يکشنبه ۲۶ اسفند ۱۳۸۶ - ۱۶ مارس ۲۰۰۸

رنجنامه خانواده سه دانشجوی در بند:

نزديک يک سال است فرزندان بيگناهمان در زندانند

 

خبرنامه اميرکبير: خانواده‌های مجيد توکلی، احمد قصابان و احسان منصوری سه دانشجوی دانشگاه اميرکبير که با وجود توديع وثيقه ۸۰ ميليون تومانی همچنان مقام‌های مسئول از آزادی آنان سر باز می‌زنند، با نوشتن نامه‌ای به رييس قوه قضائيه، رعايت قانون را در خصوص فرزندانشان خواستار شدند.

به گزارش خبرنامه اميرکبير، خانواده‌های اين سه دانشجو در گذشته نيز نامه‌های متعددی را به رييس قوه قضاييه و ديگر مقام‌های مسئول نوشته‌اند که متأسفانه تا کنون پاسخی دريافت نکرده‌اند. اين در حالی است که اين خانواده‌ها در خصوص گرفتن اقرار همراه با شکنجه از فرزندانشان شکايتی را تنظيم کرده و به هيات نظارت بر حفظ حقوق شهروندی ارائه کرده‌اند که با وجود قول مساعد عليرضا آوايی رييس کل دادگستری استان تهران مبنی بر رسيدگی به اين موضوع تا کنون پاسخ قابل توجهی ارائه نشده است.

متن نامه خانواده‌های مجيد توکلی، احمد قصابان و احسان منصوری که از پيگيری‌های خود با وجود قول مساعد برخی از مسئولان ارشد قوه قضاييه برای آزادی اين دانشجويان نا اميد شده‌اند، به شرح زير است:

 

 

به نام خدا

 

رياست محترم قوه قضائيه

با سلام و احترام اعلام می‌دارد؛

 

اکنون بالغ بر يک سال است که فرزندان‌مان به جرمی که دادستان مدعی آن بوده و دادگاه آن را نپذيرفته در زندان بسر می‌برند. ما نمی‌دانيم اين ظلم را به که گوييم و داد از که ستانيم.

در هنگام نوشتن هر نامه تمام فرهنگ و لغات در اختيار نويسنده است و ما نيز از اين قاعده جدا نبوديم. با اين تفاوت که شايد ما توان نوشتن و قدرت گفتن نداريم. اما به راستی در آستانه نوروز که قاعدتا همه مسوولين و کارگزاران در پی رضايت خالق و کارگشايی مخلوقند، نبايد شما به عنوان سکاندار قوه قضائيه انديشه‌ای بر اين کار روا داريد؟

اين رنجنامه خانواده‌هايی است که به‌رغم قانون‌شکنی‌های متعدد مهر سکوت بر لب داشته‌اند و سخن خويش فرو خوردند به اين اميد که شايد از رهگذار رعايت اصول و توجه به قانون اساسی و حق انسانی ايرانيانی که انتظار و توقع‌شان آن است که از حداقل حقوق شهروندی برخوردار شوند نسبت به آنان اين چنين ظلم و بيداد روا نشود.

حضرت آيت‌اللـه، در شرايطی که زندانيان مواد مخدر و خطرناک را با وثيقه آزاد می‌کنند، چگونه می‌توان پذيرفت که با وجود اخذ وثيقه از اين دانشجويان در حال تحصيل آنان را خلاص نمی‌دارند. حتما شما هم مثل ما معتقديد که قانون بايد بدون تبعيض اجرا شود. اما آيا تاکنون پرس‌وجو کرده‌ايد که چرا درخصوص اين دانشجويان که قرار وثيقه صادر شده و وثيقه توديع گشته و کارشناس آن را مکفی دانسته باز هم از اجرای قانون سر باز زده‌اند!

بياييم به خاطر مسووليت، به پاسخ وجدان، به احترام قانون، به نگرش انسانی، سوال کنيم که چرا دادگاه تجديدنظر پرونده را پس از اخذ آخرين دفاع و ختم جلسه همچنان بی‌تصميم نگه داشته است.

چرا مسوولين اجرايی زندان نسبت به اجرای تصميم قضائی بی‌تفاوتند. ما اميد کامل داريم اگر از سر عدالت و انصاف به اين مواضع نگريسته شود و فارغ از هر نگرش غيرقضائی بر پرونده توجه نشود شما هم دستور آزادی اين جوانان را در آستانه سال نو تاييد خواهيد داشت.

 

با تجديد احترام

خانواده‌های مجيد توکلی، احمد قصابان و احسان منصوری

۲۵ اسفند ۱۳۸۶