پنجشنبه ۵ شهريور ۱۳۸۳ - ۲۶ اوت ۲۰۰۴

کودک مانده ام – بی هيچ شرم

 

 

محمد ايل بيگی

 

 

 

به : نازنين ترين کَسم ، به اين     3

 

 

 

 

خوشا

خوشا

و

خوشا که هنوز کودکم

و از « انسان » بدورم .

 

خوشا

خوشا

و خوشا که چون پسرکم -  « انديشه »3    

( که مهربان ترين و پاک ترين ست )

« عقب افتاده » ای هستم

که جهان را

و

انسان را هنوز

دوست داشتنی می يابم !

 

خوشا

خوشا

و

خوشا که همسری دارم

- که باشانه هایِ به پهنا و بلندایِ کوه دماوندش - ،

تمامِ زندگی را

به من و پسرکم

کوهانه زنانه

- و بی دريغ -

می دهد و

چنان شيرانه زنی ست

که در مقابلش هيچم  

 

5 شهريور 83 / 26 اوت 04  

 

.