عصر نو
www.asre-nou.net

گفتگوی روزنامه اومانيته با ليلا شهيد نماينده فلسطين در اتحاديه اروپا

بايد از تکه تکه شدن فلسطين جلوگيری کرد

برگردان: احمد آزاد
Wed 7 01 2009

leyla-shahed.jpg
سوال: پس از يک هفته بمباران نوار غزه، اسرائيل حمله زمينی خود را آغاز کرده است، تحليل شما از اين تصميم چيست؟
ليلا شهيد: دليل آغاز حمله زمينی، شکست عمليات هوايی بود که عليرغم بمباران جنايتکارانه تمام سرزمين غزه و عليرغم بيش از ۵۰۰ کشته فلسطينی، اسرائيل ديد که پرتاب راکت های „قسام“ ادامه داشته و حتی مناطق دورتری را هم هدف قرار داده است. در نتيجه اسرائيل سربازانش را فرستاد. آنها فکر می کنند که موفق خواهند شد از طريق عمليات زمينی، به آن چه که از طريق عمليات هوايی دست نيافتند، دست يابند. در واقع اين مردم غير نظامی هستند که همچنان بايد بهای اين حمله را گران تر بپردازند. چنان که تنها در بيست و چهار ساعت اول حمله، ۸۲ نفر کشته شدند، که عمدتا افراد غير نظامی بودند. کم تر می توان از بصيرت ارتش اسراييل در اين ديوانگی نظامی صحبت کرد.

سوال: به نظر شما استراتژی اسرائيل چيست؟
ليلا شهيد:
از همان ابتدا، تصميم اسرائيل در حمله را نمی توان تنها با به ظاهر قطع آتشبس توجيه کرد. در واقع اين ارتش اسرائيل بود که در ۴ نوامبر با کشتن ۴ عضو حماس اين آتش بس را نقض کرد. من فکر می کنم که „اهود باراک“ دو نيت دارد. اولی آن اين است که فکر می کند وی آبروی از دست رفته ارتش اسرائيل، پس از جنگ جنوب لبنان در سال ۲۰۰۶، را مجددا به دست آورد و يک قهرمان بزرگ شود. دومين محاسبه اش مربوط است به انتخابات اسرائيل در ۱۰ فوريه جاری، که وی و „تزيپی ليونی“ در نظرخواهی ها بازنده اعلام شده اند.، درحالی که نظرخواهی ها „ناتان ياهو“ را، با برنامه انتخاباتی که محور آن قطع مذاکره با فلسطينی ها و تهاجم نظامی به حماس می باشد، برنده اعلام کرده اند. „باراک“ و „ليونی“ فکر می کنند که چنين حمله ای، محبوبيت آن ها را بالا خواهد برد، که چنين نيز می باشد.

سوال: چنين عملياتی چه نتايجی خواهد داشت؟
ليلا شهيد:
قبل از همه، به امکان مذاکره با دولت فعلی اسرائيل نقطه پايان خواهد گذاشت. بايد ديد که چه کسی جانشين خواهد شد، اگر چه فرق چندانی هم نمی کند و ناتان ياهو، باراک و ليونی کمی و بيش در يک موضع هستند. امروزه مردم فلسطين چنان خشمگين اند که محمود عباس تهديد به قطع تمام مذاکرات کرده است و مسئول مذاکرات از حضور در جلسه مذاکرات خودداری کرد و گفت که غير قابل تصور است که مذاکرات، در شرائطی که چنين کشتاری از مردم فلسطين در جريان است، ادامه يابد.
دومين نتيجه آن موقعيت پيچيده برخی از کشورهای عربی است. مصر، که در طول شش ماه آتش بس را تضمين کرده بود و برای يک گفتگوی ملی در ميان فلسطينی ها تلاش می کند، در رابطه با مرز عبوري“رفاه“ بين مصر و نوار غزه، در يک موقعيت بسيار پيچيده قرار گرفته است. طبيعی است که دولت مصر نمی تواند با سازمانی که متحد يکی از سازمان های اپوزيسيون درونی مصر، اخوان المسلمين، می باشد، وارد مذاکره و توافقات شود. بيش از اين نکته که واقعی است، مسئله اصلی اين است که مصر از تمايل اسرائيل به جدا کردن نوار غزه و سپردن دائمی آن به مصر هراس دارد، همچون نوار غربی رود اردن، که هر آن چه که تاکنون شهرک يهودي نشين نشده، به اردن سپرده شود. اين بسيار خطرناک است، چرا که به معنی تکه تکه کردن فلسطينی است که قبلا شهرک سازی، ديوار کشی و اتصال بيت المقدس را داشته است. نگرانی تکه تکه شدن برای حکومت فلسطين، مردم فلسطين و کشورهای عربی همسايه، واقعی است.
وبالاخره اين حمله می تواند به درگير شدن جامعه جهانی بيانجامد. اسرائيل تصميم گرفته که حمله ای را پيشبرد که نمادهای اسلام را هدف قرار می دهد. بطور مثال اسرائيل تا کنون ده مسجد را بمباران کرده است و در يکی از آن ها يازده نفر که عبادت می کردند، کشته شده اند. ما درگير جنگ تمدن ها، که برای جورج بوش بسيار عزيز بود، شده ايم و اين به نظر من بسيار خطرناک است.

سوال: در مقابل اين وضعيت، شما از جامعه بين المللی و به طور اخص از اتحاديه اروپا و رئيس جمهور فرانسه که اکنون در منطقه است، چه انتظاری داريد؟
ليلا شهيد:
حمله زمينی اسرائيل نمی توانست رخ دهد، اگر جامعه بين المللی مسئوليت خود را انجام داده بود و قطعنامه ای در شورای امنيت صادر کرده بود که اسرائيل را مکلف به قطع بلافاصله بمباران ها می کرد. نه تنها اين نشد، بلکه زمانی که کشورهای اروپايی و غربی تلاش کردند تا در اولين روز حمله زمينی، قطعنامه ای تهيه کنند، با وتو امريکا مواجه شدند.
اين ضرورت دارد که اروپا واکنش نشان دهد. اروپا بايد از هيات های نمايندگی خود و سفر سرکوزی، رئيس جمهور فرانسه، برای مقابله با خطر گسترش اين جنگ استفاده کند، نشان دهد که مراجعه به حقوق بين المللی و احترام به قطعنامه های سازمان ملل وجود دارد، که مردم فلسطين دارای حقوقی هستند که خون فلسطينی همان ارزشی را دارد که خون اسرائيلی، صربی، کراوسی ی و کوسووئی. اروپا تصميم گرفته است که اسرائيل يک همکار ويژه اش باشد و هم زمان موقعيتش را نيز بالاتر برده است. شورای اروپا توضيح می دهد که اين وسيله ای است برای الزام اسرائيل به پيشرفت رابطه با فلسطينی ها در سطح سياسی. پس اين بهترين موقعيت است برای آقای سرکوزی که وظيفه اسرائيلی ها رابه آن ها گوشزد کند.
اين آخرين شانس است. کشورهای عربی آماده هستند تا با همکاری اروپا، يک آتش بس کامل را تحميل کنند، نقاط عبوری را در مرزهای غزه بگشايند و نيروهای حافظ صلح بين المللی را، همچون سال ۲۰۰۶ در لبنان، به منطقه اعزام کنند و هر آن چه که در اين ده روز تخريب شده است، را بازسازی کنند. اين تنها راه برای جامعه بين المللی است که اعتبار خود را به دست آورد.