بیاد زندانیان ِسیاسی ِ گمنام و با نام
Thu 16 02 2012
پرستو ارستو
نازنین
میدانم غمگین میشوی
اگر بنویسم:
میلیونها
سایه ی لرزان
قهرمانان ِ حاشا
که
از دیوار بلند ِ قفس ات
مسخ
می پرند
سلول های سنگی اند
زیر پوست ِخرس
در زمستان ِخواب
مو به مو
خیانت را
خرناسه میکشند
در غارهای بردگی