 |
جمعه ۲۳ مرداد مرداد ۱۳۸۳ - ۱۳ اوت ۲۰۰۴
|
|
|
تنها يک لحظهء خوش
محمد ايل بيگی
نشسته
ام زيرِ درختِ زيزفون
کم
کمک بادی می وزد
کورسو
آفتابی
صدایِ
پسرکم از راهِ دور
-
درگفتگو بامادرش --
رویِ
ماهِ همسرم در جلویِ چشمم
و
خوبی هايش
- که
منِ تحمل ناپذير را با مهربانی تحمل می کند .
تنها
تنها
تنهايک
لحظهء خالی از تمامِ دردها !
( و
حتی مگس های ِ سرخر هم
نمی
توانند اين تنها لحظهء خوشی را
از من
بگيرند )
14
مرداد 83 / 4 اوت 04
|
|
|
| |