بیانیه اعضا و علاقمندان نهضت آزادی ایران در خارج کشور بمناسبت ۱۴ اسفند
۴۵ سال از درگذشت دکتر محمد مصدق گذشت!
Sun 4 03 2012
ندای آزادی : بمناسبت چهل و پنجمین سال وفات دکتر محمد مصدق، "اعضا و علاقمندان نهضت آزادی ایران در خارج کشور" با انتشار بیانیه ای یاد این بزرگمرد تاریخ ایران را گرامی داشتند.
نسخه ای از این بیانیه در اختیار نــدای آزادی قرار گرفته که بشرح زیر است :
۴۵ سال از درگذشت دکتر محمد مصدق گذشت!
در این ایام تیره و تار که ابر سیاه فتنه مطلقه با فساد فراگیر مالی و سرکوب سپاه ستم و ریاکاری زاهدان خرافات پرورش بر همه جا سایه افکنده، بیش از هر وقت نام آن پیر برنائی که پرچم همبستگی را برای پاسداری از حقوق ملت و منافع ملی برافراشت به بزرگی یاد می شود و با زنده شدن خاطرات پرشور مبارزات ملت در برابر استثمار و استعمار کهن انگلستان و استبداد سلطنتی، باور به نیروی ملت در غلبه بر استبداد ریشه دار امروزی را عمیق تر می سازد.
در تاریخ معاصر ایران، بی شک دکتر مصدق از مصمم ترین، مقاوم ترین، شجاع ترین، اثر گذارترین و سالم ترین سیاست مداران آشفته بازار سیاست ایران بوده است. او تجلی غرور ملی ایرانیان است، غروری که نه بر نفی ملل دیگر استوار است و نه مبتنی بر ناسیونالیسم افراطی.
پنجه در پنجه شیر پیر، بریتانیای کبیر! انداختن، به پشتیبانی یک ملت، و روانه کردنش به جزیره خود تا بداند با ملتی مصمم طرف است، کاری بود که تنها از شخصیت های شجاعی ساخته است که سلامت نفس و ایمان به حقانیت راه خود داشته باشند. مصدق بر آن بود تا ایرانیان را به جایگاهی که به حق شایسته آن بودند برساند. برای او آنچه بیش و پیش از هر چیز اهمیت و ارزش داشت، منافع ملی ایران و دفاع از حقوق اساسی ملت بود. مصدق برای نهادینه کردن اصل "احترام به قانون" نه در پی واژگونی نظام سیاسی بود و نه آرمان رفاه ملت را در آسمان های خیال و خرافات جستجو می کرد.
مصدق نه از درآمدهای میلیاردی نفتی بهره داشت، نه ارتش در کنترل او بود، نه بر بسیج و سپاهی سرکوبگر تکیه داشت، نه از تهدید بستن تنگه هرمز و ترور عوامل دشمن استفاده کرد، با این حال تنها به پشتوانه ملت و تنی چند از یاران وفادارش، در حالی که در دو جبهه استبداد سلطنتی و استعمار می جنگید، بدون دشنام و مشت های گره کرده! موفق شد به نیروی حسن سیاست و تدبیر و استفاده از قانون و حقوق بین الملل و اتکاء به افکار عمومی جهانیان، بزرگترین قدرت استعماری جهان آنروز را در دادگاه بین المللی لاهه به زانو درآورد و به مدد منطق برترش رای نماینده انگلیس را نیز به نفع ملت ایران برگرداند!
دریغ و افسوس که قدر او نشناختیم و در غفلت ِمراقبت از دستاوردهای پیروزی، تنهایش گذاشتیم و با اشتغال به اختلاف و تفرقه در تقسیم غنائم، به دشمنی که از در بیرون رانده بودیم فرصت دادیم تا با همدستانی دیگر از پنجره وارد شود. دریغ و افسوسی دگر که باز هم این تجربه را تکرار کردیم و از چاله به چاهی عمیق تر افتادیم، شرح این هجران و این خون جگر، این زمان بگذار تا وقت دگر!
اینک جنبش سبز ملت ایران در ادامه آرمان های مصدق و انقلاب سال ۱۳۵۷، با توجه به تحولات زمانه و به مقتضای نیازهای نوین، راه خود را گشوده است، مصدق با استبداد و استعمار توامان در نبرد بود و امروز ملت ایران هرچند از جهاتی از استعمار کهن عبور کرده است، اما اسیر استبدادی ریشه دارتر و خانمانسوزتر شده است. تاریخ صادق ترین گواه است که ملت ها هرگاه آزادی را اراده کنند و بهایش را بپردازند، بالنده و بارور می شوند و در آغوشش می گیرند. استبدادگران نیز به خاطر رقابت های درونی و فساد قدرت و طبیعت تمامیت طلبی و ستم کاری، به کهولت و زوال می گرایند، نمودار این زوال و آن بالندگی و باروری همواره در تابلوی تاریخ نمایان بوده است، کاش طغیانگران می دیدند و ببینند.
۱۴ اسفند ۱۳۹۰
اعضاء و علاقمندان نهضت آزادی ایران در خارج کشور
http://nedayeazadi.org/news_cur.php?id=3615