غزل نخل
Sat 4 08 2012
بیژن باران
در ساحل ماسه ای
زیر جاجیم آبی موج
با حاشیه سفید کف
آرام غنوده ای.
من از نخل تنها جدا می شوم.
رد پایم بر ساحل ماسه ای
رو به جاجیم آبی موج
با حاشیه سفید کف.
بر پیشانی تو بوسه می زنم-
در آفتاب استوای عریانی
زیر رعد و برق ساطع چشم حریص
دست بر کمانه های تمنا
پوست بر ساحل ماسه ای
تا جاجیم آبی موج
با حاشیه سفید کف
تن 2 نخل غنوده کنار هم را
بپوشاند از چشم مات زرد ماه.
030212
|
|
