توسط یکی از کارگران این شرکت برای کمیته هماهنگی فرستاده شده، نمونه‌ای از قراردادهای ضد کارگری است که به میلیون‌ها کارگر ایرانی تحمیل می‌گردد و کاملن یک سویه و در جهت تشدید استثمار وحشیانه مزدبگیران تنظیم گردیده است. تنها راه مقابله با این ظلم آشکار کارفرماها و سرمایه‌داران، اتحاد و همدلی از طریق ایجاد تشکل‌های مستقل کارگری است.
مجتمع غذایی سیانا در سراسر ایران در تمام استانها دفتر فروش ونمایندگی دارد. این مجتمع دارای صدها کارگر است که به شیوه ی بسیار غیر انسانی کارگران را استثمار می کنند بعضی از این کارگران بیشتر از 1 سال بدون هیچ قراردادی مشغول به کار بوده اند و به جای حق بیمه وعیدی سنوات با قرارداد موقت روبرو شده اند این شرکت هر گاه بخواهد کارگررا اخراج و نیروی بی کار را جایگزین می کند
قرار داد موقت کار
1- این قرارداد در تاریخ 91/ / بین صنایع غذایی سیا نا از طرف و شخص کارگر به شماره شناسنامه ــــــ صادره ـــــ متولد ــــــــ فرزند ــــــ به ادرس ـــــــــ خیابان ـــــــــ.کوچه ـــــــ .که در این قرار داد شاغل نامیده می شود .به شرح ذیل منعقد می گردد.
2- مدت کا ر موقت با شاغل برای مدت .نامشخص طبق مقررات وضوابط شرکت قرار داد منعقد می گردد وپس از انقضاء مدت در صورت نیاز به تخصص شاغل و رضایت طرفین قرار داد از طرف شرکت ودر مورد معین تعیین خواهد شد.
3- شغل ویزیتوری می باشد و موظف است کلیه امور مربوط به خودرا زیر نظر شرکت یا نماینده یا سرپرست مستقیم انجام دهد.
4- دست مزد بر اساس توافق طرفین طبق بخشنامه در آخر ماه پرداخت خواهد شد.
5- ساعت کار شاغل با توافق طرفین خواهدبود.
6- در صورتی که در آینده مشخص گردد خدمت شاغل منع قانونی داشته و یا اظهارات شاغل در فرم استخدام صحت نداشته و خلاف آن ثابت شود این قرار داد خود به خود باطل می شود و امضاء قرار داد به منزله استعفاء شاغل خواهد بود.
7- در صورتی که در نتیجه قصور و یا تقصیر شاغل خسارتی متوجه شرکت گردد شاغل ملزم به جبران خسارت وارده بوده و شرکت حق هر گونه اقدام قانونی را برای خود محفوظ می دارد.
8- شاغل موظف است اموال وابزاری که در اختیار او بنا به اقتضای شغل قرار می گیرد حفاظت ورعایت امانت را بنماید و در صورت تعدی ضامن می باشد وشرکت مجاز ومحق است ضمن دریافت خسارت اقدام به فسخ قرار داد نموده و از طریق مراجع ذیصلاح قانونی اقدام نماید.
9-شاغل توافق می نماید که کلیه مقررات شرکت اعم از مقرراتی که زمان استخدام او وجود دارد ویا بعدا ایجاد می گردد کاملا تبعیت نموده و وظایف محوله را بر طبق مقررات انجام دهد
10- چنانچه شاغل در راستای عدول از وظایف خود سه اخطار کتبی از مدیر قسمت خود دریافت نماید شرکت مختار خواهد بود قرار داد کاری نامبرده را بلافاصله فسخ وبا وی قطع همکاری نماید.
توضیح: این قرارداد شامل 11 ماده و یک نسخه تنظیم شده است اما مجتمع مذکور بند 3 را در این قرار داد نگنجانده اند. شخص شاغل ناچار است پس از مطالعه کامل متن قرار داد با شرایط فوق حاضر به همکاری با این شرکت شود و این قرارداد ضد انسانی را بپذیرد.
کمیته ی هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری
5 مهر 1391
وضعیت معلق کارگران شرکت پتروشیمی اصفهان
در گفت و گو با مجید تمجیدی، پژوهشگر کار و کارگری
پانته‌آ بهرامی - با تعطیلی شرکت پتروشیمی اصفهان در تیرماه امسال، حدود هفتصدنفر از کارگران و کارکنان آن به خیل بیکاران کشور اضافه شدند.
دلیل اصلی تعطیلی این واحد پتروشیمی، افزایش حجم بدهی آن به پالایشگاه نفت اصفهان بابت خرید خوراک مایع بود. شرکت پتروشیمی اصفهان از سوی وزارت نفت تأسیس شد و پنج سال بعد در سال ۱۳۷۱ به بهره‌وری کامل رسید. تولیدات آن نیز آروماتیک بود و مواد اولیه برای شرکت‌هایی تولید می‌کرد که کارشان تولید شوینده‌‌های مختلف، نرم‌کننده‌های پلاستیکی، رنگسازی و حتی صنایع نظامی است.
به گزارش وب‌سایت رجانیوز، بهروز ریخته‌گرانی، سهامدار عمده این شرکت است که پیش از این هم اقدام به خرید شرکت بورسیه لاستیک دنا از تقی گنجی و سپس فروش آن کرده بود.
وی با ایجاد دو شرکت «دوبی نتلینگ» و «فونیکس» در امارات متحده عربی اقدام به صادرات محصولات و فروش تولیدات پتروشیمی اصفهان به ارزش تقریبی ۱۷۰ میلیارد تومان کرده، اما این مبلغ وارد کشور نشده است. علاوه بر آن پتروشیمی اصفهان حدود ۷۶ میلیارد تومان به شرکت یک میلیاردتومانی برج سازان آپادانا داده که هیچ ارتباطی صنفی و کاری با آن ندارد و تاکنون هم این مبلغ به این شرکت پس داده نشده است.
سئوال اینجاست: چرا سهامدار عمده اقدام به تسویه حساب یا پرداخت بخشی از بدهی‌هایش به پالایشگاه اصفهان نمی‌کند؟
خصوصی‌سازی پتروشیمی اصفهان
مجید تمجیدی، پژوهشگر کار و کارگری در مورد روند خصوصی‌سازی پتروشیمی در ایران می‌گوید: «در مجموع بنا بر فرمان علی خامنه‌ای به دلیل اصل ۴۴ قانون اساسی قرار بود اکثر شرکت‌های دولتی را خصوصی کنند. بخشی از این خصوصی‌سازی در سال ۷۸ انجام گرفت، ولی خصوصی‌سازی کامل سال ۸۹ صورت پذیرفت و الان هم تعطیلی بخش اعظم پتروشیمی اصفهان در سال جاری ۹۱ صورت گرفت؛ یعنی فقط خصوصی‌سازیش، حدود ۱۸ ماه عمر داشت و پالایشگاه اصفهان هم شرکت خصوصی است و پتروشیمی اکنون یک بدهی کلان به پالایشگاه اصفهان دارد که رقم دقیق آن ۲۴۲ میلیارد تومان است. از آنجا که نمی‌توانند این بدهی را بازپرداخت کنند، پالایشگاه اصفهان خودداری کرده که به آنها خوراک دهد و به همین دلیل بسته شد.
در مورد اینکه چه تعداد کارگر در آنجا مشغول به کار بودند، اطلاعاتی در دست هست؟ وضعیت کارگران پیش از خصوصی‌سازی و پس از آن چگونه بوده است و آیا کارگران قراردادی داشته‌اند یا خیر؟
رقم دقیقی از چنین شرکت‌هایی در دست نیست. به ویژه آنکه معمولاً خود فعالان کارگری در چنین شرکت‌هایی مثل صنعت نفت، ذوب آهن یا پالایشگاه‌ها و یا ایران خودرو در مورد این کارخانه‌ها اطلاعات می‌دهند. اطلاعات رسمی کمتر بیرون داده می‌شود. فعالانی هستند که به طور مرتب اطلاعات داده‌اند. در ارتباط با پتروشیمی این کارخانه با چند صد کارگر شروع کرد. در آن اطلاعاتی که رسماً داده‌اند، کارکنان آن در حدود ۴۸۰ نفر است. در اطلاعیه‌ای که کارکنان به عنوان یک اطلاعیه اعتراضی داده‌اند، عنوان شده است ۷۰۰ خانوار بیکار شده‌اند. ولی با توجه به تولیدی که این‌ها دارند، یعنی ۳۰ هزار تن، می‌توان حدس زد که به طور مستقیم چند هزار کارگر به این شرکت وابسته‌اند و می‌شود از ده‌ها هزار کارگری صحبت کرد که به طور غیرمستقیم با شرکت‌های پیمانکاری آنها کار می‌کنند. ولی به‌هرحال ما داریم از سرنوشت شاید چند ده هزار نفر صحبت می‌کنیم، وقتی این کارگران را با خانواده‌هاشان حساب کنیم.
به هر حال پتروشیمی اصفهان اکنون تعطیل شده است و کارکنان آن اعتراض کرده‌اند و بخشی از آنها رفته‌اند جلوی وزارت نفت و یک نامه اعتراضی به وزیر نفت نوشته‌اند. باید توجه داشت پتروشیمی با نساجی برای حکومت فرق می‌کند. چه دولت مدام تبلیغ کرده که پتروشیمی جزو صنایع آینده‌ساز است، جزو حوزه‌های تولیدی استراتژیک است و به نوعی خود دولت و وزارت نفت در تلاش هستند که بتوانند پالایشگاه اصفهان را قانع کنند که به آنها خوراک بدهد. مدیر پتروشیمی اصفهان عنوان کرده که الان مذاکراتی در جریان است که بتوانند مفاد موافقت‌نامه‌ای را امضا کنند که پتروشیمی اصفهان تعطیل نشود. این شرکت از تیرماه سال جاری تعطیل است و چندماه است که کارگران آن با مشکل روبه‌رو هستند. ولی در کل به نظر می‌رسد دولت و وزارت نفت نمی‌خواهند این شرکت تعطیل شود. ولی عناصر کلیدی سیاسی هم هستند که نه فقط در پالایشگاه اصفهان بلکه بیرون از آن به دلیل منافع شخصی یا مالی معینی که دارند، تلاش می‌کنند تا این شرکت تعطیل شود و بخشاً بتواند با پالایشگاه اصفهان تسویه حساب کند.
شما از ۴۸۰ کارگر در اطلاعیه رسمی صحبت کردید. آیا روشن هست که این کارکنان جزو بخش اداری هستند یا کارگران پتروشیمی‌اند؟ آیا بعد از تعطیلی پتروشیمی اعتراضی از طرف کارگران و کارکنانی که آنجا بودند صورت گرفت و آیا این اعتراضها ادامه دارد؟
اساسا در ایران شرکت‌ها وقتی کارکنان رسمی‌شان را اعلام می‌کنند، بخش اعظمی از آنها کارمندان عالیرتبه یا مدیران هستند و تعداد کارگران را مثلاً در یک شرکت بزرگ یکدفعه می‌زنند ۵۰ یا صدتا. این به این معناست که بخش اعظمی از کارگران با قرارداد موقت کار می‌کنند یا تحت استخدام شرکت‌های پیمانکاری هستند. یا بخشی از آنها از سوی شرکت‌هایی هستند که نیروی انسانی را برای این‌ها تأمین می‌کنند و به طور مستقیم تحت استخدام رسمی این شرکت‌ها نیستند. به همین خاطر اگر بخواهم به طور مشخص به سئوال شما جواب دهم باید بگویم بخش اعظمی از آنها که رسماً اعلام می‌شوند اساساً کارگر نیستند.
تا آنجا که به فعالان کارگری برمی‌گردد، از همان فردای تعطیلی، کارگران اعتراض داشتند ولی نوع اعتراض‌شان این بود که به دولت فشار بیاورند که از تعطیلی جلوگیری شود؛ ولی آن بخشی که فکر می‌کردند فقط این کافی نیست، تماس‌هایی هم با فعالان پتروشیمی‌های دیگر گرفته‌اند که بتوانند اعتراض‌هایی را سازمان دهند که هنوز به اعتراض‌های گسترده منجر نشده است. یک نامه اعتراضی توسط کارکنان به وزارت نفت نوشته شده که آنها را قانع کنند تا پادرمیانی کنند که اعتراض نشود. پتروشیمی اصفهان به طور سنتی جزو پتروشیمی‌هایی است که سنت مبارزاتی در آن ضعیف است و این برمی‌گردد به اینکه بخش زیادی از کارکنان آن از کسانی بودند که از جنگ برگشته بودند. بعد از آتش بس، وقتی این کارخانه راه‌اندازی شد، بخشی از جانبازان جنگی را استخدام کرد.
این کارگران خودشان به دولت توهم داشتند و تا موقعی که خصوصی نشده بود، کمتر اعتراض می‌کردند و وقتی به‌خصوص در سال ۸۹ کاملاً خصوصی شد، کمی اعتراض در آنجا شروع شد، ولی به اندازه پتروشیمی‌هایی مثل بندرخمینی یا تبریز نیست. به نظر می‌رسد اگر این تعطیلی ادامه پیدا کند، اعتراض‌های کارگری گسترده‌تر از فقط نوشتن یک نامه اعتراضی شود و تا آنجا که من متوجه شده‌ام، زمزمه‌هایی هست که بتوانند اعتراضها و تظاهراتی را در شهر اصفهان انجام دهند.
به طور کلی ما بیمه بیکاری برای کارگران در ایران نداریم، ولی در مورد این کارگرانی که اخراج شده‌اند آیا چنین چیزی قابل تصور است؟
یک بیمه بیکاری اندکی هست که براساس یک جدول سابقه پرداخت محاسبه می‌شود و بخشی از آن هم این است که شما حق بیمه پرداخت کرده باشید و بعد براساس آن میانگین ۹۰ روز آخر کارتان را حساب می‌کنند؛ آن هم معادل حدود نصف حقوق یعنی ۵۵ درصد است. حالا اگر به فرض بچه یا متکلف داشته باشید، به هر نفر و حداکثر تا چهار نفر ده درصد اضافه می‌کنند.
به طور کلی ولی یک قانون دارد که کمتر از حداقل دستمزد که ۳۸۹ هزار تومان است نباشد و حداکثر هم ۸۰ درصد از متوسط حقوق ۹۰ روز آخر کارتان نباشد. اگر به مجموعه این‌ها نگاه کنیم، حتی به کسانی که بیمه طولانی پرداخت کرده‌اند، می بینیم مبلغ خیلی کمی شامل‌شان می‌شود. بخش اعظمی از کارگران متأسفانه به ویژه آنهایی که قرارداد موقت دارند، اساساً بیمه پرداخت نکرده‌اند یا سابقه پرداخت بیمه‌شان طولانی نیست. پس از طریق بیمه بیکاری پول قابل توجه‌ای به آنان تعلق نمی‌گیرد. با بیکاری آنان، اگر خسارت اخراج به آنها تعلق نگیرد که ظاهراً مدیران و مسئولان این شرکت گفته‌اند که نقدینگی ندارند که حتی حقوق کارگری که از لحاظ قانون کار به آنها تعلق می‌گیرد را بدهند، در عمل کارگران با عوارض خیلی زیادی بر اثر تعطیلی روبه‌رو خواهند شد.
پس بنابراین مسئله بیمه متعلق به کارگرهایی است که کارگر دائم هستند و نه کارگران موقت؟
یا کارگرهایی که موقت هستند ولی بنا به نوع استخدامشان یا کارفرما‌هاشان و یا خودشان توانسته‌اند پول بیمه را پرداخت کنند که عمدتاً در میان کارگران موقت تعداد کمتری این کار را کرده‌اند و خیلی وقت‌ها شرکت‌ها به خاطر اینکه قراردادهای ۲۰ روزه، یکماه یا دو سه ماهه با این‌ها می‌بندند، این حق بیمه را به طور کامل پرداخت نمی‌کنند. خیلی وقت‌ها بین قراردادهای این‌ها هم وقفه می‌افتد و پولی که آخر دستشان می‌آید، حتی اگر بیمه بیکاری هم به آنها تعلق بگیرد، پول اندکی است و از حداقل دستمزد آنها بسیار کمتر می‌شود.
چقدر عوامل مختلف مثل تحریم‌ها یا سوء مدیریت در تعطیلی اینگونه کارخانه‌ها مثل پتروشیمی اصفهان تاثیر دارد؟
خود شرکت پالایشگاه اصفهان با کمبود نقدینگی و مشکل مالی شدیدی روبه‌رو است. در انبارهای پتروشیمی اصفهان بخشی از کالاهای تولیدی آن خوابیده و به فروش نمی‌رود و مشکل مالی دارد، اما بر اثر تشدید تحریم‌های اقتصادی وضع خیلی از شرکت‌ها بدتر شده است.
این بدهی پتروشیمی به پالایشگاه پدیده‌ای نیست که همین اواخر اتفاق افتاده باشد. اساساً این حجم از بدهی مال سالیان درازی است که انباشت شده و حالا پالایشگاه اصفهان نسبت به آن عکس‌العمل نشان می‌دهد. بخشی از آن از شرایط بحرانی اقتصادی است که وجود داشته و براثر تحریم‌ها تشدید شده و این نکته‌ای که مدیر تولید این پالایشگاه هم عنوان کرده این است که بین قدرتمندان ایرانی دست‌های آشکار و پنهانی هست که علاقه چندانی به این ندارند که الزاماً شرکت‌ها تولید کنند و فکر می‌کنند که خیلی وقت‌ها می‌توانند با راه انداختن مراکز تجاری و وارد کردن همین کالا‌ها به سودهای هنگفتی برسند. در کل در جمهوری اسلامی، عناصر مهمی از سیاستگذاران هستند یا در قوه مجریه و در مجلس هستند و مهم‌تر از آن در رابطه با جناح اصولگرا هستند که نفوذ دارند و تأثیر می‌گذارند.
شما چندبار به این نکته اشاره کردید که عناصری وجود دارند که برایشان از زاویه سودزایی بهتر است که پتروشیمی تعطیل شود تا این مواد را از کشورهای دیگر به صورت ارزان وارد کنند. تا چه حد در این مورد مدارک مستند وجود دارد؟ یعنی این ادعا را چگونه می‌توان ثابت کرد؟
وقتی کشوری یک سیاست کلان اقتصادی می‌گذارد و یک بودجه دولتی دارد، به‌خصوص کشوری مثل ایران که سال‌ها منبع درآمد نفتی داشته است، سیاست‌های درازمدتش را فقط براساس اینکه الان در مقطع فعلی چقدر سود تولید از یک کالا می‌برد یا راه‌اندازی یکسری صنایع بزرگ یا سرمایه‌گذاری روی صنایع به قول خودشان آینده‌ساز، تعیین نمی‌کند.
در جمهوری اسلامی اساساً این سیاست به‌خصوص در اواسط دهه ۷۰ غایب بوده و حمایتی از بخش تولید انجام نشده است. کسانی هستند که از لحاظ بحث‌های اقتصادی می‌گویند به‌هرحال ما این موضوع را به یک رقابت آزاد بگذاریم. اگر این شرکت‌ها توانستند با کالاهای خارجی رقابت می‌کنند و اگر نتوانستند، ورشکست می‌شوند و بیرون می‌روند.
یک نشانه آن نیز این است که الان بخش اعظمی از کالاهایی که در بازار ایران وجود دارد، نه فقط در بازاری که مصرف کننده به طور مستقیم می‌خرد، بلکه کالاهایی که حتی شرکت‌ها تأمین می‌کنند، وارداتی است. با خیلی از کشور‌ها وقتی ما مقایسه می‌کنیم، می‌بینیم یکسری از کشور‌ها از لحاظ اقتصادی خواسته‌اند که کشورشان را به مرکز تولید کالا تبدیل کنند. مثلاً کشور چین وقتی سال‌ها پیش یک سیاست اقتصادی داشت، یک استراتژی درازمدت اقتصادی هم داشت. یعنی سرمایه‌گذاری‌های پایه‌ای‌تر می‌خواهد. از لحاظ راه‌سازی، از لحاظ راه‌های آبی، از لحاظ تکنولوژی، از لحاظ سرمایه‌گذاری برای تأمین نیروی انسانی متخصص.
به همه این‌ها که نگاه می‌کنیم، مشاهده می‌کنیم که در جمهوری اسلامی این عوامل غایب هستند. به طور مشخص رقبا الان با صاحبان سرمایه خصوصی روبه‌رو هستند. درست است که بخشی از آن صندوق بازنشستگی است، بخشی شرکتی مثلاً خودروسازی است که آنجا سرمایه دارند و اشخاص حقیقی - حقوقی هستند که در مجموع حدود ۳۰ درصد این شرکت را دارند و در رقابت مالی بین این‌ها آنکه به مرکز قدرت نزدیک‌تر است، سعی می‌کند از اهرم‌های دولتی استفاده کند و بتواند خودش کالا وارد کند و این فقط در رابطه با کالای پتروشیمی نیست. در رابطه با کالاهای زیادی در ایران است. به‌خصوص الان آن جناحی که به جناح اصولگرا مشهور شده، افراد خیلی مختلفی هستند که انحصار زیادی در ورود کالا به کشور دارند.
مرگ 2کارگراداره آب و فاضلاب نمین براثر ریزش خاك در عملیات گودبرداری
به گزارش6مهرباشگاه خبرنگاران،در اثر ریزش خاك در عملیات گودبرداری اداره آب و فاضلاب نمین دوکارگر كشته شدند.
برپایه این گزارش، نصرالله باقری رییس جمعیت هلال احمر شهرستان نمین گفت: این دو كارگر در عملیات گود برداری اداره آب و فاضلاب شهری نمین هنگامی كه مشغول گودبرداری برای لوله گذاری خط انتقال آب به شهر نمین بودند در اثر ریزش خاك در زیر خاك مانده و جان خود را از دست دادند.
مهرداد مهدی خانی پیمانكار اجرای پروژه خط انتقال آب و فاضلاب شهری نمین هم گفت: این دو كارگر به نام های میرعبدالله موسوی 25 ساله و محمد نونهال 35 ساله اهل و ساكن شهرهای نمین و اردبیل هستند.
وی افزود: این كارگران پس از تعطیلی كار خود در حال خارج شدن از كانال احداث شده توسط بیل مكانیكی بودند كه خاك تپه بالادست این كانال به صورت ناگهانی ریزش كرده و آنها زیر خاك ماندند.
یک کارگرقربانی ریزش آواردریکی ازمحلات تهران شد
به گزارش6مهرپایگاه خبری125، صبح دیروز وقوع حادثه ریزش آوار در محل گودبرداری در شمال تهران ،خیابان دزاشیب، کوچه رحیمی باعث مرگ یکی از کارگران ساختمانی شد.
به گفته فرمانده آتش‌نشانان اعزامی، محل حادثه قطعه زمینی است که برای احداث ساختمان گودبرداری شده بود و هنگامی که کارگران مشغول کندن دیواره خاکی آن بودند ناگهان قسمتی از دیواره كناری فرو ریخت.
سید علی حسینی رباط افزود: به دنبال این حادثه یکی از کارگران بنام محمد علی – ز 21 ساله در زیرآوارو خاک گرفتار شد که قبل از رسیدن نیروهای امدادی توسط سایر کارگران از زیر خاک خارج شد.
وی علت اولیه بروز این حادثه را بی احتیاطی وعدم رعایت موازین ایمنی ذکر کرد .
اعتصاب در اعتراض به خصوصی سازی متروی لیسبون
به گزارش27سپتامبریورونیوز،یک اعتصاب چهار ساعته در متروی لیسبون در اعتراض به خصوصی سازی این شرکت و همچنین کاهش حقوقها باعث مختل شدن حمل و نقل شهری در پایتخت پرتغال شد.
دولت پرتغال این اقدام را در چهارچوب طرح ریاضت اقتصادی این کشور قابل توجیه می داند.
نماینده یکی از سندیکاهای متروی لیسبون در این باره می گوید: “اگر دولت این شرکت را به بخش خصوصی واگذار کند، شرایط بدتر خواهد شد. زیرا آنها دو سال دیگر آن را به دولت برخواهند گرداند.”
ماهیگیران صرب در اعتراض به عدم دریافت دستمزدهای معوقه خود دانوب را مسدود کردند
به گزارش27سپتامبریورونیوز، ماهیگیران یک شرکت صیادی صربستان روز پنجشنبه در اعتراض به عدم دریافت دستمزدهای معوقه خود و شرایط سخت اقتصادی برای بار دوم در سال جاری میلادی، قسمتی از رود دانوب، درهفتاد کیلومتری شمال بلگراد را با قایق های خود مسدود کردند.
دانوب بعنوان شریان حیاتی اروپا پیوند دهنده دریای سیاه و غرب اروپاست و برای اقتصاد کشورهایی چون آلمان، مجارستان، اتریش، کرواسی، صربستان و رومانی اهمیت زیادی دارد.
افزایش بیکاری در آلمان و فرانسه
به گزارش 27سپتامبریورونیوز،آمار بیکاری در آلمان برای ششمین ماه متوالی افزایش یافته است. بنا به داده های مرکز کاریابی در این کشور نرخ بیکاری در ماه سپتامبر 6.8 درصد برآورد می شود که نزدیک به پایین ترین نرخ طی دو دهه گذشته یعنی از زمان وحدت آلمان است.
بنا به گزارش همین منبع،نرخ بیکاری درفرانسه به10.3درصدرسیدوتعداد بیکاران از مرز ۳ میلیون نفر گذشت. رقمی و روندی که در ۱۳ سال اخیر این کشور بی‌سابقه توصیف می‌شود و بیش از چهارده ماه متوالی است که از سیر صعودی باز نمی ایستد.
ششم مهرماه1391
akhbarkargari2468@gmail.com
|
|