سال ٨۶ را
در شرایطی به پایان میبریم که مدارِ جامعه همچنان بر پایهی سرکوب، اختناق و فشارِ
هر چه بیشتر مردم میچرخد. نویسندگان به زندان محکوم میگردند، کتابها از کتابخانهها "وجین" میشوند، کارگران شلاق میخورند، دانش¬جویان شکنجه
میشوند، فعالان اجتماعی، حتی برای استفاده از زبان مادری خود به
حبس محکوم میگردند زنان از همان فضای اندکی هم که در چند سالاخیر برای برگزاری مراسم
٨ مارس، روز جهانی زن، از آن برخوردار بودند محروم میشوند، و اعدامها نیز همچنان ادامه دارد.
از این
اوضاع به خوبی میتوان فضای اجتماعی و سیاسی سالِ پیشِ رو را پیشبینی کرد. اما هر جا فشار
است مقاومت نیز هست. ما با الهام از مقاومت و ایستادگی شما در برابر سرکوب و
اختناق هیچگاه منادی یاس و نومیدی نبوده ایم و نخواهیم بود. ضمنِ
محکوم کردن تمام اقدامهای سرکوبگرانهی بالا، با امید پایدار
به بهبودِ اوضاع و بهروزی مردم به استقبالِ سال آینده میرویم و همچنان با تکیه بر منشور
خود بر تلاش و مبارزه در راهِ آزادی بیان و مخالفت با سانسور تاکید میکنیم.