تم انتخابات رياست جمهوري آمريکا "ايران" ؟
- سياستمداران
آمريکا با طرح مسئله ايران قصد تحريک يکديگر را دارند. ميان جمهوري خواهان و
دمکراتهابر سر مسئله ايران هيچگونه توافقي وجود ندارد؟
Knut Mellenthin
jungewelt
14 آگوست 2004
برگرادان
ناهيد جعفرپور
در تاريخ 17 يولي 2004 روزنامه کونزرواتيو تايمز لندن از
قول يکي از صاحب منصبان بالاي دولت آمريکا که نامي از وي نبرده است مي نويسد:
"اگر جرج دبليو بوش رئيس جمهور فعلي آمريکا در ماه نوامبر امسال براي بار دوم
در انتخابات رياست جمهوري آمريکا برنده شود، تلاش خواهد نمود بطوري هدفمند در راه
تغيير رژيم ايران تلاش نمايد" .
اين مسئله حتما به مفهوم تغيير از طريق حملات و دخالت هاي
نظامي نبوده بلکه بيشتر به مفهوم دخالت در مسائل داخلي اين کشور بيشتر از گذشته
خواهد بود. روزنامه تايمز از جانب سرچشمه ناشناسش چنين مي نويسد :" بري حمله
هوائي در جهت نابودي مرکز اتمي ايران هنوز پنجره اي گشوده وجود دارد که اگر تا سال
آينده روسيه طبق قرارش موادسوختي هسته اي را که براي مرکز اتمي که در بوشهر در حال
ساخت است را به ايران تحويل دهد، اين پنجره مسدود خواهد شد".
يک روز بعد روزنامه يکشنبه " تايمز يکشنبه" از سوي کارمند عالي رتبه اسرائيل بدون ذکر نام
نوشت :" اسرائيل تدارک نظامي براي حمله به مرکز اتمي ايران را به پايان
رسانيد". طبق نوشته تايمز يکشنبه يک چنين حمله نظامي به احتمال قوي بعد از
اينکه روسيه شروع به تحويل دادن مواد سوختي اتمي نمايد ، انجام خواهد پذيرفت و
آنطور که پيداست در حال حاضر به علت دعواي گمرکي و هزينه اي که در بندر روسيه قرار
دارد اين انتقال صورت نپذيرفته است. همچنين تايمز يکشنبه از يکي از ماموران وزارت
دفاع اسرائيا کد مي آورد که :" اسرائيل به هيچ وجه اجازه نمي دهد که مرکز
اتمي ايران که در بوشهر ساخته شده است بخصوص با کمک روسيه بکار افتد".
روزنامه تايمز سالهاست که همچنان روزنامه معروف انگليسي
"سون" به روپر موردوخ تعلق دارد. روزنامه اي که به کونزرواتيو ها تعلق
خاطر دارد و در مدت انتخابات بدون ملاحظه جانب آنان را گرفته است و به روح
نئوکونزرواتيو آمريکائي مبدل گشته است. پشتيباني از استراتژي خصمانه و جنگ طلب جرج
دبليو بوش و آريل شارون مهمترين تمي است که بر تمامي تم هاي ديگر اين روزنامه
حکومت مي نمايد.
پيامي را که دومين دولت احتمالي آينده بوش براي ايران مي
دهد به هيچ وجه قابل پنهان ساختن نيست و اين روزها از جانب بسياري از روزنامه هاي
آمريکائي مطرح مي گردد. سئوال اينجاست که آيا آنها تا پايان انتخابات آمريکا صبر
خواهند نمود و يا درگير شدن با ايران بعنوان تم انتخابات واقعيت بخود خواهد گرفت؟
بعد از يک همه پرسي که جديدا انجام گرفته است ، رقيب انتخاباتي جرج بوش ، جان کري
چند درصد آراء اش از بوش جلو تر قرار گرفته است. در تمامي مشکلات داخلي و خارجي و
مبارزه با تروريسم و غيره اکثريت مردم آمريکا به جان کري بيشتر اعتماد دارند. اما
جمهوري خواهان در اين رقابت هنوز نباخته اند و هنوز نتيجه پاياني انتخابات مشخص
نيست. شانس تيم جرج بوش در بکار گيري يک سياست خارجي قوي با توجيه مقابله با خطر
امنيت ملي آمريکا مي باشد. در چنين وضعيتي طبق تجربه، مردم آمريکا آمادگي خواهند
داشت از دولت جرج بوش پشتيباني نمايند. ايران براي براه انداختن چنين حسي در مردم
آمريکا بهترين بهانه است. اول بخاطر داشتن برنامه اتمي و دوم بخاطر کمک شماره يک
تروريست بين المللي. طبق گزارش علني شده کميته تحقيق 11 سپتامبر :حداقل 8 تا از 19
خلبان هواپيماهاي 11 سپتامبر 2001 بطرف افغانستان از روي سعودي به آمريکا از طريق
ايران حرکت نموده اند. گفته ميشود که اين مردان از مرزهاي ايران عبور داده شده اند
بدون اينکه پاسپورت هايشان مهري بخورد و اين مسئله دستور از مقام هاي بالاي ايران
بوده است. البته اين اتهامات تا کنون اثبات نشده اند. دولت ايران اين اتهام را رد
نموده است و گفته است که مرزهاي طويل ايران را نمي توان بسادگي کنترل نمود کما
اينکه آمريکا با تمامي کنترل هاي الکترونيکي اش نتوانسته است جلوي مکزيکي هائي را
که از مرزهايش غير قانوني عبور مي نمايند را بگيرد. يکي از مسئولان سازمان سيا
" جان مکلااوگلين" گفته است که" براي رابطه تهران با 11 سپتامبر
هيچگونه مدرکي وجود ندارد" .بوش مي گويد" ما تلاش ميکنيم که مدارکي دال
بر همکاري ايران پيدا نمائيم ". اما انچه امروز براي آمريکا جالب است مسئله
اتمي ايران است. ايران چند روز پيش اعلام نمود که دوباره مي خواهد به غني کردن
اورانيوم بپردازد. دولت ايران در آپريل در مقابل فرستادگان قدرت هاي اروپائي چون
انگليس و فرانسه و آلمان اعلام نمود که از غني نمودن اورانيوم چشم پوشي مي نمايد.
همچنين در اکتبر سال قبل تهران به آنها اطمينان داد که کار بر روي غني کردن
اورانيوم را متوقف خواهد نمود . اين قرار هم اکنو ن هم و بعد از تصميم امروزي دولت
ايران هنوز هم بر جاي خود باقي است.
در هر دو مورد موضوع بر سر راي داوطلبانه ايران است که
ميخواهد از قرار هاي داده شده خود سر باز زند. دولت ايران اميدوار بود که دولت هاي
اروپائي در باره تامين مالي مرکز اتمي ايران و فشاري که آمريکا به ايران مي
آورد از وي پشتيباني نمايند. دولت آمريکا
بدون داشتن مدرکي از اين حرکت مي کند که ايران در حال ساختن بمب اتمي است. حکومت
بوش بر روي اين مسئله با سياستمداران دمکرات در آمريکا هم نظر مي باشد. توافق
داوطلبانه تهران آنطور که معلوم است دعواي مفصلي را بين رفرميست ها و جناح تندرو
بدنبال داشته است. نتايج اين روند اين شد که رفرميستها به تند رويان حق دادند و
سياست کساني که مي گفتند بايد توافقات ديپلماسي نمود به خاک سپرده شد. دولت هاي
اروپائي هم قولي را که به ايران داده بودند که از ايران در مقابل فشار هاي آمريکا
پشتيباني کنند را اجرا ننمودند و در واقع به اين صورت تنها وظيفه اي را که از جانب
آمريکا گرفته بودند که بعنوان واسطه با ايران براي توقف مراکز اتمي وارد عمل شوند
را به انجام رسانيدند. مضاف بر اينکه اروپائي ها در ماه يوني يک پيمان بين المللي
اتمي را وضع نمودند که اين پيمان خواسته هاي جديدي را مطرح مي نمايد. بطور خاص اين
خواست ها ميبايست روي ايران اثر بگذارد و درست تنها کشور منطقه که بطور واقع
تسليحات اتمي داردو بارها به استفاده از آن تهديد نموده است يعني اسرائيل مي بايد
ايران را تهديد نمايد که اگر مرکز اتمي راه بيافتد حمله نظامي خواهد نمود.
اعلام آمادگي تهران براي دوباره غني کردن اورانيوم و شکستن
قول و قرار هايش با اروپا را بايد بررسي نمود و پشت قضيه را نگاه کرد که آيا ايران
روي اين حرف خود باقي خواهد ماند. مسيون اروپائي اين روزها در پاريس قرار مدارهائي
را گذاشته است که در آنجا در باره زير فشار قرار دادن ايران و عقب نشيني مجدد
ايران از اين تصميم ، تصميم گيري خواهد شد. آمريکا هم تصميم دارد در جلسه ماه
سپتامبر انرژي اتمي بين المللي تصميمي جدي در باره اين تصميم ايران گرفته و ضرورتا
پاي شوراي امنيت سازمان ملل متحد را به اين ماجرا بکشد. اين قضيه مي تواند خطرات
بعدي داشته باشد زمان براي آمريکا بهترين زمان ممکن براي استفاده تبليغاتي و تاتري
موثر مي باشد تاتري که ميتواند فاجعه اي ديگر را ببار آورد.
ادامه
دارد...........................................
