اخبار و گزارشات کارگری ۱۱، ۱۲ و ۱۳ فروردین ماه ۱۳۹۱
خراج کارگران سیرنگ کاسپین قزوین و قائمشهر در آخرین روزهای سال ۹۰
- تکراروعده ایجاد2.5میلیون شغل برای سال ۹۱
Sat 31 03 2012
اخبار و گزارشات کارگری۱۳ فروردین ماه ۱۳۹۱
-فضای متشنج زندان مرکزی تبریز، آبستن حوادث است!!!
- تظاهرات ضد سرمایه داری در میلان و فرانکفورت
- راهپیمایی ۲۰۰هزار پرتغالی در اعتراض به شرایط اقتصادی
بیانیه 38-فضای متشنج زندان مرکزی تبریز، آبستن حوادث است!!!
شاهرخ زمانی کارگر نقاش و عضو هییت باز گشایی سندیکای نقاشان و تزئینات ساختمانی و عضو شورای نمایندگان کمیته پیگیری ایجاد تشکلهای کارگری را بدون هیچ دلیل و مدرکی دستگیر کرده، بر علیه او پرونده سازی کردند. علی رغم اینکه در پرونده ساخته شده نیز هیچ مدرک و دلیلی برای محاکمه او وجود ندارد.طبق اعترافات قاضی پرونده حملبر که در دادنامه به صورت واضح نوشته است که شاهرخ زمانی تمامی اتهامات را رد کرده است . پس او کاملا" بیگناه است. اما کاملا" غیر قانونی، شاهرخ را بنا به اعترافات شخص دیگری(متهم ردیف چهارم) محاکمه کرده و با اتهامات دروغین به 11 سال زندان محکوم نمودند.اکنون در زندان تبریز با ایجاد جو و فضای نامناسب و خطر ناکی برای او و دیگر زندانیان سیاسی و کارگری زندان را به جهنم واقعی تبدیل کرده اند. ما بدون هیچ قید و شرطی خواهان آزادی فوری شاهرخ زمانی و دیگر زندانیان کارگری و سیاسی هستیم . در این راستا از تمامی کارگران ، تشکل ها ، نهادها و آزادیخواهان و جوانان می خواهیم از هر طریق ممکن بر جمهوری اسلامی جهت آزادی زندانیان فشار بیاورند.
مقامات قضایی، مسنولین سازمان زندانها و امنیتی جمهوری اسلامی سرمایه داری در زندان مرکزی تبریز با دست زدن به اعمالی بی شرمانه سعی در آزار و اذیت هر چه بیشتر زندانیان دارند و هر روز زندانیان را بیشتر تحت فشار قرار می دهند سعی آنها این است که با سو استفاده از خود زندانیان عرصه را بر آنها تنگ نمایند و با ایجاد جو تفرقه بین زندانیان به اهداف پلید خود دست یابند . طبق اخبار رسیده از زندان مرکزی تبریز مسئولین زندان حدود 4 نفر از زندانیان عادی را با دادن وعده و وعید بر علیه زندانیان سیاسی مراقب گذاشته اند تا تمامی اعمال آنها از جمله چه کسانی با هم ارتباط دارند ، چه حرفهای بین آنها گفته می شود، نوع غذایی که می خورند ،در چه ساعتی کجا رفتند و چه کاری انجام دادند و حتی توالت رفتن آنها را گزارش می دهند .با توجه به گزارشات آنها تا کنون چندین بار شاهرخ زمانی و برخی دیگر از زندانیان را رئیس زندان و دیگر مسئولین زندان خواسته اند و گفته اند که چرا در فلان تاریخ با فلان شخص حرف زدی ؟ چرا از حقوق بشر و آزادی های دیگر با زندانیان صحبت می کنی و ...؟
همچنین با توجه به شواهد موجود تلفن ها کاملا" تحت کنترل هستند . از جمله کسانی که شرایط زندان را برای زندانیان سخت تر کرده است آرمین ذوالجناح از زندانیان عادی است ،وی ضمن اینکه با دستورات و هدایت و رهبری جعفری معاونت حفاظت اطلاعات زندان و نجار قاضی مستقر در زندان گزارشات را کتبی و شفاهی ارایه می دهد ،طرح های توطئه آمیز سران زندان ،قوه قضاییه و وزارت اطلاعات را نیز در زندان پیاده می کند. تعدادی از زندانیان عادی را به عنوان کمک به او سپرده اند که تیمی کامل تشکیل داده است و با شدت مشغول تبلیغات و توطئه و تفرقه افکنی در داخل زندان هستند و با شاخک هایی که دارند از بیرون زندان نیز بر علیه فعالین ملی آذربایجان و فعالین کارگری اطلاعات جمع آوری کرده به مقامات فوق گزارش میدهند .
یکی از برنامه های توطئه آمیز و مشترک سازمان زندانها و وزارت اطلاعات و قوه قضاییه در زندان مرکزی تبریز تحریک و شوراندن زندانیان عادی علیه زندانیان سیاسی به بهانه ی اینکه شما باعث می شوید سران زندان با توجه به حرفهای شما همه ی زندانیان را تنبیه کرده و یا از برخی تسهیلات ما را محروم نمایند.
سو استفاده توطئه آمیر از زندانیان عادی با تهدید آنها و دادن وعده و وعید های گوناگون آنقدر گسترده و چندش آور شده است که بین مسئولین مختلف زندان نیز اختلافات فاحشی روی داده، تا حدی که برخی می خواهند استعفا دهند و برخی را می خواهند کنار بگذارند و این اختلافات به حدی بالا گرفته که به درگیریهای فیزیکی بین مسئولین زندان منجر شده است . برخی از مسئولین اعلام کرده اند سواستفاده از زندانیان برای تفرقه افکنی در میان زندانیان و خبرچینی و گزارش دهی آنقدر زیاد شده که جو زندان به شدت متشنج و در حد انفجار است و احتمال بسیار قوی وجود دارد که در آینده نزدیک اتفاقات ناگواری رخ بدهد .
سران زندان به همین دلیل تصمیم دارند زندانیان بند مالی را که نسبت به بقیه بندها وضعیت بهتری دارند اما اکنون دچار جو متشنج است را میان بقیه بندها به خصوص بند سه گانه و 9 تقسیم کنند و بند مالی را کاملا" تخلیه کنند البته بر سر این موضوع نیز اختلاف نظر دارند .
با توجه به موارد فوق در آینده نزدیک باید منتظر اتفاقاتی در زندان مرکزی تبریز بود .
در این راستا از هم اکنون تکیه وحمایت از خواسته های 12 ماده ای زندانیان، زندان مرکزی تبریز باید از اهم وظایف ما باشد . ما ضمن حمایت همه جانبه از مطالبات فوق اعلام می داریم حمایت معنوی و عملی از خواسته های فوق وظیفه تمامی نیرو های فعال و انقلابی است.
مطالبات عبارتند از :
اعتراض جمعی از زندانیان در زندان مرکزی تبریز
بیانیه
به امید روزی که هیچ زندانی وجود نداشته باشد!!!
ما جمعی از زندانیان محبوس در زندان مرکزی تبریز ضمن اعتراض و محکوم کردن عملکرد قوه قضائیه ، سازمان زندانها و ضابطین قضایی در رابطه با حقوق قانونی داخلی و بین المللی زندانیان اعلام می داریم، از جهات مختلف به لحاظ فضا،بهداشت و درمان، رسیدگی به شکایات، حفظ امنیت جانی و روانی و... در بی حقوقی کامل به سر می بریم ،بار ها طی نامه های فردی و زمانهای نیز طی نامه های جمعی و اعتراضات از مسئولین در خواست رسیدگی ، رعایت قوانین و نظارت بر اجرای آنها شده ایم، اما هرگز توجه نکردند.لذا در این راستا به نمایندگی از کل زندانیان خواسته های قانونی و انسانی خود را در اعتراض به این اوضاع به اطلاع مسئولین و کلیه جهانیان می رسانیم.
1- داشتن جا و فضای مناسب طبق استاندارد تعریف شده در آیین نامه ی داخلی زندان ، فعلا" در زندان تبریز راهروهای زندان تا کنار توالتها پر بوده و بند سه گانه به جای 300 نفر 800 نفر ، و در بند معتادین به جای 250 نفر 750 نفر ،و در بند مالی به جای 100 نفر 200 نفربه سر می برند ، زندانیان روی هم رفته هر 4 نفر با یک پتو می خوابند .
2- ما خواهان برخورداری از بهداشت و درمان مناسب هستیم ، اکنون کلیه ی بندها در کثیف ترین وجه ممکن به لحاظ حیوانات موذی : موش ،سوسک و شپش ،پتوهای بشدت کثیف ... هستند. برای هر 100 تا 150 نفر یک توالت و یک حمام می باشد .هر ماه یک بار مریض های رو به مرگ به بهداری برده شده و بدون مداوای مؤثر به امان خدا ول می شوند به طوری که هر ماه به طور متوسط یک نفر بر اثر بیماری می میرد .
3- خواستار داشتن تغذیه و هواخوری مناسب طبق آیین نامه داخلی زندان هستیم. غذای زندان با بدترین کیفیت و کمترین مقدار بقدری کثیف و غیر قابل خوردن می باشد که اغلب زندانیان نیمه گرسنه اند و یا خودشان اقدام به تهیه غذا و پخت و پز می کنند ،به اعتراف برخی از مسئولین رده پایین امکانات ارائه شده به اندازه یک بیستم اندازه تعیین شده در آیین نامه زندان می باشد.
4- ما خواهان عدم وارد کردن مواد مخدر به زندان و قطع کشتار معتادین با متادون هستیم. در تمامی بندهای زندان مخصوصا" بند معتادین ،بندسه گانه . بند 9 مواد مخدر آزادانه و علنی خرید و فروش و استعمال می شود، به طوری که در موارد زیاد افراد سالم پس از ورود، معتاد شده و برای تهیه مواد حتی تن به خودفروشی می دهند .
5-ما خواستار نقض قانون ضدانسانی دیه بوده و خواهان پرداخت پولهای افراد انسان دوست برای آزادی زندانیان دیه هستیم. درحال حاضر اغلب پولهای جمع آوری شده برای آزادی زندانیان دیه توسط مسئولین خورده شده در نتیجه زندانیان فوق نجات نیافته همچنان بلاتکلیف هستند .
6- ما خواهان نقض حکم ضد بشری قصاص و اعدام هستیم. هم اینک در زندان مرکزی تبریز بیش از صد نفر با میانگین سنی 17 تا 25 سال در انتظار حکم اعدام می باشند .
7- ما خواستار نقض قانون برده داری مهریه در خرید و فروش زنان و آزادی کلیه زندانیان در این مورد هستیم. 60% افراد محکوم زندانی در بند 8 مالی مربوط به مهریه بوده و بنا به گفته مسئولین در کل استان تعداد این افراد به 7600 نفر می رسد .
8- ما خواهان تفکیک زندانیان سیاسی و عادی بر اساس نوع جرمشان و پایان دادن به شکنجه روحی زندانیان سیاسی هستیم. شرایط برای زندانیان سیاسی زندان مضاعف است در واقع برای آنها زندان در زندان است، که به طور آگاهانه و سازمان یافته از طرف وزارت اطلاعات، سازمان زندانها ، قوه قضائیه، مسئولین بندها و... اعمال می گردد.
9- ما خواستار پایان دادن به کلاسهای احکام اجباری ،نماز جماعت و مراسمات دینی هستیم.مسئولین به بهانه جمع آوری امتیاز برای زندانیان جهت استفاده از عفو مشروط، مرخصی و ملاقات حضوری موارد فوق را به زندانیان تحمیل می کنند،تا بتوانند اراده ی زندانیان را خرد کرده آنان را به آلت دست مسئولین زندان تبدیل کنند.
10-ما خواهان اجرای عادلانه عفوهای عمومی ،موردی ،مشروط و مرخصی مطرح شده در قانون هستیم. در این رابطه در این زندان خودسری و قانون شکنی رایج می باشد که زندانیان حتی ساکن تبریز تقاضای انتقال به جاهای دیگر مانند مرند ، اهر و... را می نمایند .
11-ما خواستار لغو جرایم در رابطه با مشروبات ، اعتیاد و آزادی زندانیان مربوط به موارد فوق هستیم.
12- پرداخت دستمزد و حقوق کامل به زندانیان کارگر که در کارگاه های خیاطی ، کفاشی ، کیف دوزی و... در داخل زندان کار می کنند. هم اکنون مسئولین زندان و سازمان زندانها از کار اجباری زندانیان سود های سر سام اوری می برند بطوری که بسیاری از زندانیان نا چار به کار کردن در کارگاه های داخل زندان هستند و در ازای یک روز کامل کار شدید به آنها فقط 400 تا 700 تومان دستمزد می دهند یعنی یک استاد کار خیاط ،کفاش ، ... ماهی 21هزار توان و شاگرد و وردست در کارهای فوق ماهی 12هزار تومان در یافت می کند.
رساندن این نامه به مراکز ذی صلاح از عهده ما خارج است، بنابراین از تمامی دوستان و مردم آزادیخواه می خواهیم این نامه را به مراکز فوق از جمله عفو بین الملل ، دفاتر مختلف حقوق بشر ، مراکز دفاع و حمایت از زندانیان و ... برسانند
جمعی از زندانیان سیاسی و عادی زندان مرکزی تبریز-11/12/1390
پیش بسوی اتحاد بیشتر، برای فشار بیشتر!!!
پیش بسوی اعتراضات گسترده و متحدانه با شعار :
کارگر زندانی ، زندانی سیاسی آزاد باید گردد.
کمیته حمایت از شاهرخ زمانی-13/1/1391
تظاهرات ضد سرمایه داری در میلان و فرانکفورت
به گزارش مورخ31مارس یورونیوز،در تظاهرات موسوم به «اشغال بازار سهام میلان» روز شنبه ۱۵هزار تن از جوانان ایتالیایی شرکت کردند.
این تظاهرات از سوی احزاب چپگرا و چند نهاد دیگر از جمله اتحادیه‌های کارگری و دانشجویی سازماندهی شده بود.در تداوم تظاهرات ضد سرمایه داری در شهر میلان، پایتخت ایتالیا گروهی از معترضان به ساختمان دو شعبه بانک حمله کردند.
همزمان در آلمان نیز نزدیک به سه هزار تن در خیابان‌های شهر فرانکفورت علیه نظام اقتصادی سرمایه داری به تظاهرات پرداختند.
این تظاهرات که بانک مرکزی اروپا را هدف قرار داده بود با صف آرایی شمار قابل توجهی از نیروهای پلیس این کشور رو به رو شد به درگیری انجامید.
راهپیمایی ۲۰۰هزار پرتغالی در اعتراض به شرایط اقتصادی
به کزارش اول آوریل یورونیوز،در اعتراض به سیاست‌های اقتصادی دولت پرتغال، بالغ بر دویست هزار تن از شهروندان و نیز اهالی روستاهای این کشور به خیابان‌ها آمده و راهپیمایی کردند.
اهالی هزار و پانصد بخش و روستا با به تن کردن لباس‌های سنتی و اجرای موسیقی، علیه اصلاحات اقتصادی دولت به اعتراضی پرداختند که بیشتر شباهت به یک کارناوال سنتی داشت.
فرانسیسکو لوئزا، از رهبران ائتلاف چپ سیاسی و یکی از برگزارکنندگان این تظاهرات گفت: «امروز نخست وزیر یک شکست را در اینجا متحمل شده است چراکه همه کسانی که به اینجا آمده‌اند خواهان اقتدار، دموکراسی و مسوولیت پذیری حاکمان هستند.»
وی در ادامه خاطرنشان کرد: «این مردم می خواهند که برگزیده شدگان به مشکلات اهمیت دهند و مسوولیت برعهده گیرند. آنانی که برگزیده شده‌اند باید پاسخگو باشند.»
همزمان در شهر لیسبون، پایتخت پرتغال نیز صد‌ها تن از دانشجویان به راهپیمایی پرداخته و علیه بیکاری و فقدان امنیت شغلی شعار سردادند. اعتراض‌های خیابانی مردم پرتغال با شمار قابل توجهی از تظاهرات‌های ضد سرمایه داری در دیگر نقاط اروپا مصادف شده است.
سیزدهم فروردین ماه 1391
***********
اخبار و گزارشات کارگری ۱۲ فروردین ماه ۱۳۹۱
- نگرانی از احتمال اعدام عبدالرضا قنبری در ایران
- پرستاران بي پشتوانه
- چشم اندازاشتغال درجهان
- گزارشی از تظاهرات 28 مارس 2012 اتحادیه معلمان، کالج ها و دانشگاه ها در لندن
- اعتراض به بدرفتاری با کارگران در چین
نگرانی از احتمال اعدام عبدالرضا قنبری در ایران
فدراسيون آموزش بين الملل که مقرش در بروکسل است، خواستار لغو حکم اعدام عبدالرضا قنبری، فعال حقوق معلمان در ايران، شده است.
سایت «لِيبِر استارت» نیز که مقرش در لندن است و اخبار اتحادیه های کارگری را منتشر می کند، به شدت به حکم اعدام آقای قنبری اعتراض کرده است.
آقای قنبری در دی ماه سال ۸۸ توسط نيروهای امنيتی در پاکدشت بازداشت و در بهار سال ۸۹ به اتهام محاربه به اعدام محکوم شد.
فدراسيون آموزش بين الملل، با بيش از ۳۰ ميليون عضو در جهان، دريافت ای ميل‌های ناخواسته از سازمان مجاهدين خلق ايران باعث شده است که عبدالرضا قنبری به محاربه محکوم شده است. ضمن آنکه بر اساس اين بيانيه، آقای قنبری زمانی که در زندان اوين زندانی بود، وادار به اعتراف به انجام اتهاماتی به اثبات نرسيده، شد.
فدراسيون آموزش بين الملل در بيانيه خود اشاره کرده که اين فعال حقوق معلمان هيچ وابستگی سياسی مشخصی نداشته است.
دومينيک مارله، مسئول حقوق بشر و حقوق اتحاديه‌ای فدراسيون آموزش بين‌الملل، با تاکيد بر اينکه تنها فعاليت عبدالرضا قنبری، صنفی و در چارچوب کانون صنفی معلمان ايران بوده است، به راديو فردا می گويد: «فدراسيون آموزش بين الملل نه تنها مخالف صدور حکم اعدام است، بلکه اعتقاد دارد هر شهروند و به خصوص، اعضا و رهبران تشکل های صنفی بايد در دادگاه عادلانه و علنی و بر اساس موازين بين المللی محاکمه شوند. به همين دليل، فدراسيون آموزش بين الملل، کمپينی را برای لغو حکم اعدام و آزادی آقای قنبری آغاز کرده است.»
اين کمپين در شرايطی آغاز به کار کرده است که فدراسيون آموزش بين الملل و سازمان لِيبِر استارت می گويند: درخواست عفو آقای قنبری در روز ۹ اسفند سال گذشته از سوی کميسيون عفو بخشودگی دادگستری کل استان تهران رد شده است.
به گفته کمپين بين المللی حقوق بشر در ايران، خانواده اين فعال حقوق معلمان، شب و روز نگرانند که هر لحظه حکم اعدام عبدالرضا اجرا شود.
اين نخستين بار نيست که آقای قنبری با برخورد قضايی مواجه شده است. اين فعال صنفی حقوق معلمان در سال ۱۳۸۵ نيز به مدت ۱۲۰ روز زندانی بود و پس از آن، به ۶ ماه تعليق از تدريس و تبعيد از ساری به پاکدشت محکوم شد.
در اين ميان، فدراسيون آموزش بين الملل از ۳۰ ميليون عضو خود خواسته است تا از مقام های جمهوری اسلامی ايران بخواهند که حکم اعدام عبدالرضا قنبری را لغو کنند.
اين سازمان همچنين از مقام های جمهوری اسلامی ايران خواست همه اتهامات فعالان صنفی زندانی را لغو و آنان را فوراً آزاد کنند.
آموزش بين الملل در عين حال، خواستار احترام گذاشتن مقام های جمهوری اسلامی ايران به حق آزادی تشکل، آزادی تجمع، و آزادی بيان شد.
در اين ارتباط، دومينيک مارله، مسئول حقوق بشر و حقوق اتحاديه‌ای فدراسيون آموزش بين‌الملل، اشاره می کند: «نه تنها اعضای سازمان ما، بلکه اعضای سازمان های ديگر، مانند عفو بين الملل، خواستار لغو حکم اعدام و آزادی آقای قنبری شده اند.»
در همين ارتباط نيز کميته دفاع از حقوق مردم ايران ( کودير)، مستقر در لندن، خواستار لغو حکم اعدام عبدالرضا قنبری، فعال حقوق معلمان و استاد دانشگاه، و آزادی او شده است.
اين کميته با اشاره به آنچه که اجبار آقای قنبری به اعتراف های دروغين ناميد، از سازمان های حقوق بشری و اتحاديه های کارگری خواسته است تا به اين حکم اعتراض کنند.
در اين ميان، کمپين بين المللی حقوق بشر در ايران اشاره کرد که عبدالرضا قنبری در طول اين مدت، از حقوق اوليه مانند تماس با خانواده و گرفتن وکيل محروم بوده است.
يک منبع نزديک به عبدالرضا قنبری به اين سازمان حقوق بشری گفت که او در دادگاه بدوی، اصلا وکيل نداشت و پس از آن نيز که خانواده آقای قنبری برای وی وکيل تعيينی گرفتند، اين وکيل يک بار هم اجازه ملاقات با اين فعال صنفی حقوق معلمان را نداشته است.
منبع:رادیوفردا-11فروردین1391
پرستاران بي پشتوانه
لباس‌هايي بپوشي که هميشه بوي مخصوص بيمارستان را با خودشان دارند، فشار خون بگيري، مجبور باشي سوزني را به دست‌هاي نحيف کودک بيماري فرو کني؟ مي‌تواني شاهد به تدريج مردن يک پيرمرد روي تخت سفيد بيمارستان باشي؟ دلت مي‌خواهد حس کني همه زندگي يک آدم بستگي به مهارت دست‌هاي تو در دادن ماساژ قلبي دارد؟
پرستاران بخش اورژانس و بخش CCU يکي از بيمارستان هاي خصوصي شمال شهر تهران ،از رنج‌ها، شيريني‌ها، سختي‌ها و مشکلات کارشان مي‌گويند؛ ساعت‌ها با هم حرف مي‌زنيم. از اين که مرخصي ندارند، عيد و تعطيلات برايشان معنايي ندارد، از اين که گاهي بيماري ناسزايي نثارشان مي‌کند، از 18 ساعت کار کردن مدوام، از خاطره خوش بيماراني که اميدي به زنده بودنشان نبوده است ولي زنده مانده‌اند، از آدم‌هايي که بعد از حمله قلبي با تلاش پرستاران در امر احيا به زندگي بازگشته‌اند و هنوز هر سال زنگ مي‌زنند و روز پرستار را تبريک مي‌گويند، از انگشت‌هايشان که به علت استفاده مداوم از بتادين پوسته پوسته شده و اثر انگشت ندارد، از آمدن به بيمارستان در روزهايي که همه شهر تعطيل است، از وعده‌هايي که هرگز عملي نمي‌شوند، از حقوقي که با توجه به اين هزينه‌هاي سرسام‌آور زندگي، اصلا متناسب نيست.پرستار بخش زنان مي گويد : «خطاهاي پزشکي بر دوش پرستار است و پرستار در قبال آن مواخذه مي‌شود».
يکي از پرستاران در مورد مشکلات اين حرفه مي گويد: «حقوق، مزايا، مسکن، اياب و ذهاب، شيفت شب و در نظر گرفته نشدن مسائل رفاهي و تفريحي از مسائلي است که هر سال در روز پرستار مطرح مي‌شود، ولي بعد از اين روز اتفاقي در اين زمينه نمي‌افتد».
بر اساس پژوهشي در ايران، 33 درصد از پرستاران تجريه خشونت از جانب بيمار يا همراهيان او را دارند. بسياري از پرستاران پس از 12 سال کار مداوم، سلامت خود را از دست مي‌دهند و به يکي از انواع بيمارهاي روحي، رواني، اسکلتي، ناراحتي معده، ستون فقرات، اختلالات خواب و يا هپاتيت دچار مي‌شوند؛ بازنشستگان اين سيستم، از جمله از کار افتاده‌ترين بازنشستگان کشور هستند با اين حال از لحاظ حقوق و مزايا هيچ فرقي با ساير بازنشستگان ندارند و حتي در بسياري موارد دريافتي کمتري هم دارند
پرستار ديگري که در بخش نوزادان اين بيمارستان فعاليت دارد از اجرا نشدن تعرفه‌هاي رسمي گلايه مي کند و مي افزايد: «در صورت عملي شدن اين تعرفه‌ها اوضاع حقوق بهتر خواهد شد».
حقوق پرستاران در اين بيمارستان خصوصي که چيزي در حدود 250 هزارتومان است، نشانگر عدم رعايت تعرفه‌هاي نظام پرستاري در بيمارستان‌هاي خصوصي کشور است. وي مي‌افزايد: حقوقي که مي‌گيريم هيچ تناسبي با سختي کار ما ندارد و حقوق و مزايا در شغل پرستاري از بسياري مشاغل ديگر پايين‌تر و ناچيزتراست.
اين پرستار همچنين مي‌گويد: در خصوص حق مشارکتي که از سوي بيمارستان به ازاي هر بيمار به کادر درماني تعلق مي‌گيرد، بين پزشک و پرستار تفاوت فاحشي وجود دارد. پزشکان مبالغ ميليوني دريافت مي‌کنند و سهم پرستاران به 40 هزار تومان هم نمي‌رسد.
پرستار بخش جراحي اظهار مي‌كند: بسياري از پرستاران به خصوص آقايان دو شيفت کار مي‌کنند. يعني از شب تا ظهر روز بعد 18 ساعت به طور مداوم سر کار هستند و چاره‌اي هم جز گرفتن شيفت شب ندارند. وي با بيان اين که وعده‌ها مبني بر تعرفه‌گذاري خدمات پرستاري بعد از سال‌ها هنوز عملي نشده است، مي‌گويد: امسال قرار بود حقوق شيفت شب دو برابر شود ولي هنوز هيچ يک از اين وعده‌ها عملي نشده است.
سوپروايزر اين بيمارستان با اشاره به مسئوليت سنگين شاغلان اين حرفه معتقد است معمولا به آن اندازه که پرستاران تلاش مي‌کنند از سوي مسئولان و حتي بيماران از آنها قدرداني نمي‌شود.
مي‌پرسم اگر شانس انتخاب دوباره داشتيد باز هم اين شغل را - با تمام سختي‌ها و مشکلاتش - انتخاب مي‌کرديد؟ و با چنان قطعيتي پاسخ مي‌دهند”بله” که من جا مي‌خورم و اين يعني، اينجا چيزي وراي مصلحت انديشي‌هاي مادي حکم مي‌کند
پرستاري مي‌گويد: با انتخاب اين شغل مزاياي زيادي را از لحاظ رسيدگي به بچه‌ها و از لحاظ مسائل مادي از دست داده‌ام. بچه‌هاي من عاشق اين هستند که يک روز بيايند خانه و من قبل از آنها خانه باشم و در را برايشان باز کنم و با غذاي گرم از آنها پذيرايي کنم. با اين وجود اگر باز هم شانس انتخاب دوباره داشته باشم، هنوز همين شغل را انتخاب خواهم کرد.
پرستار بخش ICU با اظهار علاقه فراوانش به اين حرفه مي‌گويد: «وقتي وارد دانشگاه شدم اطلاعي از رشته‌ام نداشتم تا سال سوم هم علاقه چنداني به اين حرفه پيدا نکرده بودم، ولي در سال سوم که کارورزي شروع شد به اين حرفه علاقمند شدم و تمام سالهاي کاري‌ام را به کمک اين علاقه سپري کرده‌ام».
پرستار بخش ICU با اظهار علاقه فراوانش به اين حرفه مي‌گويد: «وقتي وارد دانشگاه شدم اطلاعي از رشته‌ام نداشتم تا سال سوم هم علاقه چنداني به اين حرفه پيدا نکرده بودم، ولي در سال سوم که کارورزي شروع شد به اين حرفه علاقمند شدم و تمام سالهاي کاري‌ام را به کمک اين علاقه سپري کرده‌ام
يکي ديگر از پرستاران بخش CCU مي‌گويد: در کنار تمامي مشکلات و سختي‌ها، اين کار هيچ سود و منفعت مادي به دنبال ندارد. شغل ما با عشق و شور و علاقه آغاز مي‌شود ولي بعد از چند سال فقط وجدانت هست که باعث مي‌شود کارت را ادامه دهي. در حقيقت اين زيبايي‌هاي معنوي کار است که ما را ارضا مي‌کند.
پرستار بخش اورژانس قلب نيز اضافه مي‌كند: حس خوبي را که بعد از بازگشت بيمار به زندگي داريم، نمي‌توان با هيچ واژه‌اي توصيف کرد. اين شغل خوبي‌ها و زيبايي‌هاي زيادي دارد ولي سختي‌هاي بسيار زياد آن، گاهي خوبي‌ها ر ا کمرنگ مي‌کند.
وي مي‌گويد: از يک بيمار دردمند نمي‌شود انتظار چندان زيادي داشت و گلايه‌هاي ما بيشتر از سيستم است.
وي کمبود نيرو را يکي از مشکلات موجود مي‌داند و اضافه مي‌کند: براي رسيدگي به 18 بيمار اين بخش، پنج پرستار و در عمل تنها سه پرستار خدمت مي‌کنند بنابراين کمبود نيرو از مشكلات جدي و اساسي ماست.
اين در حالي است که با وجود افزايش چشمگير فارغ‌التحصيلان دانشگاه هاي مختلف کشور طي سالهاي اخير در اين رشته بخش درماني کشور همچنان با کمبود نيروي متخصص مواجه است.
پرستاران يکي از اساسي‌ترين مشکلات کار خود را نبود امنيت مي‌دانند.
70 درصد بار خدمات بهداشتي - درماني بر دوش پرستاران است؛ بر اساس پژوهشي در ايران، 33 درصد از پرستاران تجربه خشونت از جانب بيمار يا همراهيان او را دارند. بسياري از پرستاران پس از 12 سال کار مداوم، سلامت خود را از دست مي‌دهند و به يکي از انواع بيمارهاي روحي، رواني، اسکلتي، ناراحتي معده، ستون فقرات، اختلالات خواب و يا هپاتيت دچار مي‌شوند؛ بازنشستگان اين سيستم، از جمله از کار افتاده‌ترين بازنشستگان کشور هستند با اين حال از لحاظ حقوق و مزايا هيچ فرقي با ساير بازنشستگان ندارند و حتي در بسياري موارد دريافتي کمتري هم دارند.
بي‌تعارف مي‌دانم که ديگر واژه‌هايي مانند فرشتگاني در لباس سفيد پرستاري و يا صحبت از مقام والاي اين حرفه که فقط هر ساله در روز پرستار نقل محافل است و بس، نه تنها براي آنها جالب نيست بلکه چون طي اين سال‌ها استفاده از اين کلمات به صورت ابزاري و شعاري بوده، شايد آزاردهنده نيز باشد.
اين مروري کوتاه بر مشکلات پرستاران بود، ما اميدواريم با طرح ديگر مشکلات از سوي خوانندگان ابعاد بيشتري از اين مسئله روشن شود.
منبع:سایت خانه پرستار-12فروردین 1391
چشم اندازاشتغال درجهان
اين بررسي هر سه ماه يكبار و روي 65000 كارفرما در 41 كشور جهان انجام مي‌شود. دورنماي اشتغال خالص- تعادل كارفرماياني كه انتظار دارند نيروي كارشان بيشتر شوند نسبت به آنهايي كه انتظار كاهش در نيروي كار دارند- در 32 اقتصاد مورد بررسي مثبت بوده است. همان‌طور كه نمودار ما نشان مي‌دهد، انتظارات براي استخدام كاركنان در جاهاي بسياري در سال گذشته سقوط كرده است. با اين حال، اگر اين سه ماه را با سه ماهه پيشين مقايسه كنيم، خوش‌بيني نسبت به استخدام نيروي كار جديد يا تقويت شده است يا يكسان باقي مانده است. اميدها در هند و برزيل بسيار بالا هستند و بخش خدمات عامل اصلي آن است: نزديك به 6 كارفرماي هندي از ميان 10 كارفرما در بخش خدمات مي‌خواهند تا پيش از پايان ماه ژوئن نيروي كار خود را افزايش دهند. http://news.bazarekar.ir/UploadedFiles/XFiles/agahi%D9%8E/28-04.jpg
در چين كه فشارها براي بهبود دستمزدها و شرايط محيط كار افزايش يافته است، شركت‌ها همچون گذشته بي‌مهابا دست به استخدام نمي‌زنند. دورنماهاي اشتغال در ايالات متحده نسبت به پيش از ركود ضعيف‌تر است، در عين حال نسبت به آخرين سه‌ماهه سال 2008 نيز افزايش يافته است و البته شگفت‌انگيز نيست كه كارفرمايان يوناني همان‌طور نواميد باقي مانده‌اند، اگرچه تعداد كمتري از آنها مي‌خواهند در سه‌ماهه دوم تعديل نيرو انجام دهند.
منبع: اكونوميست
گزارشی از تظاهرات 28 مارس 2012 اتحادیه معلمان، کالج ها و دانشگاه ها در لندن
اتحادیه های معلمان NUT و اتحادیه کالج ها و دانشگاه ها UCU به دنبال اعتصاب سراسری اتحادیه های کارگری، معلمان و کالج ها و دانشگاه ها در 30 نوامبر 2011 بار دیگر تدارک اعتصاب عمومی را در دستور کار خود قرار دادند. اما این بار در ماه مارس 2012 نه تنها همه آن اتحادیه هائی که در تظاهرات ماه نوامبر شرکت داشتند، در تظاهرات شرکت نکردند بلکه کمیته سراسری هیئت اجرائی دو اتحادیه NUT و UCU علیرغم رای اعضای این دو اتحادیه برای یک اعتصاب سراسری، با شیوه ای غیر دمکراتیک اعتصاب و تظاهرات روز 28 ماه مارس را به لندن محدود کردند.
اتحادیه PCS هم که قرار بود در این اعتصاب و تظاهرات شرکت داشته باشد به دلیل محدود بودن این اعتصاب به لندن در این تظاهرات شرکت نکرد.
رهبران دو دو اتحادیه دیگر، یعنی اتحادیه Unison و Unite هم که بیشتر تمایل به مذاکره و رسیدن به توافقاتی از این طریق هستند تا اعتصاب و تظاهرات، اعضای خود را به اعتصاب تشویق نکردند. اما اعضا و فعالین چند اتحادیه از جمله Unison و Unite در محل کار و در مسیر تظاهرات با برپائی پیکت لاین (تظاهرات ایستاده) در حمایت از اعتصابیون و تظاهر کنندگان به طرح بیمه های درمانی، کاهش بود جه های خدماتی و سیاست ریاضت اقتصادی دولت اعتلافی محافظه کار و لیبرال اعتراض کردند.
در اعتصاب روز 28 مارس 2012 اکثر مدارس، کالج ها و دانشگاه های لندن به تعطیلی کشانده شدند اما تعداد کسانی که در تظاهرات شرکت داشتند بسیار کمتر از دفعات قبل بود. تعداد شرکت کنندگان در این تظاهرات بین 6 تا 7 هزار نفر تخمین زده شده است.
این اعتصاب می بایست گامی به جلو باشد و تعداد بیشتری را به اعتصاب و تظاهرات جلب کند اما در عمل با سیاست های غیر دمکراتیک رهبران اتحادیه ها تبدیل به گامی به پس شد. محدود شدن اعتصاب به لندن و عدم شرکت اتحادیه هائی که مستقیما مورد حمله دولت قرار دارند از روحیه مبارزاتی کارگران کاست و اگر در آینده ای نزدیک این روحیه ترمیم نشود نتایج تلخی را برای جنبش کارگری انگلیس ببار خواهد آورد.
ستار رحمانی
اعتراض به بدرفتاری با کارگران در چین
به گزارش مورخ 30مارس بی بی سی ،اعتراض ها به بدرفتاری با کارگران کارخانه تولید کننده آیفون و آی پد در چین بالا گرفته.. بر اساس این گزارش ها، حقوق اولیه کارگران رعایت نمی شود و در مواردی کار به خودکشی هم رسیده است.
بنا بهمین گزارش،تحقیقات مستقل یک سازمان کارگری در آمریکا نشان می دهد که با کارگران چینی کارخانه های تولید کننده آیفون و آی پد بدرفتاری شغلی شده است.
سازمان انصاف کارگری آمریکا می گوید که تحقیقاتش نشان می دهد علاوه بر رعایت نشدن مسایل ایمنی کار در این کارخانه ها، کارگران مجبور به کار کردن بیش از حد شده اند و حقوق و مزایای آنها نادیده گرفته شده است.
در ماههای گذشته، گزارش های متعددی از بدرفتاری شغلی با کارگران کارخانجات موسوم به فاکسکون در شرق چین منتشر شده بود.
در یکی از این گزارش ها آورده شده بود که دو کارگر به علت انفجار در فاکسکون کشته شدند و چندین مورد خودکشی کارگران هم در این کارخانه چینی تولید کننده گوشی های آیفون و کامپیوترهای دستی آی پد، گزارش شده بود.
این کارخانه اعلام کرده است که از سال آینده میلادی مجموع ساعات هفتگی کار را به ۴۹ ساعت که مطابق قانون کار در چین است کاهش خواهد داد.
دوازدهم فروردین ماه1391
*****
اخبار و گزارشات کارگری1 ۱۱ فروردین ماه ۱۳۹۱
- اخراج کارگران سیرنگ کاسپین قزوین و قائمشهر در آخرین روزهای سال 90
-تسلیت کمیته ی حمایت از شاهرخ زمانی ضمن به رضا شهابی و خانواده اش
- تکراروعده ایجاد2.5میلیون شغل برای سال 91
- واکنش کارگران به پیشنهاد افزایش سن بازنشستگی در لهستان
- حمله پلیس به تظاهرات مخالفان برنامه ریاضت اقتصادی در بارسلون اسپانیا
اخراج کارگران سیرنگ کاسپین قزوین و قائمشهر در آخرین روزهای سال 90
در آخرین روزهای سال 90 و در حالی که همه به نحوی به استقبال سال نو می رفتند دیو سیاه بیکاری به سراغ پرسنل مراکز پخش سیرنگ کاسپین قزوین و سیرنگ کاسپین قائمشهر آمد و به دنبال تعطیلی این دو شرکت 70 نفر از کارکنان در آستانه سال نو بیکار شدند.
این دو شرکت اگرچه شرکت های مستقلی هستند اما در واقع مرکز پخش و زیر مجموعه گروه تولیدی اشی مشی می باشند که به بهانه زیان دهی و سود آور نبودن به راحتی تعطیل شدند. همه ساله در آخرین روزهای سال در این شرکت نیز نظیر بسیاری دیگر از شرکت ها تعدیل نیرو (اخراج) صورت می گیرد و کار گران و خانواده هایشان با معضل بیکاری رو به رو می شوند .
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری- 11 فروردین 1390
بیانیه 37- مادر صمدی ذکریا، مادرِ رضا شهابی درگذشت
مطابق اطلاعیه ی شماره ی 24 کمیته ی مطلع شدیم که "مادر صمدی زکریا" ، مادر رضا شهابی کارگر زندانی در شامگاه چهارشنبه دوم فروردین 1391 در بخش اورژانس بیمارستانی در شهرستان شبستر و به دلیل ایست قلبی درگذشت.
مطابق این اطلاعیه مادر زکریا که از بیماری قلبی رنج می کشیده بعد از دستگیری رضا شهابی و مدتها به علت دوری و بی خبری از رضا بارها دچار مشکلات قلبی شده و دائما نگران وضعیت رضا بوده است.
روش ضد انسانی جمهوری اسلامی در برخورد با فعالین کارگری نه تنها خود آن ها بلکه خانواده و اطرافیانشان را نیز به شدت آزار می دهد که جدید ترین نمونه ی آن فوت مادرِ رضا شهابی کارگر مبارز است.
کمیته ی حمایت از شاهرخ زمانی ضمن تسلیت به رضا شهابی و خانواده ی وی این نوع برخورد با فعالین کارگری را به شدت محکوم کرده و از تمامی فعالین کارگری و سیاسی می خواهد تا در صفوف منسجم و متحد هرچه بیشتر علیه سیستم سرمایه داری اسلامی حاکم بر ایران مبارزه کنند.
بیایید با اتحاد عمل آزادی تمامی فعالین کارگری را به دست آوریم.
پیش بسوی اتحاد بیشتر، برای فشار بیشتر!!!
پیش بسوی اعتراضات گسترده و متحدانه با شعار :
کارگر زندانی ، زندانی سیاسی آزاد باید گردد.
کمیته حمایت از شاهرخ زمانی-1391/1/5
تکراروعده ایجاد2.5میلیون شغل برای سال 91
با اینکه هنوز گزارش روشنی از اشتغال‌زایی 2 میلیون و 500 هزار نفری در سال 90 ارائه نشده است، دولت برای سال جدید باردیگر وعده ایجاد2.5 میلیون شغل را تکرارکرد.
به گزارش مورخ 10فروردین مهر،نکته ای که مورد توجه فعالان بازار کار و منتقدان برنامه های اشتغالی دولت است اینکه اساسا از چه طریق و با چه راهکاری دولت قادر خواهد بود که به صورت سالیانه اشتغال میلیونی ایجاد کند و سپس وعده دهد که تا سال آینده مشکل اشتغال کشور حل خواهد شد در حالی که نشانه های چندانی از حل مشکل اشتغال در جامعه وجود ندارد.
با این حال، دولت هنوز نتوانسته بود پاسخ روشنی به چگونگی ایجاد 1 میلیون و 600 و به روایت های دیگری تا 1 میلیون و 800 هزار فرصت جدید شغلی در سال 89 را که مدعی ایجاد آن بوده است بدهد که برای سال 90 وعده ایجاد 2.5 میلیون فرصت جدید شغلی دیگر را داد.
همچنین در نیمه دوم سال گذشته نیز مطرح شد که برنامه ایجاد 2.5 میلیون فرصت جدید شغلی دیگر نیز در سال 91 دنبال خواهد شد.
دست کم نتیجه طرح موضوعات و مباحث مختلف در مورد مبهم بودن روش ایجاد 1 میلیون و 600 هزار فرصت جدید شغلی در سال 89 باعث شده بود تا دولت وعده دهد مستندات مربوط به ایجاد 2 میلیون و 500 هزار فرصت جدید شغلی سال 90 را ارائه خواهد کرد.
حتی مطرح شد که سامانه ای با نام رصد راه اندازی شده که استان ها موظف هستند آخرین اطلاعات مربوط به عملکرد اشتغالی خود را در آن وارد کنند و ماحصل کار نیز قرار بود ابتدا در بهمن ماه سال گذشته و در نهایت نیز تا قبل از پایان سال 90 ارائه شود که نشد.
البته در مورد مستند بودن آمارها، برخی از دولتمردان نیز عنوان کردند که حتی وضعیت بیمه ای افرادی که وارد بازار کار شده اند نیز موجود است و اطلاعات دقیقی از آنها در دست است. با این حال اینگونه گزارشات هیچگاه ارائه نشد و یا دست کم به اطلاع عموم نرسید.
از نظر آمارهای مربوط به نرخ بیکاری نیز هرچند طبق گزارشات مرکز آمار در یکی دو سال اخیر نرخ بیکاری کمی کاهش یافته اما میزان آن به حدی نبوده است که نشان دهنده تاثیر ایجاد 1 میلیون و 600 هزار فرصت جدید شغلی سال 89 و یا 2 میلیون و 500 هزار فرصت سال 90 باشد.
بنا بهمین گزارش،خود موضوع مربوط به تعریف اشتغال و اینکه در آماردهی و گزارشات مرکز آمار ایران از چه مکانیسمی برای بیکار و شاغل دانستن افراد استفاده می شود هم قابل تامل است چرا که فرق فرد بیکار و شاغل در حال حاضر فقط 1 ساعت کار در هفته است.
به عبارتی از نظر مرکز آمار ایران که موظف به ارائه گزارشات فصلی نرخ بیکاری در استان ها است و تاکید دارد که از استانداردهای جهانی در این خصوص استفاده می کند، یک فرد با داشتن یک تا دو ساعت کار در هفته که فرقی هم ندارد پایدار باشد و یا خیر؟ درآمد آن یک ساعت کار چه میزان باشد و یا اینکه آیا از طریق آن یک ساعت کار فرد قادر به تامین هزینه های زندگی خود و خانواده خواهد بود یا خیر؟ شاغل است.
همچنین از نظر مرکز آمار ایران اگر فردی نتواند در هفته یک تا دو ساعت کار با ویژگی هایی که نام برده شد داشته اشد، بیکار محسوب می شود.
درادامه این گزارش نقل قول می شودکه در سال های گذشته دولت در ارائه آمارهای اشتغالی از مشاغل موقتی و غیردائم پروژه های مسکن مهر نیز به عنوان فرصت های شغلی ایجاد شده نام برده در حالی که عمر اینگونه مشاغل کوتاه است و افراد نمی توانند برای آینده شغلی خود در طرح های پروژه ای، دورنمای روشنی داشته باشند.
در هر صورت با اینکه در بهمن و اسفندماه سال گذشته اعلام شده بود که گزارش مربوط به عملکرد استان ها در مورد اشتغال زایی 2 میلیون و 500 هزار نفری در شورای عالی اشتغال ارائه خواهد شد، اما این موضوع به حقیقت نپیوست .
واکنش کارگران به پیشنهاد افزایش سن بازنشستگی در لهستان
بنا به گزارش یورونیوزبتاریخ30مارس،تصمیم دولت ائتلافی لهستان به منظور افزایش سن بازنشستگی به ۶۷ سالگی با واکنش کارگران رو به رو شده است.
جمعی از کارگران روز جمعه در شهر ورشو، پایتخت لهستان با برپایی تظاهرات خواهان همه پرسی بر سر این تصمیم شدند.
با این همه دولت لهستان اصلاح قانون بازنشستگی را باید به تصویب پارلمان رساند و امیدوار است که مجبور به برپایی همه پرسی نشود. دولت ائتلافی، یک سوم اکثریت قوی را در میان ۴۶۰ کرسی پارلمان در اختیار دارد.
بر اساس اصلاح پیشنهادی قانون بازنشستگی از سوی دولت، زنان می‌توانند با ۳۵ سال سابقه کار، زمان بازخرید و متعاقب آن میزان مستمری خود را انتخاب کنند.
بنا بهمین گزارش،متوسط حقوق ماهانه هر کارگر در لهستان ۸۵۰ یورو است و هر کارگر مرد باید چهل سال کار کند. در صورتی که کارگر مرد در سن ۶۵ سالگی تقاضای بازنشستگی کند، ماهانه ۴۳۰ یورو مستمری دریافت خواهد کرد.
از سال ۲۰۰۴ میلادی که لهستان به اتحادیه اروپا پیوسته است، نزدیک به دو میلیون تن از شهروندان عمدتا جوان این کشور برای یافتن کار به خارج از کشور مهاجرت کرده‌اند.
در حال حاضر نرخ بیکاری در لهستان ۲۵ درصد است.
بنا به گزارش مورخ 28مارس همین منبع،لهستانی ها روز چهارشنبه28مارس با راهپیمایی در مقابل پارلمان این کشور، خواستار حمایت نمایندگان از برگزاری یک همه پرسی بر سر افزایش سن بازنشستگی شدند. برگزاری رفراندم باعث شکست دولت خواهد شد چرا که ۸۵ درصد لهستانی ها با این طرح دولت مخالفند. در حال حاضر مردان در لهستان در ۶۵ و زنان در ۶۰ سالگی بازنشست می‌شوند. دولت لهستان در صدد افزایش سن بازنشستگی تا ۶۷ سالگی است.
حمله پلیس به تظاهرات مخالفان برنامه ریاضت اقتصادی در بارسلون اسپانیا
به گزارش امروز30مارس یورونیوز،پس از یک روز اعتصاب و راهپیمایی مخالفان برنامه جدید ریاضت اقتصادی اسپانیا، شامگاه پنجشنبه تظاهرات شهر بارسلون به خشونت کشده شد.
پلیس برای پراکنده کردن معترضان اقدام به استفاده از گاز اشک آور کرد.
این اعتراض ها در آستانه ارایه بودجه سال 2012 اسپانیا انجام می شود که در آن اقدامات ریاضتی بی سابقه ای پیش بینی شده است.
در مادرید، پایتخت نیز بیش از صد هزار نفر به خیابان ها آمدند.
شمار تظاهرکنندگان در کل کشور بیش از یک میلیون نفر ذکر شده است.
با اینکه وزیر کشور اسپانیا اعتصاب ها را ناموفق خوانده، اما بیست درصد قطارها و سی درصد از وسایل نقلیه عمومی دست از کار کشیده بودند و شصت درصد از پروازهای چند شرکت هواپیمایی لغو شدند.
کارگران ذوب آهن و کارخانه های خودروسازی نیز از جمله اعتصاب کنندگان بود.
بخش گردشگری نیز ار اعتصاب در امان نبود و بویژه منطقه توریستی الحمبرا و موزه پیکاسو بارسلون به دلیل اعتصاب تعطیل بودند.
یازدهم فروردین ماه1391
akhbarkargari2468@gmail.com
|
|