آنچه که در زیر ملاحظه میکنید گزارش مستقیمی از
محل تجمع کارگران شرکت واحد تهران، به مناسبت اول ماه مه است. با تبریک مجدد اول
ماه مه و به امید پیروی هر چه زودتر طبقه کارگر متحد و متشکل بر سرمایهداری!
***
در زیر به بیان مشاهدات خود در جریان تجمع روز کارگر در
خیابان هنگام میپردازم:
تجمع با اندکی تاخیر در مقابل ساختمان اداری شرکت واحد شروع
شد. در ابتدا فقط تعداد کمی از کارکنان شرکت واحد حاضر بودند ولی در فاصله کوتاهی
جمعیت زیاد شد و در مجموع چیزی حدود 200 کارگر و دانشجو در تجمع شرکت کردند. روی
ساختمان شرکت واحد پارچه نوشته ای با این مضمون نصب شده بود: «به اطلاع همکاران و
مراجعین محترم میرساند که هیچ بازگشت به کار و استخدامی نداریم». در ابتدا از
نیروی انتظامی خبری نبود و فقط حراست شرکت واحد حضور داشت ولی بعد از نیم ساعت
نیروی انتظامی در محل حضور یافت. شعارهایی که داده میشدند در دفاع از حق ایجاد
تشکل مستقل، حق اعتصاب، بازگشت به کار کارگران اخراجی، آزادی منصور اسانلو و پیوند
جنبش دانشجویی و جنبش کارگری بودند. تعدادی از دختران دانشجو و خانمها هم در تجمع
شرکت کرده بودند. دانشجویان و کارگران در حالی که نوشتههایی به مناسبت روز کارگر
در دست داشتند در دو طرف خیابان ایستاده و شعارها را تکرار میکردند. اعلامیههایی
هم از طرف سندیکای شرکت واحد، کمیته پیگیری برای ایجاد تشکل مستقل کارگری و پیام
همبستگی کارگران زاهدان هم به دست تجمعکنندگان و عابران داده شدند. نیروی انتظامی
مرتب به جمعیت هشدار میداد که خیابان را مسدود نکنند و این در حالی بود که خودشان
بیش از همه خیابان را مسدود کرده بودند. اولین برخورد جدی نیروی انتظامی با تجمعکنندگان
به این صورت انجام شد که یک نفر با لباس شخصی دانشجویی را که با موبایل از تجمع
عکس گرفته بود دستگیر و به طرف نیروی انتظامی برد در این هنگام تجمعکنندگان فریاد
زدند نیروی انتظامی خجالت خجالت! چند نفر از صف تظاهرات در کنار خیابان جدا
شده و به طرف شخص بازداشت شده رفتند تا او را آزاد نمایند و در نهایت نیروی
انتظامی مجبور به آزاد کردن او شد. رفته رفته به تعداد افراد نیروی انتظامی افزوده
میشد که علاوه بر باطوم، اسلحه کمری گرم هم در اختیار داشتند و مردم هم گهگاه
هشدار میدادند که فلان آدمی که لباس شخصی دارد اطلاعاتی است. در خیابان محل تجمع
کمی هم ترافیک بود ولی ماشینها به تدریج رد میشدند و نظرشان به تجمع و شعارها جلب
میشد تا اینکه نیروی انتظامی دو طرف خیابان هنگام را مسدود کرد و تعداد زیادی
مامور که با موتور به محل آمده بودند جمعیت را محاصره کردند. پس از آزادی دانشجوی
بازداشت شده جدال لفظی هم بین تجمعکنندگان و فرمانده نیروی انتظامی درگرفت که طی
آن یکی از کارکنان شرکت واحد ضمن بیان مشقات کارگران آرزو کرد که نابودی جمهوری
اسلامی را ببیند. سپس بین تجمعکنندگانی که در قسمت جنوبی خیابان بودند و نیروی
انتظامی برخوردی روی داد که در طی آن نیروی انتظامی تعدادی از افراد را مضروب و 5
نفر از جمله دانشجویی را که در ابتدا بازداشت شده بود را دستگیر کرد و بقیه جمعیت
به طرف شمال خیابان فرار کردند. من هم مجبور شدم که پلاکاردی را که در دست داشتم
رها کنم و همراه جمعیت فرار کنم. نیروی انتظامی که جمعیت را محاصره کرده بود جلوتر
آمد طوری که مردم کاملا در پیادهرو قرار گرفته بودند و آنها در فاصله چند متری از
کنار خیابان و ماشینهای پارک شده جمعیت را تحت نظر داشتند. آقای مددی از فعالین
سندیکای شرکت واحد سعی کردند جو را آرام نمایند و گفتند که با نیروی انتظامی
مذاکره نمودهاند و از آنها قول گرفتهاند که تمامی دستگیرشدگان آزاد شوند. البته
بعضی افراد هم اعتراض کردند و گفتند که اگر قرار است آنها آزاد شوند پس چرا
دستگیرشان کردند؟ آقای مددی و فعالین سندیکا از مردم خواستند که به تجمع خود خاتمه
دهند. فرمانده نیروی انتظامی هم به مردم قول داد که با سردار طلایی وقت ملاقات میگیرد
و ترتیب آزادی دستگیرشدگان را میدهد. البته اکثر حضار خواستار ادامه حرکت و
آزادی فوری دستگیرشدگان بودند ولی با پا در میانی آقای مددی حاضر به خاتمه تجمع
شدند. فرمانده نیروی انتظامی صریحا به مردم قول شرف داد که اگر تجمع خاتمه پیدا
کند کسی تحت پیگرد قرار نمیگیرد. مردم آرام آرام شروع به ترک مکان کردند ولی به
محض اینکه جمعیت باز شد تعدادی از افراد نیروی انتظامی به سمت یکی از سخنرانان
حمله کردند و او را با زور به طرف دیگر خیابان بردند. فرد دستگیر شده مقاومت زیادی
کرد و مجبور شدند او را روی زمین بکشند و لباسش را پاره کنند؛ او مرتب فریاد میزد:
« آقای مددی! آقای مددی!» ولی آقای مددی عکسالعملی نشان ندادند.
نیروهای انتظامی فرد دستگیر شده را با زور و کتک سوار یک اتومبیل شخصی نموده و به
سرعت از محل دور شدند، یعنی به بیان بهتر او را ربودند، انگار نه انگار که فرمانده
نیروی انتظامی قول شرف داده بود که شخص دیگری تحت تعقیب قرار نمیگیرد و بازداشت
شدگان هم به زودی آزاد میشوند.
در تظاهرات روز کارگر مجموعا 6 نفر دستگیر شدند که هم از
کارگران و هم از دانشجویان بودند.