عصر نو
www.asre-nou.net

شمس اسدی کاندیدای حزب سوسیال دمکرات در وین:

حق رای برای تمام مهاجرین ساکن در وین،
یکی از پایه های انتخابات دمکراتیک


Thu 7 10 2010

shams-asadi-s.jpg
شب ۵ اکتبر در برنامه ایرانی - اتریشی خانم شمس اسدی در معرفی خویش و طرح اهدافش از کاندیداتوری برای حزب سوسیال دمکرات وین صحبت کرد. در این برنامه پس از سخنان ایشان توضیح کوتاهی در مورد شیوه رای دادن و قوانین آن داده شد و پس از آن، شب با ترانه های ایرانی توسط خانم سروش ایزدی که با پیانو خانم آناهیتا همراهی می شد و گفتگو ادامه یافت.
در اینجا ترجمه بخشی از سخنان ایشان را که به زبان آلمانی بود، می آوریم.
من شمس اسدی نام دارم و خوشحالم که امشب در جمع شما حضور دارم. در چند روز آینده در وین انتخابات انجام می شود، انتخاباتی که سرنوشت ۵ سال آینده وین را رقم خواهد زد.
ما در شهری زندگی می کنیم که در دو سال گذشته اولین جایگاه را به عنوان شهری که دارای بالاترین کیفیت زندگی در جهان است بدست آورده است. در دوره بحران اقتصادی نیز دیدیم که با اقداماتی که در زمینه های مختلف انجام شد، چگونه در وین با بحران بیکاری مبارزه شد. از جمله با سرمایه گذاری های زیرساختی، خانه سازی و کمک دولتی به تعمیرات در زمینه مسکن، به ایجاد کار و غیره، بطوریکه سطح بیکاری در وین در مقایسه با پایتخت های اروپايی پایین تر است. مجموعه تدابیری که اثری مثبت در اقتصاد داشته و بخصوص به پایین رفتن نرخ بیکاری در جوانان کمک کرده است.
۶۰ درصد ساکنین وین در مساکنی زندگی می کنند که از کمک دولتی بهره مند هستند و حدود نیم میلیون از آنها در خانه های دولتی زندگی می کنند. این وضع که حتی در اتریش بی نظیر است به پایین ماندن اجاره خانه ها در وین کمک بسیاری کرده است، بطوریکه اجاره مسکن در وین در مقایسه با شهرهای دیگر اروپایی بسیار پایین تر است ، بطور مثال ۴۰ درصد پایین تر از مونیخ و یا ۵۰ درصد پایین تر از لندن و پاریس. این را ما مدیون سیاست حزب سوسیال دمکرات در زمینه مسکن هستیم که از سالهای ۱۹۲۰ در وین دنبال می شود.
۱۸ درصد جمعیت وین دارای ملیت اتریشی نیستند و حدود یک سوم آنها ریشه های بین المللی دارند. با این وجود در وین در مجموع ما شاهد همزیستی مسالمت آمیز این شهروندان هستیم.
اما در زمینه اینتگراسیون،‌در سالهای اخیر کمیته ای مستقل متشکل از ۲۰ نفر از متخصصین به انتخاب احزاب اتریشی تشکیل شده است که موضوع انتگراسیون را بررسی می کند و من هم یکی از اعضای آن هستم. می توان سیاستی را که در این زمینه در وین دنبال می شود به خانه ای با چهار ستون تشبیه کرد.
یکی از پایه های سیاست مهاجرت در وین را زبان بعنوان کلید ترقی و انتگراسیون تشکیل می دهد.
ستون دیگر آن را تحصیلات و کار، ستون سوم را همزیستی مسالمت آمیز با یکدیگر و ستون چهارم پیشرفتهای قابل اندازه گیری. در اینجا بدیهی است که همیشه تلاش در بهبود وضعیت موجود می شود.
مشکل اساسی در زمینه انتگراسیون در حال حاضر گره خوردن آن به مساله امنیتی است. باید به این وضع خاتمه داده شود. خواست ما جدايی مساله مهاجرت از مساله امنیتی و جنائی است. مهمترین و درست ترین قدم برای موفقیت وین در آینده، شرکت فعال مهاجرین در سرنوشت و سیاست این شهر است. متاسفانه در حال حاضر مهاجرین دخالت فعالی در سیاست ندارند. به همین جهت سوسیال دمکراتها تلاش دارند این وضعیت را تغییر دهند. یکی از این نشانه ها در نظر گرفتن ۲۰ کاندیدای مهاجر در لیست انتخاباتی است. درست در زمانی که احساسات ضدخارجی اوج می گیرد، حزب سیاست مبارزه با آن را دنبال می کند.
علت کاندیداتوری من برای حزب سوسیال دمکرات این است که به نظر من برنامه روشنی برای آینده وین دارد. این برنامه شامل موضوع های مهمی مثل کار، اقتصاد، همزیستی و امنیت اجتماعی، بیمه درمانی برای همه، مسکن، ترافیک و حمل و نقل، گسترش شهر و بسیاری دیگر است.
در طی ۲۰سالی که در وین زندگی و تحصیل کرده ام، از نزدیک بخصوص از طریق کار در شهرداری با سیاستمداران حزب آشنا شده ام. دلائل علاقه من به سیاست بیشمارند، از جمله اینکه من یک زن هستم، یک مادرم، یک مهاجر هستم و یک شهرساز و در کار و زندگی ام مدام با مسائل پیچیده درگیر بوده ام. اما از مجموعه مسائلی که برایم مطرح است، مایلم که بیش از هر چیز روی موضوعی تمرکز کنم که علاقه قلبی مرا تشکیل می دهد:
من برای جامعه ای فارغ از راسیسم و تبعیض مبارزه می کنم، جامعه ای که در آن از احساسات ضدخارجی نشانی نباشد و کسی بخاطر مذهبش،‌ محل تولدش یا ملیت، جنس یا سنش مورد تبعیض قرار نگیرد.
من مدافع شهری هستم که در آن عدالت برقرار باشد و در همه زمینه ها زنان و دختران بتوانند سرنوشتشان را خود بدست بگیرند.
من مدافع حق رای برای تمام مهاجرینی هستم که بیش از زمان معینی مثلا ۳ یا ۵ سال در وین زندگی و کار می کنند، امری که فعلا متاسفانه وجود ندارد.
برای من مهم است که دانشجویان کشورهای در حال توسعه پس از اتمام تحصیل خود، حق کار و اقامت در اینجا را داشته باشند و مجبور به ترک این کشور نشوند.
من مدافع جامعه دمکراتیکی هستم که در آن حقوق بشر بطور ریشه ای مورد قبول قرار بگیرد، که حق رای و انتخابات دمکراتیک یکی از پایه های آن را تشکیل می دهد.
بنابراین مهم است که روز ۱۰ اکتبر به پای صندوق های رای برویم و در سرنوشت شهر خود و در اینکه چه کسی بر آن حاکم باشد، شریک شویم.