گزارش پنج روز تظاهرات همبستگی در پاریس
کمیته مستقل ضد سرکوب شهروندان ایرانی – پاریس
Fri 25 02 2011
این روزها، پاریس همه روزه شاهد تظاهرات همبستگی با مردم کشورهای خاورمیانه و شمال آفریقاست که با مبارزه قهرمانانه شان علیه دیکتاتورهای مادام العمر و برای آزادی و دمکراسی، چشم جهانیان را خیره کرده اند.
کمیته مستقل ضدسرکوب شهروندان ایرانی که از اولین روز تشکیل، وظیفه اش افشای جنایات جمهوری اسلامی و دفاع از مبارزه به حق مردم ایران برای آزادی و دمکراسی بوده است، با توجه به اهمیت همبستگی بین نیروهای مترقی کشورهای منطقه، در روزهای جمعه، یکشنبه، دوشنبه و سه شنبه در تظاهرات کمیته های همبستگی با مبارزات مردم الجزائر، مراکش و لیبی شرکت کرد و در روز شنبه 30 بهمن در چهارچوب «تظاهرات سراسری همبستگی با مردم ایران و اعتراض به سرکوب خونین تظاهرات مسالمت آمیزه مردم در روز 25 بهمن»، تظاهراتی را در میدات حقوق بشر پاریس سازمان داد.
روز جمعه 29 بهمن (18 فوریه) دومین فراخوان تظاهرات اعتراضی در الجزائر علیه دیکتاتوری نظامیان بود. در پاریس «کمیته پشتیبانی از مبارزه مردم الجزائر برای دمکراسی» تظاهراتی را سازمان داده و از همه نیروهای مترقی دعوت کرده بود که در این تظاهرات شرکت کنند. کمیته مستقل ضدسرکوب از این تظاهرات پشتیبانی کرده و از هم میهنان آزاده ساکن پاریس خواست که در آن شرکت کنند. جدا از امر مهم همبستگی بین مردم کشورهای مختلفی که دارند برای دستیابی به دموکراسی مبارزه می کنند و تاثیر این مبارزات بر یکدیگر، حضور نیروهای مترقی ایرانی در این حرکت‌ها، مردم کشورهای میزبان ما را از مبارزه در ایران آگاه کرده و همدردی و همراهی آنها را جلب می کند. سخنان نماینده کمیته مستقل ضدسرکوب در این تظاهرات دائر بر همبستگی مردم ایران با مبارزه مردم الجزائر مورد تشویق حاضران قرار گرفت. آنها با فریادهای خود شعار او را بارها تکرار کردند : «ایران الجزائر، یک تلاش یک مبارزه، علیه دیکتاتوری برای دموکراسی» و یا «همبستگی بین المللی، همبستگی بین المللی». حضور در این حرکت‌ها برای کمیته مستقل ضدسرکوب فرصت مناسبی برای برقراری رابطه با نیروهای مترقی فرانسوی نیز به شمار می آید.
روز شنبه 30 بهمن و در چهارچوب تظاهرات سراسری ایرانیان در خارج از کشور، تظاهرات همبستگی با مبارزات مردم ایران و اعتراض به سرکوب خونین این مبارزات به وسیله جمهوری اسلامی در میدان حقوق بشر پاریس برگزار شد. به رغم هوای سرد و باران، تعداد زیادی از هم میهنان آزاده و غیر ایرانی‌ها در این تظاهرات شرکت کردند.
در این تظاهرات فاطمه لالم، معاون شهردار پاریس و عضو حزب سوسیالیست فرانسه به مبارزه قهرمانانه مردم ایران برای آزادی و دموکراسی ارج گذاشت. او تاکید کرد که شهرداری پاریس و حزب سوسیالیست فرانسه از همان آغاز جنبش نوین آزادیخواهی ایران، که از تقلب بزرگ انتخاباتی شروع شد و به سرعت گسترش و تعمیق یافت، از مبارزه مردم ایران پشتیبانی کرده و خود را در کنار نیروهای مترقی ایرانی می دانند.
جواد جواهری، نویسنده و عضو کمیته مستقل ضدسرکوب شهروندان ایرانی، سخنران دیگر این تظاهرات بود. او در سخنانش به سه مسئله مهم پرداخت و گفت تحولات عظیمی که در ماه های اخیر با انقلاب تونس شروع شدبه جهانیان نشان داد که :
- سال‌ها دیکتاتورهای منطقه پشت این دروغ بزرگ پنهان شده بودند که آنها تنها سد ممکن در برابر گسترش اسلام سیاسی هستند و در صورت سقوط شان اسلام‌گرایان افراطی تمام منطقه را قبضه خواهند کرد. انقلاب تونس و مصر این دروغ بزرگ را افشا کرد. گرچه این خطر هم‌چنان به مقدار کمی وجود دارد، اما جهان اسلام و به ویژه نیروهای مترقی و بخش عظیمی از مردم کشورهای منطقه و حتا بخشی از نیروهای اسلام‌گرا از شکست مطلق اسلام سیاسی در ایران درس گرفته اند و خواست جدایی دین از دولت یکی از خواست های بخش اصلی نیروهای سیاسی و مردم در این کشورهاست.
- مردم در انقلاب تونس و مصر و مبارزه ای که در کشورهای دیگر جریان دارد نشان دادند که خواست اصلی‌شان دموکراسی، حکومت قانون و بهره وری از حقوق شهروندی است.
- چشم انداز صلح در منطقه تنها با استقرار دموکراسی، رشدِ رفاه همگانی و همزیستی مسالمت آمیز ملت‌ها در منطقه روشن خواهد شد و نه با حکومت‌های سرکوبگر و دیکتاتور که همواره از طریق مسابقه تسلیحاتی، تبلیغ خطر جنگ و به قیمت فقر توده‌های مردم خود را در قدرت نگه می دارند.
در پایان او به دولت هایی که مدعی دفاع از آزادی و حقوق بشر هستند و به خاطر منافع اقتصادی و معاملات پُرمنفعت، از نقض حقوق بشر و سرکوب شهروندان در ایران و دیگر کشورها چشم می پوشند هشدار داد و گفت مردم فراموش نخواهند کرد و در فردای آزادی عذرخواهی شما را نخواهند پذیرفت.
محمد جلالی (م. سحر) هم، که جزو هنرمندان، نویسندگان و شاعرانی است که از تظاهرات سراسری علیه سرکوب خونین مبارزات مردم ایران حمایت کردند، برای حاضران شعری را که به همین مناسبت سروده بود خواند.
یکشنبه اول اسفند، همزمان در ایران و مراکش برای تظاهرات اعتراضی فراخوان داده شده بود. در پاریس هم نیروهای مترقی مراکشی و همراه با آنها نیروهای مترقی فرانسوی و کشورهای دیگر تظاهراتی را در میدان حقوق بشر برگزار می کردند. کمیته مستقل ضد سرکوب با عکس‌های جانباختگان 25 بهمن، صانع ژاله و محمد مختاری و باندرول هایی با شعارهای همبستگی و تاکید بر مبارزه مشترک علیه دیکتاتوری و برای آزادی در این تظاهرات شرکت کرد. باز در فرصت کوتاهی که نماینده هر گروه شرکت کننده داشت، نماینده کمیته بر همبستگی مبارزه مردم ایران با مبارزات مردم منطقه تا کید کرد.
در طول این تظاهرات، اخبار نگران کننده سرکوب که از ایران می‌رسید به برگزارکنندگان مراسم منتقل شد. پشت بلندگو اعلام کردند که هم اکنون در ایران مردم برای اعتراض به دیکتاتوری به خیابان ها آمده اند و برای احترام به جانباختگان راه آزادی در ایران، از حاضران تقاضای یک دقیقه سکوت کردند. در برابر شگفتی ما، صدها نفر که در هیاهوی فریادهای «انقلاب، انقلاب تا پیروزی» و یا «سرنگون باد دیکتاتوری» غرق بودند، ساکت شدند. پس از یک دقیقه سکوتی که حاکم شد، دوباره فریادهای اعتراض و خشم علیه دیکتاتورها و درحمایت از مبارزه مردم مراکش فضا را پوشاند.
یک روزنامه نگار فرانسوی از ما پرسید ایرانی ها چرا در این تظاهرات شرکت کرده اند. پاسخش ساده و روشن بود. گفتیم دیکتاتورها باهمند و از یکدیگر حمایت می کنند. مردمی هم که به وسیله دیکتاتورها سرکوب می شوند در مبارزه شان برای آزادی و دموکراسی متحند و از یکدیگر پشتیبانی می کنند. طبیعی است که نیروهای مترقی و مردمی هم در مبارزه شان برای پشتیبانی از مردم، با هم باشند. حضور ما در اینجا هم برای پشتیبانی از مبارزه مردم مراکش است و هم اعلام اینکه همین مبارزه در ایران هم جریان دارد و این به همه ما نیرو و امید بیشتری به پیروزی می دهد.
درپایان اعلام شد که با فراخوان ده ها نهاد دموکراتیک و سیاسی، فردا در میدان «چشمه بیگناهان» تظاهراتی برای دفاع از مبارزه مردم لیبی و اعتراض به سرکوب خونینی که در آنجا جریان دارد برگزار می شود. کمیته مستقل ضد سرکوب هم از امضاکنندگان این فراخوان بود.
تظاهرات برای حمایت از مبارزه مردم لیبی و محکوم کردن کشتار صدها شهروند بی دفاع به دستِ مزدوران قذافی دوشنبه در میدان چشمه بیگناهان و سه شنبه در برابر کنسولگری لیبی برگزار شد. کمیته مستقل ضد سرکوب در هر دوی این تظاهرات شرکت کرد. پلاکاردهای بزرگی که از عکس احمدی نژاد و قذافی در کنار هم‌دیگر تهیه کرده بودیم و باندرول های سبز با شعارهای همبستگی نظر حاضران را به مبارزه در ایران و پشتیبانی ایرانیان از مبارزه مردم لیبی جلب می کرد.
در تظاهرات دوشنبه و سه شنبه برای لیبی، حادثه ای رخ داد که آوردن آن در اینجا ضروری است. چند نفر از حزب اللهی های عرب که از گذاشتن عکس احمدی نژاد در کنار قذافی ناراحت بودند به ما اعتراض کردند. می گفتند احمدی نژاد دیکتاتور نیست. دوبار در انتخاباتی دموکراتیک برنده شده است. شما، یعنی اپوزسیون جمهوری اسلامی چند نفری بیشتر نیستید و مردم با حکومتند. آنها ما را عامل صهیونیسم، مجاهد و سلطنت طلب می دانستند و می‌گفتند که در این تظاهرات‌ها جایی نداریم.
برای این اتفاق دو احتمال می توان در نظر گرفت. اول اینکه این افراد به وسیله سغارت جمهوری اسلامی تحریک شده بودند. به ویژه که در تظاهرات دوشنبه، بعض از اعضای کمیته مستقل ضدسرکوب، عدنان لبنانی را که از شرکت کنندگان میهمانی سفارت در نوفل لوشاتو بود، دیده بودند. احتمال دوم که دستِ‌کم برای بعضی از این افراد صادق است، تاثیر دروغگویی و مردم فریبی جمهوری اسلامی و شخص احمدی نژاد است. همه ما در کشورهایی که هستیم دیده ایم افراد زیادی مسلمان و یا غیر مسلمان اما با دانش کم اجتماعی و سیاسی، احمدی نژاد را ضدامپریالیست، مدافع مردم فلسطین و تنها رهبر یک کشور جهان سوم می‌دانند که با آمریکا درافتاده است. این واقعیت، وظیفه سنگین اپوزسیون مترقی ایران را برای کار توضیحی صبورانه و آگاهی بخش یادآوری می کند. ما تا آنجا که توانستیم با آرامش به این اتهامات پاسخ گفتیم.
نکته مهم برخورد دیگران بود. تعداد زیادی ار فرانسوی‌ها و یا عرب‌تبارهایی که در تظاهرات شرکت داشتند از ما دفاع کرده گوش زد کردند که به آنها نیامده است مشخص کنند چه کسی حق دارد در این تظاهرات ها شرکت کند و چه کسی حق ندارد. از ما خواستند بمانیم و به تحریکات آنها پاسخ ندهیم. در تماس بعدی هم، مسئولین کمیته های برگزارکننده تظاهرات (تونسی، الجزائری و مصری) از آنچه اتفاق افتاده بود اظهار تاسف کردند و به ما گفتند این مشکلی واقعی است. گرچه به تعداد بسیار اندک، اسلام‌گرایان وجود دارند و پررو هستند. اما، به هیچ وجه نباید میدان را خالی کرد. خالی کردن میدان، پیروزی آنهاست. اطمینان دادند که اکثریت شرکت کنندگان از حضور ایرانیان استقبال می کنند و می‌دانند که برای اجتناب از سرنوشت سیاه انقلاب ایران، به آموختن از تجربه تلخی که ایرانیان از سر گذرانده اند نیاز دارند.
به امید روزهای روشن در ایرانی آزاد و دموکراتیک
کمیته مستقل ضد سرکوب شهروندان ایرانی – پاریس
Comité indépendant contre la répression des citoyens iraniens
آدرس سایت:
www.whereismyvote.fr
عکس هائی از این تظاهرات
|
|