فریاد کنیم آزادی زندانیان سیاسی در ایران را!
عدم آزادی اندیشه در یک جامعه سلب ابتدایی ترین حقوق انسانی است.
گذشته از تاریخ پنجاه ساله مبارزه با دگر اندیشی در نظام های پهلوی، که ثمره
آن نظام دینی جمهوری اسلامی بود، ۲۷ سال
دیگر هم به آن اضافه شد و ما هنوز به دنبال آزادی اندیشه وبیان و تلاش برای آزادی
زندانیان سیاسی هستیم.
عدم آزادی اندیشه،،بیان و قلم در همه عرصه های فعالیت های فکری وفرهنگی جامعه
اعم از سیاسی و غیر سیاسی ونبود آزادی درشکل گیری تشکل ها، احزاب و اجتماعات وحتی
ابتدایی ترین آزادی های فردی، جامعه بسته ایی را شکل داده که
نه تنها پلورالیسم نظری درآن وجود ندارد بلکه استبداد دینی مانع از هر گونه
انتقاد ازوضعیت سیاسی- اجتماعی موجود
گشته سرکوب، زندان و شکنجه را
پیشه خود ساخته است.
امید به بهبود اوضاع سیاسی کشور در
یک نظام ایدئولوژیک مبتنی بر ادغام دین و دولت
اندیشه ای خطاست. قوانین کشور باید سکولار وبر اساس حقوق بشر تدوین شود نه
از اصول و شرعیات دین شخصی آدم ها!
در این راستا ما از هر گونه حرکت
اعتراضی مسالمت آمیز علیه سلب حقوق و ازادی های انسانی دفاع می کنیم.
حرکت اخیر آقای گنجی که خود زندانی سیاسی بوده و به پشتوانه همکاری و همدلی
بسیاری از دلسو ختگان راه آزادی در ایران و جهان انجام می گیرد گام دیگری است در
راه شکل گیری دمکراسی و آزادی های سیاسی و اجتماعی در جامعه ما که پی گیری و پشتیبا
نی همه مبارزین راه آزادی را طلب می کند.
ما جمعی از ایرانیان شهر هانوور آلمان خواهان
آزادی همه زندانیان سیاسی وبرقراری جمهوری لائیک در ایران هستیم.
با امید به پیروزی ملت ایران در راه برقراری دمکراسی وآزادی!
"کمیته حمایت از اعتصاب غذای جهانی برای آزادی زندانیان سیاسی در
ایران"
۱۹ تیرماه ۱۳۸۵
