سه شنبه ۲۸ اسفند ۱۳۸۶ - ۱۸ مارس ۲۰۰۸

پیام نوروزی کانون نویسندگان ایران

بهاران خجسته باد!

 

بهاران خجسته باد!

شگفتا از این خاک خزان زده

که هر بهار لاله های گلگون ترش بسیار می روید!

 

مردم شریف و آزاده،

 

سال ٨۶ را در شرایطی به پایان می بریم که مدارِ جامعه هم چنان بر پایه ی سرکوب، اختناق و فشارِ هر چه بیش تر مردم می چرخد. نویسندگان به زندان محکوم می گردند، کتاب ها از کتاب خانه ها "وجین" می شوند، کارگران شلاق می خورند، دانش¬جویان شکنجه می شوند، فعالان اجتماعی، حتی برای استفاده از زبان مادری خود به حبس محکوم میگردند زنان از همان فضای اندکی هم که در چند سال اخیر برای برگزاری مراسم ٨ مارس، روز جهانی زن، از آن برخوردار بودند محروم می شوند، و اعدام ها نیز هم چنان ادامه دارد.

 

از این اوضاع به خوبی می توان فضای اجتماعی و سیاسی سالِ پیشِ رو را پیش بینی کرد. اما هر جا فشار است مقاومت نیز هست. ما با الهام از مقاومت و ایستادگی شما در برابر سرکوب و اختناق هیچ گاه منادی یاس و نومیدی نبوده ایم و نخواهیم بود. ضمنِ محکوم کردن تمام اقدام های سرکوب گرانه ی بالا، با امید پایدار به بهبودِ اوضاع و بهروزی مردم به استقبالِ سال آینده می رویم و هم چنان با تکیه بر منشور خود بر تلاش و مبارزه در راهِ آزادی بیان و مخالفت با سانسور تاکید می کنیم.

 

کانون نویسندگان ایران

نوروز ۱٣٨۷