۸ مارس روز جهاني زن صد ساله شد
Thu 3 03 2011
شهين حيدری
8 مارس امسال با سالهاي گذشته تفاوت ويژه‌اي دارد، زيرا که دنيا نظاره‌گر بيداري و به پا خواستن ستم ديدگان خاورميانه و ممالک عربي شمال افريقا است. حضور زنان در اين خيزشهای عظيم توده‌اي يکي از ويژگيهاي اين جنبشها است.
زنان مبارز، مردان آزاديخواه، زمان آن رسيده که با تمام قدرت فرياد برآوريم ديگربس است.
فرياد بر آوريم بر عليه ظلم و بيعدالتي اجتماعي و تحمل گرسنگي، کشتن به نام ناموس، تحقير، تحمل درد ناشي از کتک خوردن بر بدنمان، وادار کردنمان به خود سوزي، شکنجه روحي، زنداني کردنمان در کنج خانه تحت نام وظايف مادري، درمقنعه وچادر سياه و برقع پيچاندنمان "مبادا حضرات عالي، مردان مجتهد، رفتن به بهشتشان را از دست بدهند" ناقص کردنمان تحت نام سنت ودين، نيمه‌ي انسان به حساب آوردنمان در رابطه با موارد ارث و شهادت، جدا کردنمان از فردندانمان که از گوشت و خون ما تغذيه کرده و به دنيا آمده‌اند، روانه کردنمان به بازارهاي فروش سکس مردان پولدار، تعيين همسر وشريک زندگي بدون رضايت ما و به فرمان سرپرست خانواده، معتاد کردنمان«تا هوش و حواس وخلاقيتمان را از ما بگيريد مبادا فکر کنيم چه بلاهايي روزانه بر سر ما و هم جنسانمان در کشورمان و در سراسر دنيا مياورند».
امروز به يمن مبارزات زنان در ايران که با وجود تمام بي حقوقي‌ها وستمي که سيستم مردسالاري وحکومت ديني اعمال ميکند و بعضا در بالا ذکرشد، جنبش عليه بی عدالتی جنسی حضور فعال در جامعه دارد.
در تضاهراتهای اخير زنان نشان دادند با وجود محدوديتهای فيزيکی و حتی پوششی پا به پای مردان معترض به خيابانها ريختند و حماسه آفريدند.
امسال جنبشي درکشورهاي خاورميانه بر پا شده که خوشبختانه حضور زنان در آن چشمگير است. اين بر خلاف تصور رايج در مورد زنان کشورهاي عربي ميباشد. به نظر من ضروريست زنان کشورهای منطقه که امروز برای خواست‌های خود به پا خواسته‌اندتجارب و اندوخته‌های مبارزات زنان در ديگر کشورها و بخصوص ايران را برای جلوگيری از تکرار اشتباهات در نظر بگيرند. سرنگوني ديکتاتورها قدم اول است نهايتا بايد برای آزادی و استقرار سوسياليسم مبارزه کرد. ريشه ظلم را بايد خشکاند وگر نه شاخ وبرگ آن دوباره سبز ميشود. اتحاد و همبستگي زنان ضامن موفقيت آنها است. در اين رابطه ايجاد تشکل مناسب با وضعيت فعلي تنها راه حل است. آگاه شدن زنان به موقعيت کنوني خودشان و تلاش براي تغيير وضع موجود تنها راه رسيدن به رهايي است. بايد تأکيد نمود که تنها از راه شکل گيري و جايگزيني آلترناتيوي آزاديخواه و عدالت طلب است که منافع محرومان و از جمله حقوق زنان نيز تأمين خواهد شد.
ما قادر هستيم براي کسب حقوق انسانيمان ارتجاع مذهبي و نظام سرمايه داري مرد سالار را سرنگون کنيم و به کمک مردان مبارزتخت و بارگاه آنان را برچينيم.
صاحبان سرمايه و زور وقدرت خوب ميدانند که نقش ما زنان در توليد، و همينطور در بازتوليد نيروی کار تعيين کننده است، به همين دليل از وحدت زنان واهمه دارند. فعالين‌شان را به زندان ميبرند، در کهريزکها به آنان تجاوز ميکنند تا شخصيت و اراده آنها را خرد کنند. پدران، همسران و برادران را از بی ناموس شدن می‌ترسانند، به اين اميد که آنها از ترس بی ناموس شدن مانع فعاليت آنان گردند.
رژيم مذهبي با مشروعيت بخشيدن به قانون تعدد زوجات همچنين در عمل ميخواهد زنان را در مقابل هم قرار دهد؛ تا هميار و همراه همديگر نباشند. بايد برعليه اين نوع قوانين قرون وسطايي وارتجاعي و ضد انساني به مبارزه اي بي وقفه ادامه داد.
وحدت و همبستگي زنان مبارز و بميدان آوردن توده ميليوني زنان حول خواست آزادي و يکساني زن و مرد، ايجاد تشکلهاي مستقل زنان، جدايي دين از دولت ، لغوکليه قوانين زن ستيز از جمله: لغوحجاب اجباري، لغو قانون چند همسري، آزادي انتخاب همسر، حق طلاق براي زنان بدون هيچ قيد و شرط، حق سرپرستي فرزندان به مادر، و . . . جزو خواست هاي اوليه زنان ايران است.
زنده باد 8 مارس
زنده باد آزادي
زنده باد سوسياليسم
2 مارس 2011
|
|
