‍‍‍‍دوشنبه ۲۱ مرداد ۱۳۸۷ - ۱۰ اوت ۲۰۰۸

یعقوب مهرنهاد؛ فعال مدنی در ایران اعدام شد

مهرنهاد بدون دادرسی عادلانه و  وجود هیچ سندی، تحت عنوان " تروریست" مجرم شناخته شد.

 

14 مرداد ماه 1387- کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران مطلع شد که یعقوب مهرنهاد، 28 ساله، که بدنبال یک دادگاه ناعادلانه به مرگ محکوم شده بود، صبح امروز اعدام شد. مهرنهاد یک فعال مدنی شناخته شده در استان سیستان و بلوچستان در منطقه جنوب شرقی ایران است.خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) مهرنهاد را "تروریست" نامید و او را به عضویت در گروه مسلح بلوچی متهم کرد.

 

هادی قائمی هماهنگ کننده کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران تاکید کرد که" محاکمه مهرنهاد و دادگاه او یک نمایش مضحکی بود که باری دیگر نشان داد که نظام عدالت در ایران در دستهای کسانی است که خواهان سرکوب و ارعاب هستند. نظامی که هیچ ارزشی برای جان انسانها و یا حقیقت قائل نیست." قائمی همچنین تاکید کرد: "کشتن یک شهروند عادی با حکم حکومت بدون وجود سندی دال بر عمل مجرمانه و فقط با توجیه "تروریست" بودن فرد، خود یک اقدام تروریستی است."

 

تعداد اعدام ها در ایران سر به فلک کشیده است. در ششم مرداد ماه 1387 در ایران 29 نفر اعدام شدند که فقط اسامی 10 نفر از آنها اعلام شد. چندین نفر از فعالان مدنی نیز اخیرا به اعدام محکوم شده اند.

 

مقامات،  مهرنهاد را به همکاری با گروه مسلح جندالله متهم کرده اند. هر چند قوه قضائیه هیچ سندی دال بر تماس مهرنهاد با جندالله یاانجام هیچ حمله مسلحانه ای را از سوی مهرنهاد ارائه نکرده است. کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران معتقد است که اتهامات علیه مهرنهاد دارای انگیزه های سیاسی است. طبق گفته همکاران مهرنهاد، تنها سند علیه مهرنهاد، گزارش های بازجویی است که توسط وزارت اطلاعات ارائه شده است.

 

از آنجا که دادگاه مهرنهاد علنی نبود که در آن دادستان اسناد قطعی در رابطه با اتهامات او ارائه کند، تصمیم دادگاه نیز تحت قوانین داخلی و طبق معیارهای بین المللی دادرسی عادلانه،  فاقد اعتبار است. طبق اطلاعات حاصله از منابع محلی، یعقوب مهرنهاد تحت شکنجه و فشار قرار داشت تا به دروغ به اتهامات وارده اعتراف کند.

 

یعقوب مهرنهاد، یک فرد بلوچی است  که مدیر تشکل غیر دولتی  انجمن جوانان صدای عدالت بود. در تاریخ 22 فروردین ماه 1386، یعقوب مهرنهاد مقاله ای در وب لاگ خود نوشت که در آن بشدت به عملکرد مقامات محلی انتقاد کرده بود. او از مقامات خواسته بود که یا استعفا بدهند یا اینکه از کارشان برکنار خواهند شد.چند هفته بعد از نشر این مقاله، در جریان یک کنفرانس سالیانه که تحت عنوان "جوانان پرسشگر، مسئولان پاسخگو" در زاهدان برگزار شده بود،  مهرنهاد و تعدادی از اعضای انجمن جوانان صدای عدالت، مقامات محلی را به چالش کشیده و خواستار مسئولیت پذیری شان در قبال عملکرد ضعیفشان شدند. بلافاصله، نیروهای امنیتی، مهرنهاد و 5 نفر از همکاران او را بازداشت کردند. بعد از چند روز همکاران مهرنهاد آزاد شدند اما یعقوب همچنان در بازداشت ماند. مهرنهاد را قبل از انتقال به زندان مرکزی زاهدان به مدت 5 ماه  دربازداشتگاه اداره اطلاعات در زاهدان نگهداشتند.

 

در چهارم دی ماه 1386، دادگاه انقلاب زاهدان پشت درهای بسته به پرونده مهرنهاد رسیدگی کرد. در این دادگاه فقط مهرنهاد و وکلای او حضور داشتند و خانواده یعقوب را به دادگاه راه ندادند. مقامات نیز هیچ اطلاعی در باره اتهامات علیه مهرنهاد به خانواده ایشان ندادند. مسئولین قضایی در هیجدهم بهمن ماه 1386  به خانواده او اطلاع دادند که مهرنهاد به اعدام محکوم شده است.

 

تا تاریخ چهارم دی ماه 1386 مقامات هیچ اطلاعی در باره مبنای صدور حکم اعدام مهرنهاد ارائه نکردند و در این تاریخ بود که سخنگوی قوه قضائیه حکم اعدام مهرنهاد را تائید و اتهام او را "ارتباط با جندالله" اعلام کرد.

 

 

جندالله، گروه بلوچی و محلی مسلحی است که با دولت جمهوری اسلامی ایران در حال مبارزه است. این گروه  در دو سال گذشته، مسئولیت تعدادی از بمب گذاریها و حملات مرگبار علیه نیروهای دولتی و شهروندان را در استان سیستان و بلوچستان؛ در جنوب شرقی ایران برعهده گرفته است. طبق قانون مجازات اسلامی در ایران، مجازات مبارزه مسلحانه علیه دولت، اعدام است.

 

در تاریخ پنجم اسفند ماه 1386، نیروهای امنیتی، ابراهیم مهرنهاد؛ برادر کوچکتر یعقوب، را در خانه اش دستگیر کردند.

 

کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران، بشدت اعدامهای گسترده، غیر شفاف و رو به افزایش در ایران را محکوم کرده و از گزارشگران ویژه حقوق بشر سازمان ملل تقاضا کرد که سریعا خواستار دیدار از ایران برای تحقق و بررسی و مستند سازی روند قضایی ای شد که منجر به این اعدامهای بی شمار شده است.

 

در سال میلادی 2008، ایران قریب به 200 نفر را اعدام کرده است. ایران علیرغم اینکه جمعیتی یک هیجدهم چین دارد، اما بعد از چین بیش از سایر کشورها، انسانها را اعدام می کند.