امروز دو امیل از ایران دریافت داشتم . اولی با تصویر سردار
طلایی و هشدار ایشان به دانشجویان و جوانان خود را می نمایاند . دومی با عکس پیش
روکه با جسارت جوانان بیدار دلی نوشته شده و به درون کیوسک تلفن برای اطلاع مراجعه
کننده گان به باجه تلفن عمومی چسپانده شده استبا شعار : « یاران به پا ۱۸تیرفرا می رسد».
باری ۱۸تیراز راه می رسد و از پیش سرداران نظام
جمهوری اسلامی برای سرکوب این جنبش مسالمت آمیز و بی دفاع ، دندان بر جگر می
سایند!
پاسدار مرتضی طلایی - که
عکس اش – بر پیشانی مقاله آمده است ، سرکرده نیروی انتظامی
تهران بزرگ در تلویزیون جمهوری اسلامی برای دانشجویان و جوانان خط و نشان می کشد واعلام می دارد :« از۵
تيرماه طرح نظارت و كنترل تخصصی نیروی انتظامی به اجرا گذاشته شده است. بر اساس
این طرح، مراكز آموزشی، ورزشی، هنری، كافی نت ها، قهوه خانه ها، آژانس های حمل و
نقل، ویدیو كلوپ ها، مراكز درمانی و پزشكی و مراكز عمومی خرید، تحت نظارت مدیران و
افسران ارشد نیروی انتظامی قرار می گیرند.»
این پاسدار با سبعیت ادامه داد : «
اگر در زمینه امنیت كوتاهی شود، افراد اخلالگر با
ایجاد اخلال در نظم موجبات نا امنی را فراهم می كنند، برای همین با اخلالگران نظم
و امنیت به شدت برخورد خواهد شد.»
در ایران وبین اپوزیسیون خارج از کشور،کمتر کسی ایست که نداند که کل حاکمیت جمهوری
اسلامی با همه قوا و از مدت ها پیش صحنه آشکار رودرویی با جنبش دانشجویی را در
دستور کار خود دارد. ازمدت ها پیش موج فزاینده ای از تهدید، بازداشت های خودسرانه
، شکار دانشجویان و احضار آنان به دادسراها در تهران ، یزد، مشهد ، تبریز،
ارومیه...فشارهای امنیتی بر دانشجویان
مواجه هستیم .
امروز بیش ازیک ماه از بازداشت آقایان عابد توانچه ،یاشار
قاجار دبیر انجمن اسلامی پلی تکنیک می گذرد. وضعیت این دو همچنان نامشخص باقی
مانده و مقامات قضایی هیچ دلیل قانع کننده ای در باره دستگیری و بازداشت اینان به
اعضاءخانواده و وکلای آنان نداده اند.
البته بر افکار عمومی جامعه ما آشکار است که دستگیری آنان
پیشتر با صحنه سازی مذ بوحانه روزنامه های داخل ( کیهان شریعتمداری ) که سر در
آخور نیروهای اطلاعاتی دارند ، زمینه سازی شد و آنان را چهره های چپ و فعال جنبش
معرفی کردند و وابسته بودن آنان به خارج و گفتگو با رادیوهای فارسی زبان مستقل
خارج از کشور را، بر چسب دستگیری برا ی بازداشت اینان ساخته اند.
خشونت طلبی نیروهای ضد شورش و پلیس زن و لباس شخصی ها درتجمع
قانونی و مسالمت آمیز زناندر ۲۲ خرداد
۱٣٨۵درمیدان هفت تیر، به دستگیری موج جدیدی از فعالین زن و دانشجویان و از جمله
علی اکبر موسوی خوئینی انجامید که علیرغم اعتراضات و طومار های حمایتی درمحکومیت
این دستگیری ها و خواست آزادی دستگیر شده گان ، تعدادی از آنان همچنان در بلا
تکلیفی بسر می برند.
در این میان هجوم آشکار به تشکل ها، وبلاگ ها ، نشریات
اینترنیتی مستقل دانشجویان ، باطل کردن شرایط انتخابات ، گزینش هئیت های انتخابی
دانشجویان در چندین دانشگاه ، بشکل تها جمی همه جانبه و دخالت در تمامی ارکان
زندگی دانشجویی ، هر روز بیش از پیش گسترده تر می گردد. امروز در نزد مقامات قضایی
اطلاقواژه لائیک و سکولار، به هر
دانشجو، خود زمینه ساز یک پرونده غیر قابل بخشش ، در برابرمولفه های اسلامی مورد
پذیرش نظام تلقیمی گردد .
تا به امروز یادواره خیزش۱۸تیر نشان داد که نه
فرامین شداد وغلاظ ، نه صدوراطلاعیه های این سپاهی و آن سردار ، نتوانست شعله سرکش
وپُر جوش وخروش این حرکت دانشجویی را بخواباند. امسال نیز دانشجویان از سد فرامین
امثال سردار پاسدار مرتضی طلایی ، که شمشیر را به مانند ۲۲خردادو حمله به تجمع زنان از رو
بسته اند، عبور خواهند کرد ، سرداری که برای کنترل تمامی " مراكز آموزشی، ورزشی، هنری، كافی نت ها، قهوه خانه ها، آژانس های حمل و
نقل، ویدیو كلوپ ها، مراكز درمانی و پزشكی و مراكز عمومی خرید..." را "تحت
نظارت مدیران و افسران ارشد نیروی انتظامی
" قرار می دهد ، یادش رفته بود
که بر سر باجه های تلفن نیز از۵تیر مامور وگشت اطلاعاتی بگذارد. دانشجویان
نیز جسارت کرده و مردم را از همین روزن با خبر می سازند که؛۱۸تیر فرا می رسد!هر سال از سال
پیش، دانشجویان پُر تحرک تر، پا به خیابان می نهند و در هر کوی و برزنی از این روز
و شعله به جا مانده از آتش به پا می دارند. .
فریاد این حرکت چنان رسا بود که از همه خط قرمز های نظام گذر
کرد و رودرویی با کلیت نظام را به ثبوت رساند.در تمامی این ۷سال نه ارعاب و موانع قانونی و ممنوعیت
تراشی ، نتوانست پیام ۱۸تیر را که قلب دشمن را نشانه گرفته بود
و رژیم را وحشت زده نمود از تحرک باز دارد. پیام خیزش۱۸تیر۱۳۷۸، کندن از بالایی ها و همراهی با پائینی ها و
توده کارگران و زحمتکشان ، زنان و اقلیت های ملی و جنسی و مذهبی و پشت کردن به
عوامل استبداد وچرخه سرمایه داری در کلیت این نظام وسلب قطعیت اعتماد بر ادعای
اصطلاح طلبی ، مدعیان اصلاحات قانونی بوده است .
دانشجویان امروز در صف مستقل مبارزا ت خویش ، با افق رهایی و
شعار آزادی و برابری و مرگ بر دیکتاتوری ، چون دیروز، پوسته حرکات قانونی رااز دیر
باز ترکاند ند و نافرمانی را پیشه کرده و میروند تا به جنبش اعماق گره خورند .
باید خروش توفنده دانشجویان را دیگر بار پاس بداریم ، و یاران خود را به پا کنیم
وخبر رسانیم تا آغوش بگشایند ، زیرا که۱۸تیر از راه می رسد، گرامی اش بداریم
!