پيش از آنکه دير شود حاکميت به راه مردم باز گردد

Mon 7 06 2010

دانشجویان سبز دانشگاه های سراسری تبریز، آزاد تبریز و سهند تبریز به مناسبت سالگرد انتخابات ریاست جمهوری پیشین، بیانیه ای صادر کردند و در آن خواستار آزادی زندانیان سیاسی و پایان بخشیدن به حاکمیت امنیتی-پلیسی شدند.
به گزارش دانشجونیوز، این دانشجویان در بخشی از بیانیه خویش آورده اند: "حمايت خود را از مواضع جنبش سبز و چهرههاي شاخص آن يعني مير حسين موسوي و مهدی کروبی اعلام ميداريم و اميدواريم پيش از آنکه دير شود حاکميت به راه مردم باز گشته و دست از برخوردهاي خشن و امنيتي با مردم و فعالين سياسي بردارد."
همچنین در بخشی دیگر از این بیانیه این دانشجویان با اشاره به سخنان جنتی درمورد برخورد با بد حجابی در دانشگاه افزوده اند:" چگونه ميتوان از مردم خواست تا نتايج انتخاباتي را بپذيرند که دستاندرکارانش به هيچ کدام از شبهات مطرح شده پيرامون صحت آن پاسخ ندادند و چگونه ميتوان نتايج انتخاباتي را پذيرفت که مـؤيدش حرف از ندادن نمره به دانشجويان بدحجاب ميزند؟ گويي ملاک سنجش دانشجويان در دانشگاهها به جاي سطح علمي پوشش و حجاب آنهاست!"
متن کامل این بیانیه به شرح زیر است:

در آستانه نخستين سالگرد انتخابات رياست جمهوري قرار داريم. انتخاباتي که ميرفت تا برگ زريني باشد بر تاريخ پرافتخار ملت ايران، اما دست تقدير حوادث را به گونهاي ديگر رقم زد. کوته بيني و تنگ نظري عده ي قليلي سبب شد تا جشن بزرگ پيروزي ملت ايران به مجلس عزاي بهترين فرزندان اين مرزو بوم بدل شود و به جاي ثبات و آرامش، بحراني عظيم سراسر کشور را فراگيرد. در اين يک ساله شاهد حوادث غريبي بوديم؛ مردمي که تا پيش از انتخابات عزيز شمرده ميشدند و دولتمردان راي و نظر آنان را ميزان و ملاک عمل ميدانستند پس از انتخابات به ناگاه خس و خاشاک ناميده شدند. تجمعات مسالمت آميز مردمي، که طبق قانون اساسي مجاز است، به خاک و خون کشيده شد و مردمي که تنها گناهشان اعتراض به نتايج انتخاباتي مهندسي شده بود به شهادت رسيده، مورد ضرب و شتم قرار گرفته و يا روانه زندانها شدند. برخي از عزيزترين فرزندان اين مرز و بوم بدون اينکه ذرهاي از حقوق اساسي خود بهرهمند باشند در دادگاههاي فرمايشي مورد محاکمه قرار گرفتند و بدتر از همه اينکه تمام اينها به نام دفاع از حقوق ملت و آزادي و دموکراسي انجام پذيرفت!
جنبشي که پس از 22 خرداد متولد شد و به جنبش سبز موسوم است تلاشي بود مسالمت آميز براي بازگرداندن عقلانيت به عرصه کلان تصميمگيري کشور. تلاشي بود در راستاي تحقق ميثاقهاي ملي که در قالب منشوري به نام قانون اساسي گنجانده شده اند و تلاشي بود براي احقاق حقوق اساسي ملت و نهادينه کردن مردم سالاري و دموکراسي.
در اين مبارزه سخت و طاقت فرسا دانشگاهها نيز همچون هميشه در صف اول نبرد حاضر بودند. گزاف نيست اگر بگوئيم که نطفه هر تحول اجتماعي در دانشگاهها منعقد ميگردد و هم از اين روست که همواره اربابان قدرت با حساسيت خاصي به دانشگاهها نگريسته اند و هر زمان که احساس خطري از اين جانب کرده اند بر پيکر آن تاخته و فجايعي چون 16 آذر 18 تير و 20 تير 1378 در دانشگاه تبريز را رقم زده اند. پس از انتخابات رياست جمهوري دهم نيز دانشگاه ها از اين هجمه بي نصيب نماندند. سالي که گذشت مملو بود از انواع و اقسام برخوردهاي پليسي و امنيتي با فعالين دانشجويي. زندان، اخراج، تبعيد، احکام سنگين کميته هاي انضباطي و محروميت از تحصيل سهم فعالين دانشجويي در اين يک ساله بوده است. دامنه اين برخوردها به قدري گسترده بوده است که با گذشت قريب به يک سال از انتخابات هنوز دهها فعال دانشجويي با وضعيتي نامشخص در زندان به سر ميبرند. همچنين حمله به کوي دانشگاه تهران، دانشگاه آزاد مشهد، دانشگاه شيراز، اصفهان و ... و مضروب کردن اساتيد و دانشجويان و تخريب اموال دانشگاهها و از سويي ديگر بازنشسته کردن اساتيد منتقد اپيزودي ديگر بود از برخورد با دانشجويان و دانشگاهيان.
دانشگاههاي تبريز نيز از اين قاعده مستثني نبودند. علاوه بر برخوردهاي مذکور، نهادهاي دانشجويي دانشگاهها با راي هياتهاي نظارت به تعطيلي کشيده شدند تا حتي کوچکترين صداي منتقدي هم در دانشگاه باقي نماند. برخوردهايي که در اين دوره با تشکلهاي دانشجويي صورت پذيرفت چنان بي سابقه بود که حتي در دوره ي ستمشاهي نيز نمونه آن را نميتوان يافت. از آخرين نمونه هاي اين برخوردها ميتوان به تعطيلي تشکل آرمان دانشگاه آزاد تبريز و لغو مجوز انجمن اسلامي دانشجويان دانشگاه صنعتي سهند اشاره کرد.
اما همچنان که ديديم چنين برخوردهايي راه به جايي نبرد و به جاي خاموش کردن اعتراضات دامنه آنها را گسترده تر ساخت و دايره مطالبات جنبش را عميقتر کرد. در اصل آنهايي که گمان ميکردند با اين بگير و ببندها و حاکم کردن فضاي امنيتي خواهند توانست بر اوضاع مسلط شوند، پيش از آنکه به فکر حل مسئله باشند، در پي پاک کردن صورت مسئله بودند. به راستي چگونه به زور سر نيزه ميتوان مردم را وادار کرد نتايج انتخاباتي را بپذيرند که پيش از اعلام نتايجاش به ستادهاي اصلي يکي از نامزدها حمله شد، به فاصله کمتر از بيست و چهار ساعت اکثر فعالين سياسي حامي وي دستگير شدند و رنگ سبز که نماد حاميان او بود بلافاصله پس از انتخابات به رنگ ممنوعه بدل گشت!
چگونه ميتوان از مردم خواست تا نتايج انتخاباتي را بپذيرند که دست اندرکارانش به هيچ کدام از شبهات مطرح شده پيرامون صحت آن پاسخ ندادند و چگونه مي توان نتايج انتخاباتي را پذيرفت که مـؤيدش حرف از ندادن نمره به دانشجويان بدحجاب ميزند؟ گويي ملاک سنجش دانشجويان در دانشگاهها به جاي سطح علمي پوشش و حجاب آنهاست!
ما جمعي از دانشجويان دانشگاههاي تبريز در آستانه نخستين سالگرد حماسه ۲۲ خرداد و ۲۵ خرداد خواستار آزادي بي قيد و شرط زندانيان سياسي، بويژه زندنيان حوادث پس از انتخابات سال ۸۸، و پايان يافتن برخوردهاي امنيتي و نظامي با منتقدين و فعالين مدني هستيم. چرا که معتقديم تنها راه بازگشت آرامش به کشور، باز کردن فضاي سياسي و به رسميت شناختن حقوق منتقدين و مخالفان است. همچنين خواستار اجراي بدون تنازل قانون اساسي هستيم و معتقديم تنها راه برون رفت از بحران حاضر تمسک به قانون اساسي و پرهيز از برخوردهاي گزينشي و دلبخواهي با اصول آن است. آيا اين درست است که اصول متعددي از قانون اساسي که ناظر بر حقوق ملت هستند از طرف حکميت ناديده گرفته شوند و در عوض اصولي که به نفع حاکميت هستند مورد استقبال قرار گيرند؟ چرا با اينکه فعاليت احزاب و جمعيتها در قانون اساسي به رسميت شناخته شده است، امروز شاهد تعليق فعاليت احزاب بزرگ و ريشه دار و تشکلهاي دانشجويي هستيم؟ مگر نه اين است که برگزاري تجمعات و راهپيمايي ها مطابق قانون اساسي آزاد است و بر پايي آنها منوط به دريافت مجوز از هيچ نهاد و ارگاني نيست. پس چرا امروز از برگزاري تجمعات مردمي جلوگيري شده، به آنها حمله ميشود و مردم بي گناه مورد ضرب و شتم قرار ميگيرند؟ اينها در کنار اصول ديگري از قانون اساسي همانند ممنوعيت تفتيش عقايد، آزادي بيان، آزادي مطبوعات و... جزو ظرفيتهاي قانون اساسي هستند و با اجراي آنها ميتوان فضاي ملتهب کنوني جامعه را آرام کرد.
در پايان حمايت خود را از مواضع جنبش سبز و چهره هاي شاخص آن يعني مير حسين موسوي و مهدي کروبي اعلام ميداريم و اميدواريم پيش از آنکه دير شود حاکميت به راه مردم باز گشته و دست از برخوردهاي خشن و امنيتي با مردم و فعالين سياسي بردارد.

جمعي از دانشجويان دانشگاه هاي
سراسري تبريز،
آزاد تبريز و
صنعتي سهند