م.شاهد
با معرفی سجادی؛
قحط الرجال در ورزش يا انتقام از مجلس؟!
Mon 20 06 2011
پس از گذشت حدود 5 ماه از تصويب و ابلاغ «قانون تشكيل وزارت ورزش و جوانان» و عدم تمكين قوه مجريه در برابر مجلس براي معرفي وزير مربوطه و تشكيل وزارت ورزش، سرانجام دولت مجبور به تمكين شد و حميد سجادي را براي این وزارتخانه پیشنهاد و معرفی كرد.
عموماً همه بر اين عقيدهاند كه این طرح مجلس كه با هدف "نظارتپذير كردن" متوليان سازمان ورزش كشور مطرح و تصويب شده، فیحدنفسه اقدامی بسیار باارزش است که اگر از این رهگذر مسئولين ورزش ملزم شوند که در قبال عملكرد ضعيف خود پاسخگو باشند، گام مهمی در توسعه ورزش و حل مشکلات بغرنج آن برداشته شده است. اما برخي از همان عموم باز بر اين باورند كه زمان طرح تشكيل وزارت ورزش در برهه مناسبي نبوده و يك سال مانده به بازيهاي المپيك لندن، در سالي سرنوشتساز، ورزش كشور را در بلاتكليفي غوطهور کرده است. در واقع منتقدین از این تصمیم مجلس بهعنوان "طرحی خوب در زمانی بد" یاد میکنند.
لیکن اين تحليلها باوجود دقت نظري كه در آنها نهفته است، اما حاشيه متني بهشمار میرود كه عموماً ناديده انگاشته شده است. و آن متن اصلی که هرگز بازخوانی نشده، عزم دولت در به تأخير انداختن تشكيل وزارت ورزش و جوانان است. اين تأخير و تعلیق طولاني، که اگر روي نميداد، بخش عمدهاي از معضلات "زمان نامناسب طرح وزارت ورزش" را جبران ميكرد، به اساس ورزش كشور آسيبهای جدی وارد کرد تا نمایندگان مجلس در افكار عمومي ملامت شوند.
در واقع این تعلل قوه مجريه ظهور در این دارد كه مقرر شده ورزش كشور در المپیک لندن تعمداً دچار افت جدی شود تا تمام كاسه و كوزهها بر سر مجلس شکسته شود.
البته خوشبختانه بالاخره دولت هرچند در ظاهر و از سر جبر پذيرفت قانون چيزي نيست كه هر وقت دلش خواست آن را اجرا كند و هر وقت از قانونی خوشش نيامد ميتواند اجرايش را به محاق تعطيل درآورد. زیراکه اصل مبرهن تفكيك قوا و اينكه قوه مجريه صلاحيت تصويب، لغو، نسخ و یا تفسیر قوانين را ندارد، مهمترين ضامن دموكراسي و لجامي جدي بر مركب سركش استبداد فردی و گروهی است.
به هر حال اینکه پس از پنج ماه در نهایت مجریان قانون به خود جنبیدند تا ورزش کشور را از بلاتکلیفی و بحران خارج کنند، کورسوی امیدی در این وانفسا بود که با معرفی حمید سجادی به خاموشی گرایید.
پس از آن تعلل طولانی، نحوۀ معرفی وزیر پیشنهادی و سبقه مدیریتی فرد معرفی شده کاشف از آن است که مجلس میرود تا در یک عمل انجام شده قرار بگیرد و روند انتقام از مجلس به جهت تصویب قانونی مغایر میل قوه مجریه ادامه یابد. دلیل این مدعا بسیار روشن است:
1- در حالیکه دو چهره سازمان ورزش یعنی سعیدلو و سجادی هر دو جزء مخالفان سرسخت تشکیل وزارت ورزش و جوانان بوده و هستند، حال چگونه میتواند یکی از آن دو بهعنوان اولین وزیر ورزش متولی تشکیل وزارت ورزش و اداره آن شود؟ به عبارتی دیگر، مادامی که سجادی هنوز اعتقاد و باور خود را به طرح تشکیل وزارت ورزش به نمایندگان مجلس نشان نداده است، نمایندگان خانه ملت چگونه میتوانند به پاسخگو بودن سجادی امیدوار باشند؟
2- تشکیل "وزارت ورزش و جوانان" کاری بسیار سخت و سنگین و تخصصی است و نیازمند مدیری باتجربه و کارآمد و داراي سابقه مديريت درخشان است.
سجادی اگرچه سابقه ورزشی دارد و این برای اهالی ورزش که سالها از عملکرد مدیران غیرورزشی و غیرحرفهای مثل سعیدلو نالیدهاند اميدبخش است اما برای تکیهزدن بر کرسی وزارت ورزش قطعاً شاخصهایی بیشتر از این نیاز است. آنچه قطعاً همگان بر آن اتفاق نظر دارند، مهمترین شاخص برای وزیر ورزش سابقه و تجربه و کارنامه درخشان مدیریتی است.
حال آنکه تنها سابقۀ مدیریتی سجادی قبل از سازمان تربيت بدني، مسئولیت "موسسه ورزش و تفریحات سالم جزیره کیش" بوده است. بدون شک مدیریت ورزش جزیرهای کوچک با جمعیت حدود 27 هزار نفر، امتیاز و کارنامه شایان توجهی نیست که بتوان سکان ورزش کشور را به دست او سپرد. ضمن اینکه در میان مسئولان سازمان تربیتبدنی، سجادی در زمره مدیرانی بوده که عملکرد چشمگیر و قابل قبولی نداشته است.
حال سؤالات محوری این است که با تمام این اوصاف، علت انتخاب این گزینه آن هم بعد از گذشت پنجماه چیست؟ و اینکه مجلس چه تصمیمی میتواند اتخاذ نماید؟ آیا در ورزش کشور قحطالرجال شده است؟ یا قرار است با این معرفی باز هم به خانه ملت دهنکجی و از او انتقام گرفته شود؟
بیتردید آنچه در کشمکش میان دولت و مجلس و قدرتنماییهای قوۀ مجریه در برابر مجلس برای آنکه ثابت نماید قوۀ برتر است، سخت آسیب خواهد خورد همانا ورزش کشور آن هم در آستانه بازیهای المپیک لندن است؛ و در صورتی که حمید سجادی و گزینه هایی از این دست، بتوانند در خلاء موجود، رای اعتماد را به دست آورند، مجلس ترحیم ورزش ایران هرچه باشکوهتر برگزار خواهد شد.
منبع: sports.blogtaz.com
|
|