شنبه ۲۹ فروردين ۱۳۸۳ – ۱۷ آوريل ٢٠٠۴

مهدی خانبابا تهرانی

لزوم اجرای يک همه پرسی برای تشکيل مجلس موسسان و تدوين قانون اساسی حافظ منافع ملی در ايران

به نظر من، استقرار دمکراسی در ايران مستلزم اتحاد گسترده نيروهای جمهوری خواه، و همکاری همه نيروهای برای حفظ و صيانت از وحدت ملی ايرانيان است، چون بدون وحدت ملی، و يک جنش وسيع دمکراتيک در کشور، من تصور نمی کنم که بتواند ايران رو به آرامش برود، و يا اصولا بتواند يک حاکميت دمکراتيک پيدا کند، از اين روی شرط اصلی پيروزی دمکراسی در ايران، سياست آشتی ملی، وفاق ملی است، بر اساس رعايت حقوق بشر، آزادی احزاب و مطبوعات و تشکل صنفی، و بالاخر تغيير اين قانون اساسی، با اتکاء به رای مردم. يعنی رفراندوم و تشکيل مجلس موسسان، که راهکاری است، به نظر من، مسالمت آميز، که تضمين می کند (جلوگيری از) هر نوع خونريزی را در جامعه ايران. متناسب هم هست با تحول شرايط سياسی، و می توان در دستور کار اين جنبش دمکراسی قرار بگيرد.

 

 

 

(راديوفردا): امروز يک گردهمايی با عنوان نگرشی به اوضاع ايران و آينده، در شهر برمن آلمان، با شرکت تعدادی از سازمان های سياسی بر پای می شود، که جنبش ايرانيان دمکرات برگزار کننده آن است. آقای مهدی خانبابا تهرانی، که يکی از سخنرانان اين گردهمايی است، درباره آنچه که در کنفرانس مطرح خواهد کرد، چنين گفت:

مهدی خانبابا تهرانی: به باور من، با وجود اختناق و سرکوب نظامی در ايران، و به ويژه پس

از کودتای خزنده نظاميان برای فتح مجلس شورای اسلامی، و يکدست کردن قدرت به سود استبداد مذهبی، شرايط جامعه بيش از پيش دچار خفقان و به صورت آتش زير خاکستر در آمده است. به ويژه اگر توجه داشته باشيم که دورادور مرزهای ايران، هنوز شعله های آتش جنگ زبانه می کشد، و خونريزی درتمام منطقه و خود ايران هنوز جريان دارد.

حساسيت موقعيت ژئوپولتيکی ايران از يک طرف، و دنبال کردن سياست های تروريستی و تحريک آميز برخی از محافل و نهادهای رهبری کننده در جمهوری اسلامی، مرتبا ايران ما را با خطر و آسيب پذيری دو چندان روبرو می کند. حقيقت اين است که با تشديد درگيری های شيعيان در عراق از يک طرف، و برخی درگيری ها در افغانستان، يا اصولا در منطقه بزرگ خاورميانه، ايران موقعيت حساسی را پيدا کرده است.

اگر چنانچه نيروهای مسئول، چه در حاکميت، چه در اپوزيسيون ايران، نتوانند راه حل خروج ايران را از بن بست کنونی پيدا بکنند، من فکر می کنم که آسيب بزرگی ايران ما خواهد خورد، و چه بسا که آتش فتنه و جنگ به درون کشور ما کشيده شود. من حس می کنم که به ساختاری که قانون اساسی جمهوری اسلامی دارد، و نظامی که بر پايه تبعيض ميان شهروندان بنا شده، با حاکميت مردم هم سازگار نيست، از اين روی، هدف اصولا تمام نيروهای دمکرات ايران، بايد تغيير قانون اساسی، و ساختار جديدی باشد که بتواند زندگی مسالمت آميز جامعه ايران را از يک طرف تضمين کند، و همچنين همزيستی مسالمت آميزی با تمام همسايگان و روابط بين المللی را بتواند پاسداری کند.

جمهوری اسلامی به نظر من با در آميختن دين و دولت، ولی فقيه را بر سرنوشت مردم قيم و حاکم کرده، و حق حاکميت ملت را هم سلب کرده است. رهبری جمهوری اسلامی، مقامی غير پاسخگو است، که به ميانجيگری نهادهای انتصابی راه را بر گشايش فضای سياسی بسته است. نمونه آن، همين مجلس اخير هفتم را ديديم که با وجود مخالفت هايی که رياست جمهوری، رئيس مجلس، نيروهای اصلاح طلب داشتند، سر انجام آقای ولی فقيه پا در نظام گذاشت، و گفت: حکم، حکم من است، يعنی حکم حکومتی است، و آقايان هم در واقع متاسفانه تمکين کردند، و نتيجه را به يک بن بست و يک گره ناگشوده نگاه داشتند، آنطوری که داريم می بينيم در جامعه ايران.

به نظر من، استقرار دمکراسی در ايران مستلزم اتحاد گسترده نيروهای جمهوری خواه، و همکاری همه نيروهای برای حفظ و صيانت از وحدت ملی ايرانيان است، چون بدون وحدت ملی، و يک جنش وسيع دمکراتيک در کشور، من تصور نمی کنم که بتواند ايران رو به آرامش برود، و يا اصولا بتواند يک حاکميت دمکراتيک پيدا کند، از اين روی شرط اصلی پيروزی دمکراسی در ايران، سياست آشتی ملی، وفاق ملی است، بر اساس رعايت حقوق بشر، آزادی احزاب و مطبوعات و تشکل صنفی، و بالاخر تغيير اين قانون اساسی، با اتکاء به رای مردم. يعنی رفراندوم و تشکيل مجلس موسسان، که راهکاری است، به نظر من، مسالمت آميز، که تضمين می کند (جلوگيری از) هر نوع خونريزی را در جامعه ايران. متناسب هم هست با تحول شرايط سياسی، و می توان در دستور کار اين جنبش دمکراسی قرار بگيرد.

به اين جهت است که من امروز در اين اجلاسيه، از اجرای يک همه پرسی برای تشکيل مجلس موسسان، و تدوين قانون اساسی، که حافظ منافع ملت و ملی باشد، پشتيبانی می کنم، و معتقد هستم که در اين بحبوحه تاريخی، اين تنها راه خروج از بن بست کنونی جامعه ما است.

مريم احمدی، مصاحبه با مهدی خانبابا تهرانی