تعطیلی پتروشیمی اصفهان و بیکاری ۵۰۰ کارگر
Fri 7 09 2012
کلمه : با تعطیلی کارخانه پتروشیمی اصفهان بیش از ۵۰۰ تن از کارگران بیکار شدند.
به گزارش کلمه، خبر این تعطیلی روز ۱۲ شهریور در رسانه ها نشر پیدا کرد، در حالی که به گفته مدیرعامل آن، این کارخانه از ۴ تیرماه بعنی بیش از دو ماه قبل تا کنون تعطیل است، که به علت نگرانی از “متشنج شدن جو سیاسی” این خبر تا کنون علنی نشده بود.
پالایشگاه اصفهان به علت عدم پرداخت مواد اولیه به این شرکت موجب تعطیلی این کارخانه شده است. دلیل این امر بدهی ۲۳۰ میلیارد تومانی این کارخانه به پالایشگاه اصفهان عنوان شد. محمد ابراهیم یاوری، مدیرعامل پتروشیمی اصفهان، در گفت و گو با فارس این بدهی را امری طبیعی در سابقه این کارخانه دانسته و گفته است: تعطیلی این شرکت از بیش از ۷۰ روز پیش بوده که ما طی این مدت صبر کردیم تا جو سیاسی کشور متشنج نشود. ۲۰ سال است که بحث خوارک و طلب و بدهی مطرح است. چون در دو واحد و سیستمی که کاملا به هم وابسته اند، موضوع طلب کاری و بدهی کاری عادی ترین موضوع در ایران است.
وی افزوده: همه واحدهای پالایشگاهی و پتروشیمی چنین مسائلی را دارند. حال اینکه آقایان بعد از ۲۰ سال می‌گویند ما بدهکاریم ناشی از مسائل دیگری است. ۵ سال پیش هم که یزدانجو (رئیس سازمان تأمین اجتماعی و عضو هیئت مدیره کنونی پالایشگاه اصفهان) رئیس هیئت مدیره پتروشیمی اصفهان بود دراین رابطه با پالایشگاه اصفهان دعوا داشته؛ سه سال پیش هم آقای ریخته گران (رئیس هئیت مدیره کنونی پتروشیمی اصفهان) دعوا داشته. این موضوع مال الان نیست. فقط فرقش این است که آقای یزدانجو قبلا” رئیس هیئت مدیره پتروشیمی اصفهان بوده اما الان در پالایشگاه اصفهان است. پس چرا در ۵ و ۳ سال گذشته که چنین دعوایی بوده، در هیچ مقطعی خوراک دریافتی را قطع نکردند؟ مگر یک طرف تعهد می کند که بدهی ها را بدهد؟ مگر دولت و سازمان خصوصی‌سازی تعهداتی در قبال شرایط موجود و خوارک و قیمت‌ها ندارند؟ مگر دولت در قانون هدفمند سازی یارانه ها ۲۰ سال خوراک پتروشیمی ها را تعهد نکرده؟
یاوری در ادامه این گفت و گو، حذف یارانه های سوخت و بنزین را عامل بروز مشکلات در این کارخانه اعلام کرده و گفته است: پالایشگاه اصفهان ۲۰ سال در قالب یک بسته، خوراکی را به ما می دادند که ۵۵ درصد از محصول “رافینت” را که نهاده واسطه تولید بنزین به شمار می‌رود، به پالایشگاه می دادیم و ۴۵ درصد دیگر محصول، مال ما می شد. اما آقایان گفتند محصول رافینت را نمی خواهند. چون دولت دیگر یارانه ای را برای تولید بنزین به پالایشگاه نمی داده؛ برای همین ما با حجم عظیمی کالای برگشتی مواجه شدیم که هم باید پولش را می دادیم و هم اینکه نمی دانستیم با آن چه کار کنیم. چون ۲۰ سال همین رویه بود و ما هم برنامه ای نداشتیم.
به گزارش نفتا، شرکت پتروشیمی اصفهان از شرکتهای زیرمجموعه شرکت ملی صنایع پتروشیمی از وزارت نفت بوده که بعنوان یکی از طرحهای مهم دهه اول انقلاب با سرمایه گذاری حدود ۲۲۴ میلیون دلار و بالغ بر ۵۰ میلیارد ریال در سال ۱۳۷۱ به بهره برداری رسید. بعد از ابلاغیه سیاست های کلی اصل ۴۴ قانون اساسی توسط رهبری و فروش ثروت های ملی و عمومی به بخش خصوصی، سهام این کارخانه از سال ۱۳۷۸ در سازمان بورس اوراق بهادار عرضه و از سال ۳۸۹ بطور کامل به بخش خصوصی واگذار گردید. پالایشگاه نفت اصفهان نیز در سال ۱۳۸۶ به بخش خصوصی واگذار شد.
به گفته یاوری، پالایشگاه اصفهان نتوانسته است تعهد خود را در زمینه تهیه مواد خوراکی اولیه شرکت پتروشیمی عملی کند. قرار بود که روزانه ۹ هزار و ۷۰۰ بشکه مواد اولیه از جانب پالایشگاه اصفهان به این شرکت پرداخت شود ولی پترشیمی اصفهان مدعی است که در این ۱۸ ماه گذشته تنها ۶۵ درصد خوراک را به طور متوسط دریافت کرده‌است.
اکنون واضح است که در نزاع بین این دو شرکت ملی خصوصی شده، این تولید ملی کشور است که ضرر می کند و از همه بدتر سفره خانواده های کارگران است که تهی می شود. دو طرف نزاع اندکی به این مساله توجه نمی کنند که در میان این دعواها، نان و زندگی ۵۰۰ خانواده در معرض تهدید است.