با
خواست آزادی اسانلو و آزادی تشکیل سندیکا
اول
ماه مه، روزجهانی کارگر را گرامی داريم!
عصرنو: اول ماه
مه، روزجهانی کارگر بر کارگران میهنمان و همه کارگران جهان خجسته باد.
اول ماه مه،
روز نشان دادن همبستگی کارگری، روز دفاع از حقوق همه کارگران در هر گوشه از جهان و
روز پاسداشت دستاوردهای جنبش کارگری در انسانی تر کردن جوامع بشری در سراسر جهان
است. در چنین روزی کارگران کشور ما از حقوقی که طبق مقاوله نامه های بین المللی
حقوق مسلم کارگران شناخته شده اند، هنوز محروم اتد. بخاطر خواست این حقوق بازداشت و زندانی می شوند. از
کار اخراج می شوند. به مرگ تهدید می شوند و با تهدید خانواده و فرزندان خود وادرا
به سکوت و می گردند.
بزرگداشت این
روز تاریخی امروز در میهن ما که کارگران صد ها کارخانه در اقصی نقاط کشور ماه هاست
حقوق خود را دریافت نداشته اند و هر روز در گوشه جمع شده یا جاده ای می بندند؛ از
حق اولیه اعتراض و اعتصاب تا حق تشکل و ایجاد سندیکا و اتحادیه صنفی نیز برای
استیفای حقوق خود محروم هستند، اهمیتی دو چندان یافته است.
هم اکنون رئیس
هیات مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد، ماه هاست که در بند است و جرم او و
همکارانش که بعد از باداشت ها و بازجوئی ها و تهدیدات در معرض اخراج هم قرار
دارند، جز این نیست که برای دفاع از حقوق صنفی خودشان برای دفاع از نان شب خود و
فرزندانشان، دست به تشکیل سندیکای مستقل خود زده اند. آن ها به این جرم، نخست توسط
چماقداران خانه کارگر، که خانه مزدوران دستگاه های سرکوب حکومت است تا کارگران،
مورد ضرب و شتم قرار گرفته و سپس توسط دادستانی تهران بازداشت و تحت فشار قرار
گرفته اند تا دست از ایستادگی بر حقوق شناخته شده خود بردارند.
حکومت اسلامی
حامی بایند های غارت گر و دزدان اموال عمومی و مدافع قانون جنگل در و آزادی
استثمار بیشتر در محیط کار است. این حکومت تاکنون حتی در حرف هم حق اعتراض و
اعتصاب کارگران را برسمت نشاخته است. تشکل های کارگری را منحل و اموال اتحادیه های
کارگری غارت نموده است و ارگان های سرکوب خود را تحت نام تشکل های کارگری به مجامع
بین المللی کارگران جهان معرفی نموده است.
اکنون وقت ان
رسیده است که فعالان سندیکای شرکت واحد در اقدام شجاعانه خود در شکستن این حلقه
سرکوب تنها گذاشته نشوند. منصور اسانلو در گوشه زندان به فراموشی سپرده نشود و
کارگران ایران در روز کارگر یک صدا خواستار آزادی اسانلو و آزادی تشکیلات مستقل
کارگری شوند و خواستار همبستگی جهانی با خواست خود شوند.
تنها با اراده
همگانی کارگران ایران در دفاع از حقوق اولیه و انسانی خود هست که آزادی اسانلو و
آزادی تشکیل سندیکا برسمیت شناخته خواهد شد.
