بله تو می توانی! (بخش دوم)

Thu 13 11 2008

مردی که در انتخابات آینده اسرائیل شانس خوبی برای انتخاب شدن دارد، بنیامین نتانیاهو است که دقیقا برعکس اوباما است. وی در زمان آخرین مقام دولتی اش بعنوان نخست وزیر، فردی بطور مایوسانه ناموفق بود و اگر در این انتخابات پیروز شود هیچ چیز بهتر از گذشته نخواهد شد.
آهود باراک هم دقیقا نقطه مقابل باراک آمریکائی است. وی هم چون نتانیاهو و زیپی لیوینی به برگزیدگان "سفید" تعلق دارد که هیچ احساس نزدیکی و یا رابطه ای با اقلیت ها ندارد. او یک ارتشی کامل است. برای مثال، او درشب انتخاب اوباما که تمام جهان با هیجان به آمریکا چشم دوخته بود، از موقعیت سوء استفاده نموده، قرارآتش بس را زیر پا گذاشته، اقدام نظامی تحریک کننده ای را در نوار غزه انجام داد.
تنها زیپی لیوینی می ماند که کمی از درخشش اوباما را با خود دارد. اصلا نمی شود چیزی گفت. او به هیچ وجه سخنران نیست و برخی از اسرائیلی ها این را بعنوان نقطه مثبت او ارزیابی می کنند. اما او وعده "سیاست جدید" را می دهد. او هیچگاه چون نخست وزیر فعلی و نتانیاهو و باراک، در رسوائی های رشوه خواری سهیم نبوده است. وی هیچ گذشته نظامی نداشته است و زمان خدمتش بعنوان وزیر امور خارجه را با دیپلماسی گذرانده است.
تنها چیزی که تمامی اسرائیلی ها را با هم متحد می کند و بسیار از اهمیت برخوردار است، نگاه داشتن رابطه خوب با آمریکاست. هر کسی می داند که سیاست کنونی تنها تا زمانی ممکن است که پشتیبانی های نامحدود آمریکا وجود داشته باشد. در میان هر سه کاندیدا گویا زیپی لیوینی آن کسی است که بیشتر از همه در این موقعیت قرار دارد تا با رئیس جمهور جدید آمریکا همکاری نماید. انتخاب اوباما می تواند به او در انتخاب شدنش کمک کند اگر که وی این را به موقع درک کند و از این موقعیت به نفع خود استفاده نماید.
پرسش اینجا است که اوباما در مقابل اسرائیل چه سیاستی را اتخاذ خواهد نمود؟ بیت المقدس نگران اما است و افکار عمومی خود را با این ضرب المثل عبری که می گوید: "دیوی که آنچنان وحشتناک نیست" آرام می کند. کنگره جدید، آنجائی که به توازن قوا برمی گردد، با کنگره قبلی متفاوت است اما نگرانی از لوبی های پرو اسرائیلی تغییر نکرده است.
حال، وزیران جدید هر کسی که می خواهند باشند، نخست وزیر اسرائیل رابطه مستقیم خود با دفتر ریاست جمهوری را خواهد داشت. دربان جدید که می بایست جایگاه اسرائیلی ها را حفظ کند، پسر یک مبارز زیرزمینی اسرائیلی است. در یک خانواده یهودی پرورش یافته، به زبان عبری صحبت می کند و در زمان جنگ خلیج به کمک ارتش اسرائیل شتافت. من نظر وی را در باره اختلافات اسرائیلی/ فلسطینی نمی دانم اما مطمئنا وی راه نخست وزیر اسرائیل به سوی رئیس جمهور آمریکا را بلوله نخواهد کرد.اگر تغییراتی صورت پذیرد، به احتمال قوی آهسته و گام به گام خواهد بود. اما همین هم مهم است.
شانس برای پیشرفت در مسیر یک صلح اسرائیلی/ فلسطینی بدون فشار آمریکا بر دولت اسرائیل وجود نخواهد داشت. ده ها سال است که اینگونه بوده و امروزهم همین گونه است. تمامی رئیس جمهورهای آمریکا بعد از آیزنهاور ترس داشتند که یک چنین فشاری را بر دولت اسرائیل وارد نمایند. کسانی که این کار را انجام دادند، چون ریچارد نیکسون در اوائل ریاست جمهوری اش، فورا حرف خود را پس گرفتند. تنها استثنا بوش پدر بود و یا بهتر بگویم دبیر دولت وی جمیز بیکر. اما فشار وی هم مدت زیادی طول نکشید.
انعکاس فشار آمریکائی ضرورتا نباید خشونت آمیز باشد بلکه باید نرم باشد اما تعیین کننده و قاطع. این با آدم فعالی چون اوباما جور درمی آید. اگر که دولت جدید آمریکا تصمیم بگیرد منافع ملی آمریکا را در خاورمیانه از نو طرح ریزی کند و به این نتیجه برسد که صلح اسرائیلی/عربی خواست عاجل بعد از عصر بوش است، در این صورت باید رئیس جمهور جدید وزرای جدید را از این واقعیت مطلع سازد و محترمانه اما صریح و روشن از آنها بخواهد که بنای شهرک ها را متوقف سازند و مذاکرات جدید را آغاز سازند و این بار نه بخاطر وقت گذرانی، بلکه برای اینکه بتوان تا سال ۲۰۰۹ به پیمانی نهائی دست یافت.
بسیاری از اسرائیلی ها برای این کار از وی ممنون خواهند شد. امکان هم دارد که آقا و یا خانم نخست وزیر آینده ما هم از وی در گوشه ای پنهان در قلبشان تشکر نمایند. آیا رئیس جمهور جدید آمریکا این کار را خواهد کرد؟ آیا باراک اوباما در این موقعیت قرار دارد که این کار را بکند؟ تنها یک پاسخ ممکن برای این پرسش وجود دارد: "بله تو می توانی".
۱۱ نوامبر ۲۰۰٨
برگردان به آلمانی: Ellen Rohlfs und Christoph Glanz
-------------------------------------------------------------------

تریبون بین المللی هرالد بلافاصله بعد از پیروزی اوباما، از ده نفر در سراسر جهان خواست که در باره این پیروزی نظر خود را در ۲۴ ساعت بنویسند و ارائه دهند. یکی از این افراد اوری آونری بود.
آونری نوشت:

خوب برای اسرائیل؟
اسرائیلی ها طبیعتا سئوال می کنند که آیا او برای اسرائیل خوب است؟ طبق متد قدیمی یهودی ها این سئوال را باید با سئوال دیگری پاسخ داد: "برای کدام اسرائیل"؟ من به خودم اجازه می دهم که امیدوار باشم که اوباما خود را بعنوان دوست اسرائیل دیگر به اثبات می رساند. اسرائیلی که خواهان صلح است.
به صلاح منافع آمریکا است که در منطقه ما فصلی نو آغاز گردد و بطور واقعی برای یک صلح اسرائیلی/ فلسطینی، اسرائیلی/ سوریه ای، اسرائیلی/عربی و شاید حتی اسرائیلی/ ایرانی کار بشود.
من از صمیم قلب امیدوارم که اوباما همچنان از اسرائیل پشتیبانی کند اما نه اسرائیل مستبدان و یاوه گویان که ادعا دارند مذاکرات صلح را به پیش می برند درحالی که روز به روز شهرک ها را گسترش می دهند و پیچ های اشغال را روز به روز در این مناطق سفت تر می سازند و در باره بمباران ایران نقشه می ریزند، بلکه اسرائیلی که اکثریت خاموشش که آماده صلح است و برای این صلح، برای دولتی درآمریکا که برای یک صلح واقعی حرکت نماید، فریاد می زند.
٦ نوامبر ۲۰۰٨