جمعی از خانواده های بازداشت شدگان
آیا می توان همواره نظاره گر خاموش و منفعل این مظلمه ی تاریخی باقی ماند؟
تشدید بازداشت، آزار و اذیت بهائیان
Sun 25 03 2012
در روز ۲۷ اسفند، یعنی درست سه روز قبل از آغاز سال نو، بار دیگر ماموران امنیتی به خانه تعدادی از بهائیان شیراز هجوم آوردند و از آن میان دو نفر به نام های کاووس صمیمی و کامبیز حبیبی را دستگیر و به زندان معروف به پلاک ۱۰۰ (بازداشتگاه اطلاعات شیراز) بردند. این دو بس از دو روز بازجوئی به زندان عادل آباد شیراز انتقال داده شدند.
قبلا و در تاریخ ۱۴ بهمن نیز، خانه های گروه دیگری از بهائیان شیراز مورد هجوم قرار گرفته و برخی از آنان نیز بازداشت شده بودند. مژگان عمادی، سومیترا ممتازیان، یکتا فهندژ، نیما دهقان منشادی، سینا ساریخانی، سام جابری، فرشید یزدانی، فرید عمادی، ایمان رحمت پناه، و پیام تسلیمی از جمله افرادی هستند که در آن تاریخ بازداشت شدند. پیام تسلیمی و سومیترا ممتازیان بعد از ۳۵ روز به دلیل بیماری خاصشان آزاد شدند اما سایرین با گذشت نزدیک به دو ماه همچنان در بازداشت به سر می برند.
در هیچ یک از موارد یاد شده، نحوه ی ورود به منازل و تفتیش و ضبط وسایل شخصی و نیز شیوه ی بازداشت ها منطبق با قوانین جاری نبوده است. از نوع معرفی مامورین که برای ورود به خانه ها خود را با عناوین جاعلانه ا ی چون مامور سازمان آب، مامور اداره ی برق و... معرفی کرده اند گرفته تا شکستن قفل درها برای ورود به برخی منازل بدون حضور صاحب خانه، از طریقه تفتیش منازل و ضبط وسایل شخصی گرفته تا ضرب و شتم افراد در جواب درخواست حکم ورود به منزل، از عدم ارائه حکم تا ارائه ی حکم های جمعی فاقد سندیت قانونی و ... همه و همه نشانه های نقض آشکار قوانین و بی اعتنایی به رعایت حقوق شهروندی است.
مراجعات مکرر خانواده ها به دادگاه انقلاب شیراز جهت کسب اطلاع از وضعیت و نوع اتهام عزیزانشان نیز تا کنون جز برخوردهایی خشن و توهین آمیز و سر دواندن و ارجاع آنان به ارگانهای گوناگون ثمر دیگری نداشته است.
نابرابری حقوقی، تبعیضات و تضییقاتی که ما اقلیت بهائیان ایران به جرم ابرام و اصرار بر حفظ دیانت خویش همواره قربانی آن بوده ایم امر پوشیده و پنهانی نیست. ما بهای اعتقادات و باورهایمان را - هر چند چنین سنگین- پرداخته و می پردازیم، پرسش اما این است که جان های آزاد و انسان های آگاه و بیدار دل آیا می توانند همواره نظاره گر خاموش و منفعل این مظلمه ی تاریخی باقی بمانند؟
ما دادخواهی و مطالبه ی حقوق شهروندی از راه های قانونی را وظیفه ی خویش می دانیم و از کلیه ی افراد آزایخواه، انجمن ها، تشکل ها و سازمان های مدافع حقوق بشر نیز درخواست می کنیم ضمن اطلاع رسانی در مورد وضعیت اسفناک جامعه ی بهائیان ایران، به هر شکل و شیوه ای که می توانند برخوردهای خشن و غیر قانونیِ جمهوری اسلامی نسبت به شهروندان بهایی را محکوم کرده و خواستار به رسمیت شناختن حقوق شهروندی بهاییان و آزادی بی قید و شرط جوانان زندانی شوند.
جمعی از خانواده های بازداشت شدگان
On March 17, 2012, three days before the Iranian New Year, once again security forces attacked the houses of a number of people of Bahaii faith in Shiraz. They arrested two - Kavous Samimi and Kambiz Habibi - and took them to the prison known in Shiraz as #100 (the detention centre of the security forces). After two days of interrogation, both men were transferred to the Adelabad prison in Shiraz.
Some weeks earlier, on February 3, 2012, the houses of some others in the Bahaii community of Shiraz were attacked and some people were arrested, including Mozhgan Emadi, Sumitra Momtazian, Yekta Fahandazh, Nima Deghghan Maneshadi, Sina Sarikhani, Sam Jabery, Farshid Yazdani, Farid Emadi, Iman Rahmatpanah and Payam Taslimi. Sumitra Momtazian and Payam Taslimi were released after 35 days imprisonment because of their special health conditions, but the others are still in detention nearly two months later.
In all of these cases, the method of entering houses, search and confiscation of personal effects and the method of arrests has been contrary even to the existing laws in Iran. Some security forces entered the houses by falsely identifying themselves as utility technicians. Some broke the locks on the houses when the owners were not present. Some security agents brutalized the inhabitants when they asked to see search warrants. In some cases the agents did not show any warrants, in other cases they showed illegal warrants for groups arrests. All of these point to blatant disregard for civil and legal rights of the citizens. The detainees' families attempts to obtain information about their loved ones from Shiraz Revolutionary Court have produced no results. The families have been subjected to insults, aggression and run-around.
Inequality, discrimination and repression of the Bahaii minority in Iran is not an unknown fact. We have been paying a heavy price for our determination to maintain our religious beliefs. We ask the world however if people of conscience can silently and passively witness these injustices. We consider it our duty to demand our rights as equal citizens through any legal means possible. We ask all freedom loving people and human rights organizations to inform the world about the disturbing conditions of the Bahaii communities in Iran, condemn the violent policies and actions of the Islamic Republic toward its Bahaii citizens, and demand in any way they can equal rights for Bahaii citizens and unconditional release of all who have been detained.
Some of the families of the detainees
|
|