اعدام های گسترده در بلوچستان را محكوم می كنیم

 

رژیم جمهوری اسلامی با اعزام حجت‌الاسلام "ابراهیم نكونام" به بلوچستان  و گماشتن وی به عنوان رئیس بیدادگستری استان سیستان و بلوچستان دور تازه ای از اعدام های دست جمعی در ملاء عام و در داخل زندانهای بلوچستان را آغاز كرده است. در طی چند ماه اخیر بیش از صد نفر بیگناه توسط  نكونام به جوخه های اعدام سپرده شده اند. هجوم بیسابقه ارتش، سپاه پاسداران و مامورین انتظامی از نقاط دیگر ایران به بلوچستان، استان را به صحنه  درگیری های شدید بین مردم و نیروهای سركوبگر ضد مردمی رژیم تبدیل كرده است. حجت‌الاسلام "ابراهیم نكونام" (خلخالی بلوچستان) در مصاحبه اخیر خود با ایرنا (خبرگزاری رسمی جمهوری اسلامی) اعتراف كرده است كه نظم سیاسی اجتماعی و حكومتی در این منطقه منسجم نیست و دولت از برقراری نظم بعد از بیست و هفت سال سركوب نظامی و امنیتی شدید عاجز مانده است. بر خلاف تبلیغات دروغین گذشته رژیم كه مبارزین بلوچ را قاچاقچی مواد مخدر قلمداد می كرد، اكنون رژیم دریافته است كه مبارزه مردم بلوچ برای احقاق حقوق حقه خود بسیار گسترده تر و مردمی می باشد، بهمین دلیل آنها را شرور و اشرار سیاسی اجتماعی می خواند.

 

در طی هفته های اخیر بسیار از جوانان و فعالان سیاسی بلوچ در شهرهای زاهدان، خاش ، سراوان و ایرانشهر دستگیر و تعدادی از آنان تحت مراقبت های امنیتی بسیار شدید در ملاء عام اعدام شده و یا در زیر شكنجه های قرون وسطائی در زندانها و شكنجه گاه ها جان باخته اند. پاسخ رژیم برای فقر زدائی در بلوچستان گلوله است و اعدام. توهین و تحقیر روزانه مردم بلوچ توسط مامورین تا بدندان مسلح غیر بومی و وارداتی به حداكثر خود رسیده است. ترویج فرهنگ خشونت و كشتار در عمل توسط دولت احمدی نژاد در دستور كار قرار گرفته است. متاسفانه سازمان های بین المللی حقوق بشر و نهاد های فعال ایرانی حقوق بشر در داخل و خارج از كشور در این مورد سكوت را پیشه كرده اند.  اگر چه فعالین سیاسی و شخصیت های شناخته شدن اپوزیسیون حقا در مورد دستگیری و یا زندانی شدن یك هموطن مبارز در تهران و یا جاهای دیگر با امضای درخواست ،اعتراض و افشاگری می كنند، اما متاسفانه در مورد سركوب وحشیانه مردم بلوچ و اعدام بیش از یكصد تن از جوانان بیگناه بلوچ  دست به كوچكترین اقدامی هم نزده اند. باید پرسید چرا؟

 

سازمانها و جریانات سیاسی ایران نیز متاسفانه گویا عملا  به مشكلات و جنایات رژیم در بلوچستان توجه چندانی نشان نمی دهند و در مقابل ظلم و ستم، زندان و اعدام هموطنان بلوچ خود ظاهرا سكوت را پیشه كرده اند؟ رسانه های دست جمعی نیز حاضر نیستند صدای محرومیت و مظلومیت مردم بلوچ را كه اینگونه وحشیانه با آنها رفتار می شود، منعكس كنند.  باید پرسید چرا؟  متاسفانه بلوچها از دسترسی به رسانه های دست جمعی محروم می باشند، در حالیكه رژیم جمهوری اسلامی و بنیادهای سركوبگر آن با در دست داشتن امكانات بسیار وسیع تبلیغاتی و تلویزیونی  بزرگترین ناحقی ها و نامردمی ها را در حق مردم بیصدا و محروم بلوچ روا می دارند.

 

ما از تمام هموطنان آزاده و نیروهای سیاسی و نهاد های حقوق بشری استدعا می كنیم مراتب انزجار و اعتراض خود را نسبت به اعدام های گسترده و روزمره در بلوچستان اعلام داشته و از رسانه های دست جمعی مردمی و پویا نیز تقاضا می كنیم ما را در انعكاس صدای مردم محروم و بیگناه بلوچ یاری برسانند.

 

 

جبهه متحد بلوچستان ایران

دوشنبه 22 آبان 1385

www.balochfront.org