ديروز ايرانيان خارج از کشور به دو گروه بزرگ و يک گروه کوچک تبديل
شده بودند. گروهي که طرفدار شرکت در انتخابات بودند و اگر در شهرهاي محل اقامت خود
دسترسي به حوزه اخذ راي داشتند، راي خود را به صندوق انداختند. گروه ديگر آنهايي
بودند که انتخابات را تحريم کرده بودند. اما گروه کوچک آنهايي بودند کهبا شعار "مرگ بر" در برابر سفارتخانه
هاي جمهوري اسلامي و محل هاي ديگري که براي اخذ راي در نظر گرفته شده بود حاضر
شدند تا به شيوه کوچک زاده هاي وطني و در قامت گروه فشار خارج از کشور با پرخاشگري
ها، توهين ها و مزدور خواندن کساني که براي شرکت در انتخابات مي رفتند، ميزان پايبندي
خود به دمکراسي و احترام به آراي ديگران را نشان دهند. طبيعي است که هرشخص و گروهي
حق دارد که در انتخابات شرکت نکند يا به اشاعه نظرات خود بپردازد و از جمله اگر مايل
بود مردم را به عدم شرکت در انتخابات فراخواند. اما بسياري از آنهايي که ديروز به
عنوان اعتراض در برابر سفارت خانه هاي ايران گرد آمده بودند، براي قانع کردن نيامده
بوند، براي مرعوب کردن آمده بودند. آمده بودند تا با شيوه هاي کهنه اي که تاريخ
مصرفشان حتي در ايران نيز تمام شده است، در خارج از کشور با هم ميهنان خود روبرو
شوند. آمده بودند تا با فريادهاي گوشخراش و تهديد آميز، با سد راه عبورمردم، هموطنان
خود را " قانع" کنند تا راي ندهند. عليرغم پرخاشگري ها و توهين ها، آنچه
که من در سفارت ايران در استکهلم شاهد
بودم اعتراض شرکت کنندگان در انتخابات به اين شيوه ها بود و عزم شان در تسليم نشدن
به اين روش هاي غير دمکراتيک آن هم در خارج از کشور.
