نوروزان
Fri 11 03 2011
زندگی گاهی بهاری می كند
دل کبوتر می شود
هی بی قراری می كند.
بوسه بر باد برهنه می زند
گیلاس مست
ابرکی زرینه کاکل
خیس و عریان
خفته در آغوش یک رنگین کمان
بیشه خوشبو می شود
از نفس های دو تا آهوی هو
هدهدی، می نوشد از لب های برکه،عطر او.
داركوبی، نغمه های زندگی را می زند مستانه بر طبل درخت.
شاه جنگل، جغد،
می نشیند بر فراز كنده ای بر روی تخت.
دست های آدمی،
چون شاخه های كاج باغ
لانه می بندد برای جوجه های یك كلاغ.
نرگسی، عاشق شده بر زلف چوپانی جوان
سیب سرخ عشق
می چرخد میان آسمان.
آدمی، چون رود، جاری می شود
گل گل جانش، بهاری می شود
آدمی، شادی كنان، چون آبشار
شرشر جانش، فشاند بر بهار.
زندگی سبز بهاران می شود
آدمی رقصان چو نور
آدمی خندان چو رنگ
شاد شادان
شاد شادان
شاد شادان می شود
قطره ای،
از قطره های مست باران می شود.
محمود کویر
بهاران 1390 بر تو نازنین خجسته باد
|
|
