کمیته مستقل ضد سرکوب شهروندان ایرانی – پاریس
گزارش تظاهرات ۲۵ بهمن ۱۳۸۹ در پاریس
Thu 17 02 2011
دوشنبه ۲۵ بهمن۱۳۸۹، صدها ایرانی و غیرایرانی آزاده در میدان سن میشل پاریس گرد آمدند تا اعتراض خود را به رژیم سرکوبگر جمهوری اسلامی اعلام کرده و همبستگی شان را با مردم کشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا که یکپارچه علیه نظام‌های دیکتاتوری فاسد و وابسته برخاسته اند، به ویژه با مردم تونس و مصر که به عمر دو دیکتاتور مادام العمر پایان دادند ابراز دارند.
نمایندگان نیروهای مترقی تونسی، مصری، الجزایری و فرانسوی هریک به نوبه خود از این روزهای تاریخی که مردم یکپارچه علیه دیکتاتورها، علیه بی‌عدالتی اجتماعی، تبعیض، سانسور و سرکوب به پا خاسته اند سخن گفتند و همگی بر همبستگی مردم با یکدیگر در این مبارزه سرنوشت ساز برای آزادی و عدالت اجتماعی تاکید کردند.
سخنان سِرناد شفیق عضو «کمیته همبستگی و حمایت از مبارزه مردم مصر» و ژاک فَت عضو هیئت اجرایی و مسئول امور بین المللی حزب کمونیست فرانسه به ویژه مورد توجه قرار گرفت. آنها بر تداوم مبارزه برای تعمیق حرکت انقلابی مردم و نیاز به هشیاری مدوام برای پیشگیری از انحراف انقلاب مردمی در تونس و مصر در پرتو تجربه تلخ انقلاب ایران تاکید داشتند. آنها همچنین اعلام کردند در مبارزه کنونی مردم ایران علیه دیکتاتوری و برای دموکراسی در کنار آنها قرار دارند.
پیام پُرشور دومنیک ووانه، سناتور،شهردار مونتروی و عضو حزب سبزها در فرانسه را جلال ایجادی فعال سیاسی و اجتماعی ایرانی و عضو حزب سبز فرانسه برای حاضران خواند. این پیام در پایان این گزارش آمده است.
توفیق علال، روشنفکر و مبارز فرانسوی- الجزایری و هماهنگ کننده انجمن «مانیفست آزادی» به تاثیر مبارزه مردم ایران پس از انتخابات خرداد ۱۳۸۸ بر مبارزات مردم منطقه اشاره کرد و گفت در همین پاریس در میان آغاز کنندگان «مانیفست آزادی» مبارزان زن و مرد ایرانی حضور داشتند. آنها با ما بودند و ما در همبستگی و حمایت شان از مبارزه مردم ایران با آنها هستیم.
شهلا شفیق، نویسنده، پژوهشگر و عضو کمیته مستقل ضدسرکوب شهروندان ایرانی با اشاره به آخرین خبرهایی که هر لحظه از حضور شکوهمند ایرانیان در تظاهرات ۲۵ بهمن در تهران و دیگر شهرها می رسید، گفت با ۲۵ بهمن ۱۳۸۹، خواب آنها که نزدیک به یک سال مرگ جنبش مردم ایران را در بوق و کرنا دمیدند برای همیشه آشفته شد. امروز مردم نشان دادند که در ماه های پس از انتخابات حضورشان در عرصه مبارزه، تبی گذرا نبوده و بیان کننده بیزاری و نفرتشان از استبداد، تبعیض و نابرابری و نشانگر نیازی عمیق به دمکراسی و عدالت اجتماعی است. او تاکید کرد که امروز باری دیگر مردم ایران به جهانیان نشان داند که تا رسیدن به خواست های عادلانه خود از پای نخواهند نشست.
در آغاز و در پایان تظاهرات، به وسیله اعضای کمیته مستقل ضد سرکوب قطعنامه به فارسی و فرانسه خوانده شد. در فاصله سخنرانی ها سرودهای مبارزاتی و انقلابی پخش می‌شد. در طول تظاهرات شرکت کنندگان شعارهای مرگ بر دیکتاتور، زندانی سیاسی آزاد باید گردد، مرگ بر خامنه ای، خامنه ای قاتله حکومتش باطله و مبارک، بن علی، نوبتته سید علی را تکرار کردند تا انعکاس صدای صدها هزار ایرانی آزاده باشند که در همان روز این شعارها را در خیابان های شهرهای ایران فریاد زده بودند.
باندرول های بزرگ به زبان فرانسه و پلاکاردهای عکس های مبارزات مردم در ایران، تونس، مصر و الجزایر بسیار گویا بودند . بر روی باندرول ها نوشته شده بود : «سبز روشن بهار آزادی، سیاهِ سردِ زمستان استبداد را پاک خواهد کرد» ؛ «تونس، مصر، الجزایر، ایران یک تلاش، یک مبارزه علیه دیکتاتوری، برای دموکراسی» ؛ «مردم به خیابان ها می آیند و دیکتاتورها رهسپار جهنم می‌شوند» ؛ «برابری زن و مرد در همه چیز، در همه جا و برای همیشه» و یا «مجازات اعدام را در همه جا لغو کنیم». در حقیقت، کمیته مستقل ضدسرکوب، خواست های دموکراتیک مبارزه مردم ایران را در این شعارها بیان می‌کرد.
تظاهرات با خواندن دسته جمعی سرود ای ایران پایان یافت.
قطعنامه تظاهرات ۲۵ بهمن ۱۳۸۹ در پاریس
زمین زیر پای دیکتاتورها می‌لرزد
این روزها زمین زیر پای دیکتاتورها می‌لرزد. مردمان مصر و تونس زنجیرهای استبداد را از پای‌شان گسستند. پیروزی اراده‌ی مردمان جوش و خروش عظیمی را در خاورمیانه و حتی سرتاسر جهان بر پا کرده است. انقلاب مصر و تونس برای ارزش‌های عامی چون آزادی و عدالت اجتماعی پدید آمدند. در جایی که استبداد و فساد و سرکوب طبقه‌ی حاکم از یک سو و توزیع نابرابر ثروت از سویی دیگر عرصه را بر مردم تنگ کرده بود بار دیگر خیابان به روی مردم گشوده شد و شاهد «ورود مردم به صحنه‌ی تاریخ» بودیم. دروغ ایدئولوژیک به پایان رسیدن انقلابها در تاریخ رسوا شد و انقلاب به مثابه وسیله‌ای برای بیان سرخوردگی‌های جمعی دگر بار ظهور کرد. رستاخیز مردمان مصر و تونس، صحنه‌ای از خلق ظرفیت‌های نوین برای مبارزه ای بود که رهایی از سرکوب داخلی و سلطه‌ی تحقیرآمیز خارجی را هدف قرار میدهد. این انقلابها مُهر پایانی بود بر نظریات جعلی همچون جنگ تمدنها و پایان تاریخ. حضور مردم در صحنه سیاست راه سوم را نشان داد راهی که همزمان نه می‌گوید به بنیادگرایی اسلامی که سالها همچون مترسکی بود برای بر حذر داشتن مردم از دست یازیدن به تحولات بنیادین در سرنوشتشان و همچنین نه می‌گوید به دخالت قدرتهای استثمارگر. اینک آن چه آشکار شده این است که کلید رهایی به دست مردم است . این انقلابها همچنین روح تازه‌ای در جنبش‌های رهایی بخش منطقه دمیدند. از آن جمله، پیروزی قیام مصر و سقوط دولت مبارک در شرایطی که نفس مردم فلسطین از خیانت حاکمانشان و سیاستهای یک بام و دو هوای دولتهای منطقه به شماره افتاده بود، سبب بی اعتباری بیش از پیش تمامی حافظان وضع موجود شد. آنانی که خواه زیر نقاب پوشالی ضد اسرائیلی و خواه تحت حمایت آمریکا و غرب به بهانه‌ی ثبات در منطقه به ستمی که بر فلسطینیان و مردم منطقه روا می‌شد یا مشروعیت می‌بخشیدند یا در برابر آن سکوت می‌کردند. امروز از دمشق تا تهران و از صنعا تا عمّان هر صدایی که به حمایت از مردمان تونس و مصر بلند شود، اعتراضی‌ست به ستمی که بر مردم تمام این سرزمین‌ها می‌رود.
ایرانیان در بهمن ۱۳۵۷ انقلابی بزرگ را رقم زدند. اما پس از بهار کوتاه آزادی، انقلاب توسط خائنین به این رخداد ربوده شد. شکست انقلاب ۵۷ و ربوده شدن آن درسی بزرگ به ما آموخت. درسی که به گمان ما مردمان مصر و تونس را نیز مخاطب قرار خواهد داد : هرگز انقلاب را نیمه تمام رها نکنید. هرگز خیابانها را ترک نکنید. اما پس از سالها رنج و سرکوب جوانه‌های امید از خاک سوخته‌ی سرزمینمان رویید و جنبشی مردمی دوباره عرصه‌ی سیاست را به تسخیر خود در آورد. ما، در ۲۲ خرداد ۱۳۸۸ در جریان جنبش اعتراضی، بار دیگر پس از ۳۰ سال آموختیم که چگونه می‌توان فریاد اعتراض سر داد و آموختیم که صدایمان رساتر خواهد بود هرگاه با هم فریاد بزنیم. قصد کردیم که اختیار تصمیم خود را به دست کسی نسپاریم. ۱۸ ماه گذشت، ۱۸ ماه شکنجه، سرکوب و اعدام. اما زیر پوست این شب مقاومتی شکل گرفت. زنان و مردان سرزمینمان مقاومتی ستودنی را رقم زدند. مقاومتی که تا به امروز همچنان پویا و خروشان است. در این میان به ناگاه نسیمی مملو از بوی خوش مقاومت و شجاعت، دیوار‌های ضخیم و سیاه استبداد را پشت سر گذاشت و دلهای ایرانیان را سرشار از امید به پیروزی نمود. این نسیم «قدرت ما» را به ما یاد آور شد. به خاطرمان آورد که مردمان متحد هرگز شکست نخواهند خورد و اتحاد و همدلی با تمامی ستم کشید‌گان جهان انگیزه‌ای شد که به خیابانها بیاییم و آزادی را فریاد کنیم. به تصویر بکشیم نقش خوش کلمه‌ی آزادی را چه در تهران و چه در قاهره. می‌آییم به خیابان تا بگوییم: ای مردمان پیروز ما «دردی مشترک» داریم، ما «شعفی مشترک» را رقم خواهیم زد. ما از یک تباریم، از تبار سلطه ناپذیران تاریخ، ما یکی هستیم: روح استقامت و مبارزه در تن هایی متکثر. مایی ایرانی، مصری، تونسی، الجزایری، یمنی، اردنی. مایی که یک صدا را فریاد می‌کنیم: رهایی. مایی که یک نام دارد: انسان !
کمیته مستقل ضد سرکوب شهروندان ایرانی – پاریس
Comité indépendant contre la répression des citoyens iraniens
www.whereismyvote.fr
 پیام خانم دومینیک وانه از حزب اروپ اکولوژی
سبز های فرانسه
به تظاهرات ایرانیان پاریس در ۲۵ بهمن ۱۳۸۹
دوستان گرامی،
جهانی که در آن زندگی می‌کنیم در بحران است. بحرانی ژرف و با ابعادی گوناگون. این بحران در همان حال که اکولوژیکی می‌باشد، اقتصادی و مالی و اجتماعی و دمکراتیک نیز به شمار میآید. هم اکنون سراسر جهان خیره شده است. دیروز درتونس، امروز در قاهره و شاید فردا در الجزیره، تمامی خلق‌ها رهبران فاسدی که سلطه گری نموده و آزادی را خفه میکنند را به زباله دان پرتاب میکنند. در همه جا خلق ها هم‌صدا باهم عدالت اجتماعی و دمکراسی را می‌طلبند.
در ایران جمهوری اسلامی تمامی ابزار ها را به کار گرفت تا جنبش دمکراتیک و مردمی ضد تقلبِ انتخاباتی و استبداد و تلاش‌گران این جنبش را سرکوب کند. دانشجویان، زنان و دمکرات‌ها خود را فداکردند تا به جهان نشان دهند که آرزوی جامعه ای جدید، آزاد، با عدالت و لائیک را دارند. به رغم اعدام‌ها، دستگیری‌ها و شکنجه ها، جنبش اعتراضی علیه رژیم هرگز متوقف نشد. این رژیم سراسر در بحران بسر می‌برد. من بر این باورم که ایرانی‌ها می‌توانند طعم آزادی را چشیده، نظام دمکراسی را بر پا ساخته و بالاخره سیاست صلح آمیز در منطقه را به اجرا در بیاورند.
من فکر میکنم که دفاع ازحقوق بشر و آزادی زنان، از پیکار برای اکولوژی سیاسی جدائی ناپذیرند.
دوستان گرامی، مبارزه شما برای دسترسی به یک ایران آزاد از استبداد سیاسی مذهبی به حق است. تلاش سیاسی شما برای همبستگی هرچه گسترده تر وجهت دمکراسی برای ایران بسیار تحسین برانگیز است. پیکار شما علیه دیکتاتوری خامنه ای مبارزه ای یکپارچه و توانمند می‌طلبد. در این نبرد شما پیوسته می‌توانید روی پشتیبانی من تکیه کنید.
با دوستی اکولوژیکی
دومینیک وانه
سناتور و شهردار شهر مونتروی
۱۴ فوریه ۲۰۱۱ پاریس
|
|