ولايت خامنه اي در باشگاه اتمي جا رزرو كرده است.
مهدي
سامع
هزار و نود و پنجمين
نشست شوراي حكام آژانس بين المللي انرژي اتمي صبح روز دو شنبه 25 خرداد 1383 كار
خود را آغاز كرد و به بررسي گزارش محمد البرادعي مديركل اين آژانس در باره
فعاليتهاي هسته اي جمهوري اسلامي ايران پرداخت و عصر روز جمعه 29خرداد 1383
برابر با 18 ژوئن 2004 با صدور قطعنامه اي درباره فعاليتهاي هسته اي رژيم ايران
پايان يافت. در اين قطعنامه ضمن درخواست تصويب پروتكل الحاقي از طرف رژيم ايران،
از «اين كه بعد از تقريبا دو سال از زماني كه برنامه اعلام نشده ايران به آگاهي
آژانس رسيد، برخي مسائل و علي الخصوص دو مساله كليدي درك وسعت و سرشت برنامه غني
سازي ايران، مبنع تمامي آلودگيهاي اورانيوم با غناي بالا در ايران و دامنه و سرشت
كار انجام شده بر مبناي طرح سانتريفيوژ پيشرفته P2
همچنان باقي است»(خبرگزاري مهر) ابراز نگراني شده است. از جمله نگرانيهاي ديگر
شوراي حكام «در مورد واردات قطعات P2
از خارج و آزمايشهاي غني سازي ليزري كه نمونه هايي از غني سازي تا حد 15 درصد را
توليد كرده» مي باشد. در قطعنامه به سوالها و ترديدهاي كارشناسان آژانس «در رابطه
با توضيحات ارائه شده از جانب ايران در رابطه با اين برنامه ها، كه مستلزم توضيحات
بيشتر است» اشاره شده و گفته شده كه «همكاري ايران آن گونه كه مي بايست كامل، به
موقع و فعال نبوده است».
در مواد 6 و 7 و 8 از
رژيم ايران خواسته شده كه «بدون تاخير پروتكل الحاقي را تصويب كند» و از «غني
سازيها و پروژه هاي اصفهان و اراك دست بردارد».
اين قطعنامه كه توسط
3 كشور اروپايي و در توافق با آمريكا تنظيم شده، پس از چانه زنيهاي رژيم ايران كه
بخش اصلي آن از كانال 13 كشور موسوم به «غير متعهدها» صورت گرفت به تصويب رسيد و
مي توان آن را تاكتيك «گفتگو و فشار» ارزيابي كرد.
يك روز پس از تصويب
اين قطعنامه حجت الاسلام حسن روحاني دبير شورايعالي امنيت رژيم در گفتگو با
خبرنگاران داخلي و خارجي صدور اين قطعنامه را «بي اهميت خواند چرا كه الزام خاص و
تعهد جديدي را براي ايران ايجاد نكرده است».(ايلنا) او از «عهدشكني سه كشور
اروپايي انگليس، فرانسه و آلمان» براي اين كه پرونده اتمي رژيم را همچنان باز
گذاشته اند به شدت انتقاد كرد. او گفت:«جمهوري اسلامي ايران در روزهاي آينده با
تجديدنظر درخصوص تعليقها براي از سرگيري فعاليتهاي غني سازي اورانيوم تصميمات
جديدي اتخاذ خواهد كرد.»
حسن روحاني با اشاره
به توافق دوم رژيم ايران با سه كشور اروپايي در ماه فوريه 2003 در بروكسل كه بر
طبق آن رژيم ايران به اروپاييها قول گسترش دامنه تعليقها را داده گفت اروپاييها در
مقابل تعهد كرده بودند كه «پرونده هسته اي ايران را در نشست ماه ژوئن شوراي حكام
مختومه كند.» وي در اين مصاحبه چند بار از «خلف وعده هاي» سه كشور اروپايي به شدت
گلايه كرد.
در مورد بندهاي 7 و 8
قطعنامه روحاني مي گويد: «اين دو بند به شكلي كه تصويب شد، الزامي را براي ايران
ايجاد نمي كند، و فقط از ايران درخواست شده داوطلبانه در پروژه «يو.سي.اف» اصفهان
و آب سنگين اراك تجديدنظر كند و اگر آنها را متوقف نمايد اعتماد بيشتري ايجاد
خواهد كرد كه ايران به خاطر قانوني بودن اين دو پروژه براساس مقررات «ان.پي.تي» و
پروتكل الحاقي، نيازي نمي بيند درباره پروژه هاي اصفهان و اراك تجديدنظر كند.» وي
درخواست شوراي حكام در مورد پرونده هاي اصفهان و اراك را از «عجايب تاريخ» خواند و
گفت:«اين دو پروژه داخل تعليق نبوده و جاي چانه زني هم ندارد.»
روزنامه جمهوري
اسلامي در سرمقاله روز شنبه 30 خرداد تحت عنوان «حجت بر مجلس تمام است» مي
نويسد:«از تعارفات و تشريفات كه بگذريم ، نكته مهم اينست كه قطعنامه از جمهوري
اسلامي ايران مي خواهد اقدام به توقف كامل و جامع غني سازي اورانيوم نمايد و براي
حصول اطمينان نسبت به اين اقدام، فعاليت مجتمع فرآوري اصفهان موسوم به يو.سي.اف و
همچنين كارخانه آب سنگين اراك را متوقف نمايد.» نويسنده سرمقاله نمايندگان مجلس
رژيم را مورد خطاب قرار داده و مي نويسد:«با تصويب قطعنامه ديروز توسط شوراي حكام،
حجت بر نمايندگان مجلس شوراي اسلامي نيز تمام شده است. اكنون كه هيچ ترديدي در
اهداف سلطه جويانه آمريكا و اروپا باقي نمانده، كمترين توجيهي براي تصويب پروتكل
الحاقي كه يكي از خواسته هاي استعماري است وجود ندارد. قطعا تصويب پروتكل الحاقي،
اقدام عليه منافع و مصالح ملت خواهد بود و نمايندگان مجلس هفتم بايد با قاطعيت
تمام اين پروتكل را رد كنند و با اين اقدام انقلابي خود تودهني محكمي به بيگانگان
سلطه طلب و زياده خواه بزنند.»
بدين ترتيب از يك طرف
روحاني مژده توقف غني سازي را مي دهد و از طرف ديگر روزنامه جمهوري اسلامي وابسته
به بيت رهبري از نمايندگان مجلس ارتجاع مي خواهد كه بر خلاف خواست قطعنامه پروتكل
الحاقي را تصويب نكنند.
مساله برنامه هاي
اتمي استبداد مذهبي حاكم بر ايران، روز به روز براي جهانيان روشنتر مي شود. سفير
آمريكا در آژانس بين المللي انرژی اتمی در باره برنامه رژيم مي گويد:«حكومت ايران
می كوشد با ايجاد نگرانی، شرايط را به نفع خود تغيير دهد. كسی كه قصد روشن
كردن لامپها را داشته باشد، چنين برخوردی پيش نمی گيرد.»
نتيجه تلاش سازمان
بين المللي انرژي اتمي براي «اعتماد سازي» پيرامون پروژه هاي اتمي رژيم ايران،
ديوار بي اعتمادي را قطورتر و بلندتر كرده است. اين تلاشها كه همزمان با افشاگريهاي
مقاومت ايران همراه بوده شكاف بين اروپا و آمريكا بر سر مساله اتمي رژيم ايران را
روز به روز كمتر كرده است.
همزمان با سفر سوم
البرادعي به ايران روزنامه هاي چاپ تهران به موادي اشاره كردند كه روشن كننده
مسائل پشت پرده بود.
روزنامه اعتماد در
شماره روز سه شنبه 18 فروردين در گزارش اصلی خود با عنوان «ماموريت پنهان‌البرادعی»
نوشت:«کارشناسان غربی نتيجه چندانی را برای آن پيش بينی نمی‌کنند. آنها
معتقدند که البرادعی در سفر سوم خود به ايران، قويتر از دفعات گذشته ظاهر
خواهد شد.» به نوشته گزارشگر اعتماد «سفر محمد البرادعی در حالی صورت گرفت که از
يک‌سو آمريکا و برخی کشورها تهران را به پنهانکاری هسته ای متهم می‌کنند و
اظهار می‌دارند که مدارکی در تاييد اين اتهام در اختيار دارند و از طرف ديگر،
حاميان سنتی ايران يعنی آلمان، فرانسه و انگليس روز به روز از جمهوری
اسلامی فاصله گرفته و به ديدگاه واشنگتن نزديک می‌شوند.»
خبر اول روزنامه
كيهان (شماره روز سه شنبه 18 فروردين) که بعد از پايان سفر رئيس آژانس بين المللی
انرژي اتمي منتشر شده به پايان ناگهانی اين سفر اختصاص داشت. اين روزنامه در
گزارشی به قلم حسين شريعتمداری اين سوال را مطرح کرده که «محمد البرادعی در
سفر به تهران رئيس آژانس بود و يا نماينده آمريکا.»
حسين شريعتمداري در
سرمقاله روز چهار شنبه 19 فروردين كيهان «البرادعی را مرد خاکستری» نام نهاده که
«دو روز پيش نه برای مذاکره و رايزنی بلکه برای انتقال پيام دولت آمريکا به ايران
آمده بود.» مدير مسئول روزنامه کيهان و نماينده ولي فقيه در اين روزنامه در
يادداشت اين شماره روزنامه كيهان از دولت پرسيده با توجه به نقش محمد البرادعی آيا
زمان آن نرسيده که به خود آيد و از اعتماد به سازمان بين المللی انرژی اتمی صرف
نظر کند.
معلوم نيست چرا
پاسدار شكنجه گر به جاي ولي نعمت خود كه مسئول و تصميم گيرنده اصلي در همه ي موارد
مربوط به پروژه اتمي است، دولت هيچكاره در اين مورد را مورد خطاب قرار مي دهد. اين
كه هدف اصلي از پروژه اتمي نظام تروريستي حاكم بر ايران ساخت سلاح اتمي است و
خامنه اي در صدد است تا میلياردها دلار را به نام انرژي اتمي «به كام سلاح اتمي»
بريزد از دو دوزه بازيهاي افرادي مثل حسين شريعتمداري هم مشخص مي شود. وقتي مشخص
شد كه 3 كشور اروپايي در صدد ارايه قطعنامه عليه رژيم ايران به شوراي حكام هستند،
گردانندگان رژيم و روزنامه هاي چاپ ايران هر يك به نوعي آژير خطر را به صدا در
آوردند.
روزنامه ايران در
شماره روز شنبه 23 خرداد خود از قول حسن روحانی نوشت:«اگر کشورهای اروپائی بخواهند
مانع از دسترسی ايران به صنايع هسته ای شوند با واکنشهای تند مردم و دولت ايران
روبرو خواهند شد.» روزنامه جمهوري اسلامي در همان روز بخشي از سخنان هاشمي
رفسنجاني در نماز جمعه روز قبل را منتشر كرد كه گفته بود:«به کسی باج نمی دهيم»
اما روزنامه کيهان بر اين جمله رئيس مجمع تشخيص مصلحت نظام نكته اي اضافه كرده و
نوشت:«يکی از مسئولان عالی رتبه نظام نمی تواند از باجهائی که داده شده بی خبر
باشد و بايد می گفت جمهوری اسلامی ايران بيشتر از اين باج نمی دهد.»
دو روز بعد روزنامه
نسيم صبا پرده از روي يكي از «باج» هاي رژيم ايران بر مي دارد و مي نويسد:«ايران
از روز جمعه گذشته فعاليتهای ساخت و مونتاژ سانتريفوژهائی را که مخالف نظر آژانس
بين المللی است متوقف کرده است.» اين تاريخ درست روزيست كه هاشمي رفسنجاني گفته
بود«به کسی باج نمی دهيم» و اين تاريخ همچنين همزمان با روزهايي است كه اجلاس سران
گروه 8 در آمريكا برگزار شد و اين تاريخ كه هاشمي رفسنجاني در نماز جمعه گفته بود
كه به كسي باج نمي دهيم و در عمل رژيم ساخت و مونتاژ سانتريفوژهائی را که مخالف
نظر آژانس بين المللی است متوقف کرده بود، همزمان است با روزهايي كه ژاک شيراک
رئيس جمهور فرانسه در اجلاس سران کشورهای گروه هشت گفت:«ايران بايد دست از
فعاليتهای هسته ای بردارد.»
با اين همه خامنه اي
كه مي داند دست به چه مانور چند جانبه اي زده از زبان حسين شريعتمداري در روزنامه
كيهان دوشنبه 25 خرداد مي گويد:«ايران در يک قدمی قطع همکاری با آژانس» است. اين
روزنامه در سرمقاله خود و در نقش «نماينده نيروي تهديد و فشار» بار ديگر
استدلالهايی در مورد لزوم خروچ از پيمان ان.پی.تی را مطرح کرده و با اشاره به
تحولات تازه در روابط ايران و آژانس بين المللی نوشت:«مسئولان سياست خارجی برای
«لابی» و جلب حمايت جانبی در چالش هسته ای ايران به سراغ سه کشور اروپايی رفتند
ولی اکنون با مشاهده خيانت اين سه کشور اروپايی آيا وقت آن نرسيده که تغيير گرايش
بدهيم و از کشورهايی نظير چين و روسيه و سران عدم تعهد بهره گيری کنيم.» و روزنامه
جمهوري اسلامي در سرمقاله همين روز خود در مورد نقش 3 كشور اروپايي نوشت:آنها
هيچگاه « نقش ميانجي » را ايفا نكرده اند و هميشه با ما «طرفيت» داشته اند.» و
نتيجه گرفته كه 3 كشور اروپايي «ديپلماسي به شدت خوشبينانه و ساده لوحانه ايران را
«مات» كرده اند.» جمعبندي سرمقاله جمهوري اسلامي چنين است:«تجربه تلخ يكساله اخير،
پايان سراب اروپا را به ما نشان داد و ثابت كرد كه اتحاديه اروپا، هر تفاهمي با ما
را به وسيله اي براي معامله با آمريكا تبديل خواهد كرد و ايران را وجه المصالحه
مناسبات خود با آمريكا مي كند كه مي بينيم كرده است.»
روز سه شنبه 26 خرداد
برابر با 15 ژوئن خبرگزاريها بخشهايي از سخنرانی محمد البرادعی در اجلاس هيات
رئيسه آژانس بين المللی انرژی اتمی را مخابره كردند.
در همين روز حداد
عادل رئيس مجلس ارتجاع در ابتداي جلسه مجلس گفت:«مجلس ديکته اجباری هيچ قدرتی را
نمی نويسد.» حدادعادل در سخنان خود اعلام كرد كه :«مجلس ايران از خارجيها دستور
نميگيرد و اگر احساس كند كه پروتكل الحاقي منافع ملي را تامين مي كند آن را به
تصويب مي رساند در غير اين صورت از تاييد آن سرباز خواهد زد و دولت موظف است از
اين تصميم پيروي كند.» وي افزود:«تصويب پروتكل الحاقي بستگي به رفتار آژانس بينالمللي
انرژي هسته اي و پايبندي سه كشور اروپايي به تعهدات خود دارد.»
در همين روز روزنامه
ها و خبرگزاريهاي دولتي رژيم ايران خبر نامه خاتمي به سران سه كشور اروپايي را
منتشر كردند. و در خبري ديگر از قول خاتمي گفته شد كه:«مجهز شدن به فناوريهاي هسته
اي شرط بقا و پاسداري از دستاوردهاي انقلاب است.»
اما مهمترين اظهار
نظر در اين روز به وسيله حجت الاسلام والمسلمين قربانعلي دري نجف آبادي وزير
سابق اطلاعات و رئيس ديوان عدالت اداري صورت گرفت كه يك سند محكم براي تائيد سياست
اتمي رژيم است. روزنامه جمهوري اسلامي در شماره روز سه شنبه 26 خرداد 1383
نوشت:«حجت الاسلام والمسلمين قربانعلي دري نجف آبادي وزير سابق اطلاعات و رئيس
ديوان عدالت اداري درگفتگو با خبرنگار ما ، با تاكيد بر حق مسلم ايران در استفاده
صلح آميز از انرژي اتمي گفت: آمريكا و اروپا چه بخواهند و چه نخواهند بايد بپذيرند
كه جمهوري اسلامي ايران در باشگاه هسته اي جهان قرار گرفته است.»
تمام رمز و راز
برنامه اتمي ولايت خامنه اي با همين جمله دري نجف آبادي تعريف مي شود. جمهوري
اسلامي به موازات برنامه هائی كه اطلاعات مربوط به آن را به صورت قطره چكاني
در اختيار آژانس بين المللی انرژی اتمی قرار مي دهد، برنامه هسته ای مخفيانه ديگری
را دنبال می كند كه تحت نظر نيروهای نظامی سپاه پاسداران به منظور دستيابي به سلاح
اتمي پيش مي رود. بر اساس چنين سياستي تاكتيكهاي «مانور»، «مخفي كاري»، «فريب
دادن»، «مذاكره»، «تهديد»، «چانه زني»، «باج دهي» و «باج گيري» توسط ارگانهاي
مختلف رژيم زير نظر شخص خامنه اي به مورد اجرا گذاشته مي شود.
نبرد خلق
– شماره 228- اول تير 1383
www.iran-nabard.com
nabard@iran-nabard.com
