عصر نو
www.asre-nou.net |
در حال حاضر اطلاعات مربوط به این حادثه بسیار کم است وما شناخت لازم در باره اشکالات تکنیکی وخطرات ناشی از آن را نداریم. در تمام دنیا تکنولوژی اتمی بشکل محرمانه وسری مدیریت میشود وعلیرغم تعهدات دولتی در شرایط وقوع حوادث اتمی کمترین خبر داده میشود، زیرا استراتژی دولت ها و صاحبان این صنایع تلاش دارد اثبات کند که براین تکنولوژی سلطه کامل بوده و خطر مهلکی جامعه را تهدید نمیکند. در کشور های دیکتاتوری مانند ایران این فعالیت کاملن سری بوده واز هرگونه پژوهش مستقل ویا بررسی روزنامه نگارانه دور میباشد و چه بسا هرخبرگیری وخبررسانی جرم تلقی گردد. جامعه قادر نیست نظر بدهد ومردم حق پرسش وبحث را ندارند. در ایران این تکنولوژی ومدیریت آن بطور عموم توسط گروه بسیار محدودی از آخوندها وتکنوکرات ها و محافظه کاران وسران پاسداران انجام میگیرد واین شیوه در تضاد کامل با سیاستهای باز ودمکراتیک میباشد. این حادثه نگران کننده ژاپن یکبار دیگر برضرورت یک مبارزه فکری وسیاسی علیه سیاست اتمی تاکید میورزد. توسعه فعالیت اتمی در جهت اهداف سیاسی ونظامی کاملن بر خطا بوده ودر نهایت بسوی ایجاد تشنج وجنگ طلبی متمایل است و همین فعالیت در زمینه اقتصادی نیز امر نابجائی میباشد وپیوسته همراه با ریسک وخطرات بسیار سنگین است. در زمینه اتمی دوعامل اساسی که غیر کنترل ودشوار میباشند وجودارد که رها کردن فعالیت اتمی را تشویق مینمایند. عامل اول اینکه هر نیروگاه اتمی پیوسته یک خطر دائمی است، زیرا رویداد های ناگوار طبیعی مانند زلزله و سونامی و توفان های سهمگین زیر کنترل متخصصان ومهندسین قرار ندارند وعلیرغم یکسری بررسی های علمی تمامی حوادث قابل پیش بینی نیستند. بعلاوه خطرات تروریستی با سقوط هواپیما نمی توانند کاملن مهار شوند وتمامی اقدامات امنیتی هرگز کافی نخواهند بود تا جلوی خطر گرفته شود.عامل دوم در مخالفت با فعالیت اتمی، زائده های اتمی است که بسیار خطرناک بوده وهزاران وبلکه میلیونها سال قدرت رادیو اکتیویته مرگبار خود را نگاه داشته وبه این ترتیب بطور جدی جان انسانی وطبیعت ومحیط زیست را تهدید میکند. در ایران سیاست حکومت اسلامی در پی جاه طلبی ها وسلطه طلبی رژیم در منطقه خواهان بمب اتم بوده وطی سی سال در خفا طرح اتمی را با هزینه های بسیار سنگین پیگیری نموده است. حکومت خامنه ای ادعا میکند که سیاست اتمی اش دارای هدف اقتصادی وتولید انرژی است. این یک دروغ بزرگ است زیرا امکانات عظیم گازی ونفتی موجود در ایران هرگونه نیاز سوختی را میتواندجبران کند. البته از نظر من که اکولوژیست هستم این منابع فسیلی عامل اصلی تخریب محیط زیست و انتشار گازهای کربنیک در کره خاکی میباشد وبنابراین بطور جد وبا قدرت تمام باید انرژی های پاک مانند آفتابی وبادی را توسعه داد. ولی این نکته را میخواهم تذکر دهم که رژیم اگر معتقد وقادر به توسعه اقتصادی بود از همین امکانات فسیلی استفاده میکرد. حال آنکه آشکار است که حکومت اسلامی موافق استخراج وفروش نفت، نه برای اقتصاد، بلکه برای دزدی های همیشگی پول های نفتی است ودر کنار آن توسعه اتمی در راستای اهداف سیاسی نظامی اش قراردارد. بعنوان صلح طلب، معقول وخردمندانه است تا ما باایدئولوژی وفعالیت اتمی در همه جا ونیزبا سیاست اتمی حکومت مخالفت نمائیم (1) زیرا نه تنها خواستار جنگ نیستیم وآشوب طلبی در سیاست خارجی را مردود میدانیم، بلکه سلامتی مردم وایمنی زیستی آنان مشغولیت فکری سیاسی اصلی ماست. تمامی فعالیت های اتمی حکومت مخفی وسری است و مردم ما هیچگونه اطلاعی راجع به وضعیت امنیتی مراکز اتمی نداشته ونخواهند داشت. بعنوان نمونه میتوان پرسش کرد وضعیت نیروگاه اتمی بوشهر چگونه است؟ خطراتی که مردم ما ومحیط زیست ایران ومنطقه را تهدید میکند کدامند؟ توضیح تخریب بخشی از تجهیزات این نیروگاه بدنبال ویروس های کامپیوتری چیست؟ علت قتل چند مهندس اتمی ایران کدام است؟ بودجه سالانه اتمی چه میزان است؟ برای این پرسش ها پاسخی هرگز نخواهد آمد. بعلاوه وضعیت ژئولوژیکی منطقه بوشهر چگونه است؟ کدام مرکز مستقل وعلمی در این زمینه تحلیل علمی ارائه نموده است؟ متخصصین بین المللی برآنند که ایران از نظر لغزش زمین و بروز زلزله جزو کشورهائی است که بیشترین امکان زلزله در آن وجوددارد وتاریخ ما نشان داده که متاسفانه ایران هرچند سال یکبار دستخوش زلزله وخرابی بوده است. در این سرزمینی که ویرانگری ناشی از طبیعت یک احتمال قوی است، توسعه نیروگاه های اتمی مانند بوشهر وآنهم با تکنولوژی ناهمگون والتقاطی نیروگاه بوشهر و تخصص ومعیار ایمنی نوع روسی که مورد اعتماد کامل همه دانشمندان ومتخصصان جهان نیست، یک خطای نابخشودنی است. این خطا زمینه ساز فاجعه های بزرگ است. جلال ایجادی استاد دانشگاه، پاریس، 13 مارس 2011 idjadi@free.fr 1 – در سه مقاله جداگانه من دیدگاه خود را در مخالفت با سیاست هسته ای بیان کرده ام. این نوشته ها در سایت عصرنو قابل دسترس میباشند. |