آخرین فرصت گل
نویسنده: مهدی اصلانی
شابک:5-72-85463-91-978
نوع جلد: محکم
ناشر: نشر باران
تعداد جلد: یک جلد
ویرایش اول: 2016
مکان: استکهلم
وزن: 710گرم
قیمت: 250 کرون
گتاب "آخرین فرصت گل" مجموعهای است از یادگارهای اعدامشدگان سیاسی و عقیدتی دهه اول انقلاب اسلامی ایران؛ وصیتنامه، نقاشی، گلدوزی و مجسمه باقیمانده از زندانیانی که اعدام شدند.
این مجموعه با تلاش مهدی اصلانی، زندانی سیاسی سابق و یکی از جان بهدربردگان کشتار جمعی زندانیان در سال ۱۳۶۷، جمعآوری شده است. از او پیشتر کتابی حول همین موضوع با نام «کلاغ و گل سرخ« منتشر شده بود.
مهدی اصلانی اما کار جدیدش را یک کار گروهی میداند که با تلاش جمعی گروهی بزرگ آفریده شده است، از خانوادههای اعدامشدگان گرفته تا طراح و صفحهآرا و نیز دوستانی که با پیشخرید کتاب بخشی از هزینهسنگین چاپ رنگی آن را تقبل کردند.
عنوان کتاب را از شعری از احمد شاملو وام گرفته است، «میخواهم خواب اقاقیاها را ببینم/ در آخرین فرصت گل». آن را چسبانده روی جلد یک کتاب که شامل ۱۳۷ اثر است، دستنوشتهها، وصیتنامهها، مجسمهها و نقاشیهایی است که زندانیان دهه ۶۰ از خود به یادگار گذاشته اند. مهدی اصلانی ماه ها بود که منتظر نهایی شدن طرح و عنوان جلد بود و حالا در سالگرد اعدام مخالفان جمهوری اسلامی در تابستان ۶۷ و به یاد اعدامیان دهه ۶۰، کتابش را روانه بازار کرده است. جرقه گردآوری آثار اعدامشدگان نخستین دهه حکومت جمهوری اسلامی برای این نویسنده در شصتمین سالگرد هولوکاست و در اردوگاه داخائو آلمان زده شد. وقتی با همراهی دوستی قدم به یکی از «مخوفترین قتلگاههای جهانی» گذاشت و با توریستها و جمعی از بازدیدکنندگان مواجه شد که برای ثبت تصویر و فیلم از پیرزنی که روی صندلی ویژه معلولان توسط پرستارش به این سو و آن سور برده میشد، سبقت میگرفتند: «هیچکس در پی کشف مفهوم کلمات برآمده از دهان پیرزن نبود. ثبت خود با سندی زنده. بغضی غریب گلوگیرم شد و پرسشهایی افزون از حد. آیا چرخش روزگار موقعیتی مشابه ماریا به هزاران جانبهدربرده تبعیدی ارزانی خواهد کرد؟ آیا در کهنسالی احتمالیمان، سوژه عکس توریستها خواهیم شد؟ آیا ماریا و بازدیدکنندگان داخائو میدانند نسل باقیمانده از شیرزنانی که به تابوتهای ابداعی حاج داوود رحمانی "نه" گفتند، روزگاری بر صندلی چرخدار ویژهی معلولان در اوین و گوهردشت، اسرار هویدا کنند. به گوهردشت برگشتم و راهروهای مرگاش. سرنوشت آنهمه چشمبند بیصاحب، دمپاییهای پلاستیکی و انبوه چشمبندهای بیچشم.» در «آخرین فرصت گل» آثار وصیتنامههای ۱۷ بهایی نیز به ثبت رسیده که وصیتنامههای ۷ تن آنها پیشتر برای اولینبار در ایرانوایر منتشر شد. اصلانی اگرچه با زندانیان بهایی همسلول نبوده اما برای ایرانوایر روایت میکند: «هنگامی که در گوهردشت گذران حبس میکردم، تعدادی از بهاییان سرموضعی و عمدتا کهنسال را در هواخوری بندی که مشرف به بند ما بود میدیدم. کسانی که شرط آزادیشان اعلان انزجار در نشریات کثیرالانتشار و امضای انزجارنامه از "فرقه ضاله" بود و اینان بدین تباهی تن نمیدادند. حکومت اسلامی نظامی است همهکش و به یک معنا غیرقابل اصلاح. من نمیتوانستم و نمیبایست چشم بر این همه بربندم. تلاش کردم تنها وامدار حقیقت باشم و آنچه اتفاق افتاده است». در میان دیگر آثاری که در این کتاب منتشر شده، تنها یک اثر از سران حکومت پهلوی موجود است؛ وصیتنامه فرخرو پارسا، وزیر آموزش و پرورش حکومت پهلوی.
برای تهیه کتاب به کتابفروشیهای محل خود در اروپا و امریکا مراجع کنید و یا اینکه انرا از طریق تارنمای نشر باران تهیه کنید
www.baran.se
info@baran.se
https://www.youtube.com/watch?v=8wg_KJEMCfE