غم و اندوه از دست دادن مادر، سنگین تر از توانائی و شکیبائی آدمی است. با رفتنش، پیوند با ریشه و گذشته مختل می شود. اگر بخواهی و باید، به آینده بنگری و ریشه ات را حفظ کنی، توانی بایدت فزونتر از آنی که داری. در چینین وانفسایی، همدردی و مهر خانواده ی بزرگم به یاری آمد تا خود را دریابم و تداوم خاطره ی عزیز مادر را در مهرورزی ها و همدلی های یاران و رفقایم بیآبم.
از جانب خود و خانواده ام از همه ی عزیزانی که با همدردی شان، آرام بخش آلام ما بودند، صمیمانه سپاسگزارم و شادی و تندرستی همگی را آرزومندیم.
قادر تمیمی
6 ژانویه 2017
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
