"ذهن باغ"
Sat 23 07 2011
علی آلنگ
کاش تو را در باغچه خانه مان
نکاشته بودم.
کاش یادِ طراوتی گنگ
ذهنِ علیل این فاصله را نبرده بود.
کاش نگاهت در شبنم واژه هایم
هرزگی نمیکرد!
کاش ریشه های عمیق تردیدم
در ذهن این خاک بسیار درخت
سینه نمی کشیدند.
اما درنگی دیگر ای یار!
کاش نفسهایت یکدم
فقط یکدم ای کاش
از عطر‌های بهاری لبریز می شدند!.
|
|
